به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،شانه یخ‌زده یا Frozen Shoulder یک اختلال دردناک و محدودکننده است که در آن بافت‌های اطراف شانه دچار التهاب می‌شوند و دامنه حرکتی شانه به شدت کاهش می‌یابد. این بیماری معمولاً به‌طور تدریجی شروع می‌شود و در ابتدا با درد و التهاب تاندون‌ها همراه است، اما با گذشت زمان، حرکت شانه به تدریج محدودتر می‌شود و حتی ممکن است فرد نتواند شانه‌اش را حرکت دهد.
شانه یخ‌زده؛ علل، علائم و پیشرفت تدریجی
دکتر نیکتا نیک‌بخت، متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی، در این باره توضیح می‌دهد که در شانه یخ‌زده، بافت‌ها و تاندون‌های اطراف شانه انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند. این مشکل به‌ویژه زمانی شدت پیدا می‌کند که التهاب تاندون‌ها با گذشت زمان افزایش یابد و باعث محدودیت در حرکت شانه شود.
شانه یخ‌زده معمولاً به طور تدریجی پیشرفت می‌کند. ابتدا فرد ممکن است احساس درد و ناراحتی در ناحیه شانه داشته باشد. اما به مرور زمان، التهاب بیشتر شده و شانه به اصطلاح “منجمد” می‌شود. در این مرحله، فرد قادر به حرکت دادن شانه به جهات مختلف نیست و حتی ممکن است با کمک پزشک هم نتواند شانه‌اش را به راحتی تکان دهد. این وضعیت می‌تواند بسیار دردناک باشد و زندگی روزمره فرد را مختل کند.
تشخیص شانه یخ‌زده؛ از معاینه بالینی تا تصویربرداری
تشخیص شانه یخ‌زده معمولاً بر اساس معاینات بالینی انجام می‌شود. دکتر نیک‌بخت تأکید می‌کند که یکی از ویژگی‌های اصلی این بیماری این است که حرکات فعال و غیر فعال شانه به شدت مختل می‌شوند. بیمار حتی قادر به تکان دادن دست خود نیست و این حرکت حتی با کمک پزشک هم به سختی انجام می‌شود.
در بیشتر موارد، رادیولوژی ساده برای تشخیص این بیماری کافی است، اما اگر نیاز به بررسی‌های دقیق‌تر باشد، از MRI (تصویربرداری با تشدید مغناطیسی) استفاده می‌شود. این تصویربرداری می‌تواند مشکلاتی مانند پارگی تاندون‌ها را نشان دهد که ممکن است در کنار شانه یخ‌زده وجود داشته باشد و نیاز به درمان خاصی داشته باشد.
درمان شانه یخ‌زده؛ از داروها تا فیزیوتراپی
دکتر نیک‌بخت درباره روش‌های درمانی شانه یخ‌زده توضیح می‌دهد که در مراحل اولیه درمان، معمولاً از داروهای ضدالتهاب و فیزیوتراپی برای کاهش درد و التهاب استفاده می‌شود. فیزیوتراپی به عنوان یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی، برای بهبود دامنه حرکتی شانه و کاهش درد به کار می‌رود. تمرینات خاصی برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری شانه طراحی می‌شود که می‌تواند به بازگرداندن عملکرد طبیعی شانه کمک کند.
وی افزود که این بیماری معمولاً خودمحدود است و در بیشتر موارد، نیازی به جراحی نیست. با این حال، اگر درمان‌های غیرجراحی پاسخ ندهند یا در صورت بروز پارگی کامل تاندون‌ها، جراحی ممکن است گزینه آخر باشد.
بیماران با مشکلات زمینه‌ای؛ دشواری‌های درمان شانه یخ‌زده
دکتر نیک‌بخت همچنین اشاره کرد که در بیماران مبتلا به بیماری‌های تیروئید و دیابت، درمان شانه یخ‌زده ممکن است با چالش‌های بیشتری مواجه شود. این بیماران به دلیل اختلالات هورمونی و متابولیکی، ممکن است روند بهبودی طولانی‌تری داشته باشند و درمان در این افراد دشوارتر باشد. به همین دلیل، در این گروه از بیماران، مدیریت دقیق‌تر و درمان‌های تخصصی‌تر نیاز است.
نتیجه‌گیری؛ اهمیت تشخیص و درمان به موقع
در نهایت، شانه یخ‌زده یک بیماری دردناک و مزمن است که می‌تواند به طور جدی عملکرد روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهد. درمان زودهنگام و استفاده از فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهاب می‌تواند به بهبود وضعیت فرد کمک کند. همچنین، در صورت عدم پاسخ به درمان‌های غیرجراحی، جراحی می‌تواند به عنوان آخرین راه‌حل در نظر گرفته شود. به‌ویژه در بیماران مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت و بیماری‌های تیروئید، روند درمان ممکن است نیاز به مراقبت‌های ویژه داشته باشد.