به گزارش سلام نو،  اما در میان این سه رکن اساسی، کدام یک نقش پررنگ‌تری در حفظ سلامت عمومی ایفا می‌کند؟ پژوهشی تازه نشان می‌دهد که اولویت دادن به خواب ممکن است تأثیر عمیق‌تری بر سلامت کلی افراد داشته باشد، هرچند که تنها بخش کوچکی از مردم جهان موفق به رعایت هر دو توصیه حیاتی، یعنی خواب کافی و فعالیت بدنی توصیه‌شده، می‌شوند.

این مطالعه که به بررسی ارتباط بین الگوهای خواب و سطح فعالیت بدنی با شاخص‌های سلامت پرداخته است، نتایج جالبی را به همراه دارد. محققان دریافتند که در حالی که هر دو عامل برای سلامتی ضروری هستند، کمبود خواب می‌تواند اثرات مخرب قابل توجهی بر بدن و ذهن داشته باشد که حتی با ورزش منظم نیز به طور کامل جبران نمی‌شود.

خواب، فراتر از یک نیاز فیزیکی ساده، نقش حیاتی در ترمیم و بازسازی سلول‌ها، تنظیم هورمون‌ها، تقویت سیستم ایمنی و تثبیت حافظه ایفا می‌کند. هنگامی که افراد به اندازه کافی نمی‌خوابند، بدن آن‌ها با چالش‌های متعددی روبرو می‌شود. از جمله این چالش‌ها می‌توان به کاهش سطح انرژی، ضعف سیستم ایمنی، اختلال در تمرکز و حافظه، و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع ۲ و بیماری‌های قلبی عروقی اشاره کرد.

یکی از یافته‌های کلیدی این پژوهش، این است که حتی افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند، اگر خواب کافی و با کیفیتی نداشته باشند، نمی‌توانند از تمام مزایای سلامتی فعالیت بدنی بهره‌مند شوند. به عبارت دیگر، ورزش بدون خواب کافی، مانند ساختن خانه‌ای مستحکم بر روی پایه‌های سست است. بدن برای ریکاوری پس از ورزش و ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده، به خواب عمیق و مناسب نیاز دارد.

این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که بسیاری از افراد در تلاش برای juggling بین مسئولیت‌های شغلی، اجتماعی و شخصی، اغلب خواب خود را فدا می‌کنند. این پدیده که به «قرض خواب» معروف است، می‌تواند به مرور زمان منجر به انباشت بدهی خواب و بروز مشکلات جدی سلامتی شود. در حالی که ورزش به عنوان یک فعالیت قابل برنامه‌ریزی و ملموس‌تر در نظر گرفته می‌شود، خواب اغلب به حاشیه رانده می‌شود.

محققان توصیه می‌کنند که برای دستیابی به حداکثر سلامت، افراد باید هر دو عامل را در اولویت قرار دهند. اما اگر مجبور به انتخاب باشند، تمرکز بر روی بهبود کیفیت و کمیت خواب می‌تواند تأثیرات مثبت گسترده‌تری بر سلامت عمومی داشته باشد. این به معنای نادیده گرفتن ورزش نیست، بلکه به معنای درک این نکته است که خواب، زیربنای یک زندگی سالم و فعال است.

برای بهبود کیفیت خواب، راهکارهای متعددی وجود دارد. ایجاد یک برنامه خواب منظم، حتی در روزهای تعطیل، می‌تواند به تنظیم ساعت بیولوژیکی بدن کمک کند. فراهم آوردن یک محیط خواب آرام و تاریک، اجتناب از کافئین و الکل قبل از خواب، و کاهش استفاده از وسایل الکترونیکی در ساعات پایانی شب نیز از جمله توصیه‌های مهم هستند.

افزایش آگاهی عمومی در مورد اهمیت حیاتی خواب و تشویق افراد به اولویت‌بندی آن، گامی مهم در جهت ارتقای سلامت جامعه است. این پژوهش، زنگ خطری است برای همه ما تا به نیازهای طبیعی بدنمان، به ویژه نیاز به استراحت کافی، توجه بیشتری نشان دهیم و آن را فدای مشغله‌های روزمره نکنیم. در نهایت، ترکیبی از خواب کافی، ورزش منظم و تغذیه سالم، کلید دستیابی به یک زندگی پربار و سالم است، اما خواب، به عنوان ستون فقرات این مثلث، نقشی بی‌بدیل ایفا می‌کند.

منبع: ایرنا/