رنو در سال ۲۰۲۳ همچنان بر استفاده از موتورهای دیزلی در بخش تجاری تاکید داشت. بنابراین رنو مستر با پیشرانه‌های دیزلی، الکتریکی و هیدروژنی عرضه می‌شود. چهار پیشرانه دیزلی با قدرت‌های ۱۰۵، ۱۳۰، ۱۵۰ و ۱۷۰ اسب بخار در دسترس خواهد بود. هر چهار مورد پیشرانه‌های جدیدی هستند که سوخت کمتری مصرف کرده و به گیربکس ۹ سرعته اتوماتیک متصل شده‌اند.

نسخه برقی مستر با پیشرانه‌های ۱۲۹ و ۱۴۱ اسب‌بخاری نیز در دسترس است. هر دو پیشرانه گشتاور ۳۰۰ نیوتن‌متری دارند. موتور کوچک‌تری با باتری ۴۰ کیلووات‌ ساعتی و برد ۱۸۰ کیلومتری همراه شده و پیشرانه بعدی با باتری ۸۷ کیلووات ساعتی و برد ۴۱۰ کیلومتری همراه است.

نمونه بعدی رنو مستر نیز آلایندگی صفر دارد و از پیل سوختی نیرو می گیرد. این نمونه هیدروژنی در آینده عرضه خواهد شد و اطلاعات زیادی از آن دردسترس نیست.

رنو ادعا می‌کند که این ون با ۲۰ سیستم کمک راننده، شارژ دوطرفه و ۲۰ نوع بدنه مختلف با فاصله محوری متفاوت عرضه می‌شود.