جو کولومبو، رئیس خانواده جنایت‌کار کولومبو، زندگی‌ای پر از هیجان و خشونت داشت. از درگیری‌هایش با «جوی دیوانه» تا تیراندازی شوکه‌کننده‌اش در یک تجمع عمومی در نیویورک، او با یک زندگی آرام فاصله بسیار داشت.

جوانی مرموز جو کولومبو

جوزف کولومبو در ۱۶ ژوئن ۱۹۲۳ در بروکلین، در نیویورک به دنیا آمد. پدرش، آنتونی کولومبو، عضو خانواده جنایت‌کار پروفاشی به رهبری جوزپه «جو» پروفاشی بود. در سال ۱۹۳۸، آنتونی و دوست دخترش در خودرو آنتونی به قتل رسیدند. این حادثه تاثیر عمیقی بر جو که نوجوانی بیش نبود، گذاشت.

کولومبو دو سال در دبیرستان بروکلین تحصیل کرد، سپس ترک تحصیل کرد و به گارد ساحلی ایالات متحده پیوست. او سه سال خدمت کرد اما در سال ۱۹۴۵ به دلیل تشخیص نوروز (Neurosis) از خدمت معاف شد. پس از آن، کولومبو در مشاغل مختلفی از جمله کارگر بندر، فروشنده گوشت و مشاور املاک فعالیت کرد. در این دوره، او شروع به ایجاد ارتباطات با اعضای دنیای جنایت‌کار نیویورک کرد.

در سال ۱۹۴۴، کولومبو با لوسیل فیائلو ازدواج کرد و خانواده‌ای در بروکلین تشکیل داد. اگرچه به نظر می‌رسید که او یک کارگر معمولی است، اما ارتباطاتش با مافیا او را به سمت دنیای جنایت کشاند.

صعود در رده‌های مافیا نیویورک

کولومبو به زودی به پیروی از پدرش، به خانواده جنایت‌کار پروفاشی پیوست و به عنوان مجری و عامل قوانین مافیا فعالیت کرد. او به سرعت در رده‌های مافیا پیشرفت کرد و به یک کاپو تبدیل شد. در دهه ۱۹۵۰، جو گالو، شورشی علیه رهبری گروه انجام داد و با کمک همراهانش، چهار عضو رده بالای گروه را در ۲۷ فوریه ۱۹۶۱ ربودند و جنگ داخلی خونینی را در داخل گروه آغاز کردند که به نام «جنگ اول کولومبو» شناخته می‌شود.

جنگ مافیا در نیویورک

این جنگ باعث شد که دو جناح در خانواده جنایت‌کار کولومبو شکل بگیرند: جناح جو گالو و وفاداران به پروفاشی. در طی این جنگ، هر دو طرف قتل‌های متعددی مرتکب شدند. جو کولومبو، که از وفاداران به پروفاشی بود، در ژوئیه ۱۹۶۳ از یک ترور نجات یافت. پس از دستگیری و محکومیت جو گالو به ۷ تا ۱۴ سال زندان، جنگ موقتا آرام شد. اما با مرگ جو پروفاشی در سال ۱۹۶۲ و روی کار آمدن جانشینش، جو مگلیوکو، دوباره جنگ شدت گرفت.

جو کولومبو به عنوان رئیس خانواده جنایت‌کار کولومبو

در سال ۱۹۶۳، کولومبو توطئه‌ای را که توسط مگلیوکو و جوزف بونانو برای قتل کارلو گامبینو و توماس لوچزه برنامه‌ریزی شده بود، افشا کرد. این اقدام باعث شد که مگلیوکو از رهبری خانواده جنایت‌کار پروفاشی عزل شود و کولومبو به عنوان رئیس جدید خانواده منصوب شود. کولومبو با ۴۱ سال سن، جوان‌ترین رئیس مافیا در نیویورک بود. او ساختار داخلی خانواده را بازسازی کرد و به فعالیت‌های جنایت‌کارانه متعددی از جمله اخاذی و قاچاق مواد مخدر پرداخت. همچنین او جنگ اول کولومبو را با ایجاد یک معاهده صلح با حامیان گالو به پایان رساند.

تلاش‌های اجتماعی و تیراندازی

جو کولومبو در آوریل ۱۹۷۰ لیگ حقوق مدنی ایتالیایی-آمریکایی را تاسیس کرد تا با تبعیض علیه ایتالیایی‌ها را مقابله کند و جلوه خوبی برای خود ایجاد کند. او همچنین سعی کرد تولید فیلم «پدرخوانده» را متوقف کند. کولومبو با تهیه‌کننده فیلم ملاقات کرد و توافق کرد که در ازای حذف کلمات «مافیا» و «کوزا نوسترا» از فیلم‌نامه و اهدا بخشی از درآمد نمایش فیلم به لیگ حقوق مدنی ایتالیایی-آمریکایی، تولید فیلم ادامه یابد.

اما بسیاری از اعضای مافیا با فعالیت‌های اجتماعی کولومبو مخالف بودند و نگران بودند که توجه زیادی به جامعه آنها جلب شود. در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۱، به کولومبو در یک تجمع حقوق مدنی در نیویورک توسط جیروم جانسون، تیراندازی شد و او به شدت مجروح شد. اگرچه کولومبو از این حادثه جان سالم به در برد، اما فلج شد و به حالت نیمه‌کما رفت  و در ۲۲ می ۱۹۷۸ به علت عوارض ناشی از تیراندازی درگذشت.

جو کولومبو به عنوان یکی از قدرتمندترین رؤسای مافیا در تاریخ شناخته می‌شود. او حتی الهام‌بخش شخصیت جوی زا زا، یکی از شخصیت‌های فیلم «پدرخوانده قسمت سوم» بود.