معرفی مفصل کتاب «مانیفست تکنو-انسان‌گرا» نوشته جیسون کراوفورد

معرفی نویسنده: جیسون کراوفورد

جیسون کراوفورد (Jason Crawford) یکی از متفکران برجسته در زمینه پیشرفت فناوری و انسان‌گرایی است. او موسس مؤسسه «ریشه‌های پیشرفت» (The Roots of Progress) است که هدف آن بررسی و ارتقاء فهم عمومی درباره تاریخچه و مسیر پیشرفت بشری است. کراوفورد از طریق سخنرانی‌ها، مقالات و کتاب‌های خود تلاش می‌کند تا نشان دهد چگونه فناوری و نوآوری می‌توانند به بهبود زندگی انسان‌ها کمک کنند. او در کتاب «مانیفست تکنو-انسان‌گرا» (The Techno-Humanist Manifesto) به تفصیل به بررسی نقش فناوری در بهبود کیفیت زندگی پرداخته و ایده‌های خود را درباره اهمیت ادامه دادن به مسیر پیشرفت ارائه می‌دهد.

فصل اول: ماهی در آب

پیروزی علم، فناوری و صنعت بارها بازگو شده است. در طول چند قرن گذشته، داستان‌هایی از افزایش چشمگیر ثروت، کاهش فقر شدید و افزایش طول عمر به گوش می‌رسد. بهبودهای گسترده در آموزش و سوادآموزی نیز بخشی از این داستان‌هاست.

از بین رفتن مشکلات روزمره

در کشورهای ثروتمند، مشکلاتی مانند فقر، مرگ و میر کودکان و بی‌سوادی به ندرت به یاد مردم می‌آید. ماشین عظیمی که رفاه بی‌سابقه ما را تأمین می‌کند، تقریباً نامرئی است. ما محصولات آن را می‌بینیم، اما به ندرت می‌پرسیم که از کجا آمده‌اند یا چگونه ساخته شده‌اند.

تغییرات در زندگی روزمره

ما می‌توانیم بدون هیچ فکری یک وعده غذا بخوریم، در حالی که خبرها را از تلفن هوشمندمان بررسی می‌کنیم. بدون اینکه به ماشین‌آلات و فناوری‌های پشت این رفاه فکر کنیم، از لباس‌های متنوع و ارزان استفاده می‌کنیم، و با یک حرکت ساده چراغ‌ها را روشن می‌کنیم. در گذشته، چنین راحتی‌هایی فقط برای ثروتمندان در دسترس بود.

فراموشی تاریخچه فناوری‌ها

ما فراموش کرده‌ایم که همه چیز باید اختراع می‌شد، حتی ساده‌ترین ابزارهای روزمره. بسیاری از امکانات زندگی مدرن ما، از قبیل زیپ، گیره کاغذ، سنجاق ایمنی و بسیاری دیگر، حاصل پژوهش‌ها و تلاش‌های طولانی‌مدت هستند. امکاناتی که اکنون بدیهی به نظر می‌رسند، زمانی نتایج تلاش‌های طاقت‌فرسا بودند.

نادیده‌گیری خطرات گذشته

زندگی در گذشته بسیار خطرناک و ناپایدار بود. قحطی، بیماری‌ها و بلایای طبیعی به طور مکرر رخ می‌دادند. در شهرها، بیماری‌هایی مانند آبله واقعیت زندگی بودند و مردم زیادی را از بین می‌بردند. مرگ و میر کودکان به قدری بالا بود که در برخی فرهنگ‌ها نوزادان تا چند هفته یا ماه نامگذاری نمی‌شدند.

ارج‌گذاری به پیشرفت‌های کنونی

ما در جهانی شگفت‌انگیز زندگی می‌کنیم و نباید آن را بدیهی بپنداریم. نباید فراموش کنیم که زندگی برای بیشتر افراد در گذشته چقدر سخت، کثیف و خطرناک بود. باید گاهی با تحسین و شگفتی به دنیای خود نگاه کنیم و از کسانی که پیش از ما آمدند، به خصوص دانشمندان، مخترعان و کارآفرینانی که برای ساخت این جهان تلاش کردند، قدردانی کنیم. این دنیا و استاندارد زندگی که ما از آن بهره‌مندیم، هدیه‌ای است که آن‌ها برای ما به جا گذاشته‌اند. ما نمی‌توانیم این هدیه را به آن‌ها برگردانیم، اما می‌توانیم آن را به نسل‌های آینده منتقل کنیم و پیشرفت را ادامه دهیم تا جهانی بهتر برای آینده بسازیم.