تلسکوپ فضایی جیمز وب (James Webb Space Telescope) در تاریخ ۱۲ ژوئیه ۲۰۲۲ آغاز به کار کرد و اکنون دومین سالگرد خود را جشن می‌گیرد. به همین مناسبت، ده تصویر برتر ثبت‌شده توسط این تلسکوپ تا به امروز را با هم مرور می‌کنیم:

 (Arp 142)

این تصویر از یک کهکشان مارپیچی ت به نام «پنگوئن» و یک کهکشان بیضوی فشرده به نام «تخم مرغ» گرفته شده. این کهکشان‌های در تعامل، که با هم به نام Arp 142 ۱۴۲ شناخته می‌شوند، در صورت فلکی هیدرا قرار دارند و ۳۲۶ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارند.

ستون‌های آفرینش (Pillars of Creation)

این تصویر که از ستون‌های آفرینش گرفته شده است، یکی از اولین تصاویر تلسکوپ جیمز وب است. این تلسکوپ توانایی مشاهده جزئیات بیشتری از این ساختارهای غباری و گازی دارد که در سحابی عقاب قرار دارند و حدود ۶۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارند.

خوشه کهکشانی ال گوردو (El Gordo Galaxy Cluster)

خوشه کهکشانی ال گوردو شامل صدها کهکشان است که برخی از آنها برای اولین بار با جزئیات دیده شده‌اند. این خوشه به عنوان یک عدسی گرانشی عمل می‌کند و به دانشمندان اجازه می‌دهد که کهکشان‌های دورتر را که بیش از ۱۰ میلیارد سال نوری فاصله دارند، مشاهده کنند.

سحابی تارانتولا (Tarantula Nebula)

این سحابی که ۱۶۱ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد، بزرگترین و درخشان‌ترین منطقه تشکیل ستارگان در گروه محلی است. این منطقه شامل برخی از داغ‌ترین و پرجرم‌ترین ستارگان جهان است و به دانشمندان کمک می‌کند تا نحوه تشکیل ستارگان و تکامل جهان را بهتر درک کنند.

کهکشان فانتوم (Phantom Galaxy)

این تصویر از مرکز کهکشان مسیه ۷۴، یا کهکشان فانتوم، گرفته شده است. تلسکوپ جیمز وب با استفاده از ابزار MIRI خود جزئیات گاز و غبار این کهکشان را به طرز شگفت‌انگیزی نشان می‌دهد. این کهکشان ۳۲ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد.

مشتری (Jupiter)

تلسکوپ جیمز وب می‌تواند اجسامی نزدیک‌تر به خانه، مانند نپتون و زحل را نیز مشاهده کند. این تصویر از مشتری، که توسط دانشمندان شهروند پردازش شده، جزئیات شگفت‌انگیزی از این سیاره گازی عظیم نشان می‌دهد.

کهکشان چرخ گاری (Cartwheel Galaxy)

این تصویر ترکیبی از کهکشان چرخ گاری با استفاده از ابزارهای NIRCam و MIRI تلسکوپ جیمز وب گرفته شده است. این کهکشان که ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد، اطلاعات جدیدی درباره تشکیل ستارگان و سیاه‌چاله‌ها به دانشمندان ارائه می‌دهد.

ناحیه ساگیتاریوس سی (Sagittarius C)

این تصویر بخش ۵۰ سال نوری از مرکز متراکم کهکشان راه شیری را نشان می‌دهد. این تصویر شامل حدود نیم میلیون ستاره است و یکی از بهترین منابع برای مطالعه ستاره‌های اولیه و در حال تشکیل است.

هِربیگ-هارو ۲۱۱ (Herbig-Haro 211)

این تصویر با وضوح بالا از هِربیگ-هارو ۲۱۱ (HH 211) گرفته شده است. این اجرام زمانی تشکیل می‌شوند که بادهای ستاره‌ای یا جریان‌های شدید گاز از ستارگان تازه متولد شده با سرعت بالا به گاز و غبار اطراف برخورد می‌کنند.

سحابی کارینا (Carina Nebula)

این سحابی که به عنوان «صخره‌های کیهانی» نیز شناخته می‌شود، یک منطقه تشکیل ستاره بسیار درخشان و زیبا است و یکی از اولین اهداف تلسکوپ جیمز وب بود. این چشم‌انداز خیره‌کننده دارای قله‌هایی به ارتفاع حدود هفت سال نوری است.

تلسکوپ جیمز وب با قدرت‌های بی‌نظیر خود توانسته است تصاویری شگفت‌انگیز از جهان اطراف ما به ثبت برساند و به درک بهتر ما از کیهان کمک کند. این تصاویر تنها نمونه‌ای از توانایی‌های منحصر به فرد این تلسکوپ هستند.