یک دوربین نصب شده روی لباس پلیس، تمام کلمات و صداهایی که پلیسی به نام «مت گیلمُر» و سگش «گانِر» در جستجوی یک گروه از مظنونان به مدت تقریبی یک ساعت بیان کرده‌اند را ضبط کرده.

در حالت عادی، این افسر پلیس اوکلاهما سیتی باید لپ‌تاپ خود را برمی‌داشت و حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه وقت صرف نوشتن گزارش این مورد می‌کرد. اما این بار، او از هوش مصنوعی برای نگارش اولین پیش‌نویس استفاده کرد.

با استفاده از تمام صداها و مکالمات رادیویی که توسط میکروفون متصل به دوربین بدنی گیلمُر ضبط شده بود، ابزار هوش مصنوعی در عرض هشت ثانیه یک گزارش تولید کرد.

این پلیس می‌گوید: «این گزارش بهتر از چیزی بود که من می‌توانستم بنویسم و صددرصد دقیق بود. حتی یک نکته را هم که یادم نمی‌آمد شنیده باشم، مستند کرده بود؛ اشاره‌ی یک افسر دیگر به رنگ ماشینی که مظنونان با آن فرار کرده بودند.»

اداره پلیس اوکلاهما سیتی یکی از معدود مکان‌هایی است که از چت‌بات‌های هوش مصنوعی برای تولید پیش‌نویس‌های اولیه گزارش‌های حادثه استفاده می‌کند. افسران پلیسی که از این فناوری استفاده کرده‌اند، از این تکنولوژی که زمان زیادی را صرفه‌جویی می‌کند، بسیار خشنودند، در حالی که برخی دادستان‌ها، ناظران پلیس و پژوهشگران حقوقی نگرانی‌هایی در مورد اینکه چگونه این فناوری ممکن است بر مستندات پایه‌ای سیستم عدالت کیفری تأثیر بگذارد و در نهایت منجر به تعقیب قضایی یا زندانی شدن افراد شود، دارند.

این ابزار با همان فناوری که در «چت‌جی‌پی‌تی» (ChatGPT) استفاده شده ساخته شده و توسط شرکت «اکسون» (Axon) عرضه می‌شود. این ابزار می‌تواند به همان اندازه که گیلمُر توصیف می‌کند، یک «تحول‌آفرین» دیگر در کار پلیس باشد.

ریک اسمیت، بنیان‌گذار و مدیرعامل اکسن، این محصول جدید که «درفت وان» (Draft One) نام دارد را به عنوان محصولی که «بیشترین واکنش مثبت» را در میان محصولات شرکت داشته توصیف کرده. او می‌گوید: «پلیس‌ها به این دلیل پلیس شده‌اند که کار پلیسی انجام دهند و صرف نیمی از روز خود برای ورود داده‌ها، بخشی کسل‌کننده از کار است که از آن متنفرند.»

با این حال، اسمیت افزود که نگرانی‌هایی وجود دارد. او بیان کرد که دادستان‌هایی که یک پرونده کیفری را تعقیب می‌کنند، می‌خواهند اطمینان حاصل کنند که افسران پلیس، و نه فقط یک چت‌بات هوش مصنوعی، مسئول نگارش گزارش‌هایشان هستند زیرا ممکن است نیاز باشد که در دادگاه درباره آنچه مشاهده کرده‌اند شهادت دهند. «آن‌ها هرگز نمی‌خواهند افسر روی صندلی شاهد بگوید که «هوش مصنوعی این را نوشته، نه من.»

فناوری هوش مصنوعی در سازمان‌های پلیسی جدید نیست، زیرا این سازمان‌ها ابزارهای الگوریتمی را برای خواندن پلاک‌های خودروها، شناسایی چهره‌های مظنونان، تشخیص صداهای تیراندازی و پیش‌بینی مکان وقوع جرایم پذیرفته‌اند. بسیاری از این کاربردها نگرانی‌هایی در مورد حفظ حریم خصوصی و حقوق مدنی ایجاد کرده‌اند و تلاش‌هایی از سوی قانون‌گذاران برای تعیین مقررات انجام شده است. اما نوشتن گزارش‌ توسط هوش مصنوعی آن‌قدر جدید است که تقریباً هیچ قانونی برای استفاده از آت وحود ندارد.

نگرانی‌ها در مورد تعبیه‌ی تعصبات و پیش‌داوری‌های نژادی در فناوری‌های هوش مصنوعی تنها بخشی از آن چیزی است که «اورلیوس فرانسیسکو» فعال اجتماعی در اوکلاهما سیتی در مورد این ابزار جدید «عمیقاً نگران‌کننده» می‌داند.

خودکارسازی این گزارش‌ها باعث خواهد شد که «توانایی پلیس برای آزار، نظارت و اعمال خشونت بر اعضای جامعه افزایش یابد. در حالی که کار پلیس‌ها را آسان‌تر می‌کند، زندگی افراد رنگین‌پوستتان را سخت‌تر می‌کند.»

علاوه بر استفاده از هوش مصنوعی برای تحلیل و خلاصه کردن ضبط‌های صوتی، اکسن در ابتدا تلاش کرد از بینایی کامپیوتری برای خلاصه‌سازی آنچه در فیلم‌های ویدیویی «دیده» می‌شود، استفاده کند، اما به سرعت متوجه شد که این فناوری آماده نیست.

انتظار دارد که با پذیرش بیشتر این فناوری، افسران «بیشتر و بیشتری» در توصیف آنچه که در مقابل‌شان است، به صورت شفاهی عمل کنند.

فقط در انتهای گزارش، افسر باید یک باکس را انتخاب کند که نشان دهد این گزارش با استفاده از هوش مصنوعی تولید شده.

منبع