تلسکوپ قدرتمند جیمز وِب James Webb به تازگی به منطقه‌ای دوردست از کهکشان ما به نام «مرزهای بیرونی کهکشان» نگاهی انداخته است. دانشمندان با بررسی این منطقه، ابرهای کیهانی متراکمی را مشاهده کرده‌اند که در آن‌ها خوشه‌هایی از ستارگان در حال تشکیل‌اند. این تصاویر بی‌سابقه نشان‌دهنده فوران‌های قدرتمند مواد از ستارگان جوان است که به صورت جت‌هایی به فضا پرتاب می‌شوند. «مایک رسلر Mike Ressler»، یکی از دانشمندان ناسا که این تحقیقات را رهبری کرده، می‌گوید: «آنچه مرا شگفت‌زده کرد، وجود چندین جریان شدید یا جت مواد در جهت‌های مختلف بود که از این خوشه‌ها بیرون می‌آمدند، مانند آتش‌بازی».

این منطقه که «ابر دیگِل ۲S Digel Cloud» نام دارد، حاوی خوشه‌هایی از ستارگان جوان است که فوران‌های گاز و غبار از قطب‌های خود به فضا می‌فرستند. علاوه بر این ستارگان فعال، در پس‌زمینه نیز کهکشان‌های دوردست به رنگ‌های سرخ و سبز دیده می‌شوند که بسیاری از آن‌ها مشابه کهکشان مارپیچی راه شیری هستند.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد تلسکوپ جیمز وِب

این تلسکوپ فضایی که نتیجه همکاری بین ناسا، سازمان فضایی اروپا ESA و آژانس فضایی کانادا CSA است، توانایی منحصربه‌فردی در رصد عمیق کیهان و کشف اسرار اولیه جهان دارد. یکی از ویژگی‌های مهم این تلسکوپ، آینه عظیم آن است که بیش از ۶.۴ متر مساحت دارد و می‌تواند نور بیشتری نسبت به تلسکوپ هابل Hubble جمع‌آوری کند. این ویژگی به جیمز وِب اجازه می‌دهد تا اجسام بسیار دور و قدیمی، که تنها چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ Big Bang شکل گرفته‌اند، را مشاهده کند. همچنین، برخلاف هابل که عمدتاً نور مرئی را مشاهده می‌کند، تلسکوپ جیمز وِب در طیف فروسرخ Infrared Spectrum عمل می‌کند، که به آن امکان می‌دهد از میان ابرهای کیهانی عبور کرده و نقاطی را ببیند که هابل قادر به مشاهده آن‌ها نیست.

این تلسکوپ همچنین با ابزارهای خاص خود قادر است ترکیبات شیمیایی سیارات دوردست و اتمسفر آن‌ها را بررسی کند. دانشمندان امیدوارند با این تکنولوژی بتوانند اطلاعات بیشتری در مورد جهان‌های خارج از منظومه شمسی Exoplanets به دست آورند.

کشف‌های هیجان‌انگیز در کهکشان ما و فراتر از آن

این پژوهش‌ها در مجله علمی Astronomical Journal منتشر شده و گامی جدید در تلاش‌های دانشمندان برای درک چگونگی تشکیل ستارگان در محیط‌های مختلف کهکشانی است. تلسکوپ جیمز وِب همچنین به مطالعه سیارات دوردست در کهکشان ما و حتی سیارات و اقمار منظومه شمسی مشغول است. با توانایی‌های منحصر به فردی که دارد، این تلسکوپ می‌تواند برای دهه‌ها به کشف‌های جدید بپردازد و دریچه‌ای تازه به گذشته کیهانی و آینده ما بگشاید.