یک تخقیق به رتبه‌بندی کشورها بر اساس میزان تولید ناخالص داخلی به ازای هر ساعت کار (GDP per Hour Worked) یا بهره‌وری نیروی کار پرداخته است. این داده‌ها از سازمان بین‌المللی کار (International Labour Organization) و مربوط به سال ۲۰۲۳ میلادی به دست آمده‌اند. بهره‌وری نیروی کار، به میزان تولید خروجی (GDP) در ازای هر واحد نیروی کار (ساعت‌های کار) در یک دوره زمانی مشخص اشاره دارد.

بهره‌وری نیروی کار با استفاده از واحد پولی بین‌المللی (Int$) سنجیده می‌شود. این واحد یک ارز فرضی است که برای مقایسه قدرت خرید کشورها و تنظیم اختلاف قیمت‌ها بین کشورها استفاده می‌شود. این مقیاس کمک می‌کند تا GDP نسبت به ورودی نیروی کار ارزیابی شود و بینشی درباره کارایی سرمایه انسانی و کیفیت تولید ارائه می‌دهد.

بهره‌وری نیروی کار در کدام کشورها بالاتر است؟

کارگران لوکزامبورگ (Luxembourg) تقریباً سه برابر کارگران قطر بهره‌ورتر هستند، به دلیل بخش قوی خدمات مالی این کشور که با تعداد کمتری از نیروی کار، خروجی بالایی ایجاد می‌کند.

از میان ۱۰ کشور اول این فهرست، ۹ کشور در اروپا واقع شده‌اند و تنها سنگاپور به عنوان یک کشور آسیایی در این رتبه‌بندی حضور دارد. کشورهای اروپایی در مقایسه با آمریکا ساعات کمتری کار می‌کنند اما به سطح تولیدی مشابهی در هر نفر دست می‌یابند. همچنین، این کشورها معمولاً جمعیت کمتری دارند و نیروی کارشان در صنایعی با ارزش افزوده بالا مثل خدمات مالی یا انرژی متمرکز است که این موضوع به افزایش بهره‌وری سرانه کمک می‌کند.

یکی دیگر از دلایل این بهره‌وری بالای کارگران اروپایی، وجود قوانین قوی حمایت از کارگران و تعداد بالای روزهای مرخصی اجباری در اتحادیه اروپا است که به تعادل کار و زندگی و در نتیجه بهره‌وری کمک می‌کند.

با این حال، نحوه تفسیر داده‌ها ممکن است باعث تغییر این رتبه‌بندی‌ها شود. برای مثال، در سال ۲۰۲۲ یک ساعت کاری در آلمان ۱ درصد بهره‌ورتر از یک ساعت کاری در ایالات متحده بود، اما در کل سال، یک کارگر آلمانی ۲۰ درصد کمتر از یک کارگر آمریکایی تولید کرده بود.