نوزادان به دلیل داشتن سیستم ایمنی ضعیف و ناتوانی نسبی در مبارزه با عفونت‌ها، به‌شدت در معرض بیماری‌ها قرار دارند. این موضوع باعث می‌شود که حتی عفونت‌هایی که برای بزرگسالان و کودکان بزرگ‌تر بی‌ضرر هستند، برای نوزادان بسیار خطرناک و حتی کشنده شوند.

در سه ماه اول زندگی، سیستم ایمنی نوزادان توانایی کامل برای مبارزه با عوامل بیماری‌زا را ندارد. سلول‌های ایمنی آن‌ها مانند نوتروفیل‌ها و مونوسیت‌ها (Neutrophils and Monocytes) که نقش کلیدی در مقابله با عفونت‌ها دارند، به میزان کمتری در بدن نوزاد تولید می‌شوند. این کمبود باعث می‌شود که عفونت‌ها در بدن نوزاد سریع‌تر گسترش پیدا کنند و اثرات مخربی بر جای بگذارند.

ویروس هرپِس؛ یک تهدید جدی برای نوزادان

یکی از خطرناک‌ترین تهدیدها برای نوزادان، ویروس هرپِس (Herpes Virus) است. این ویروس در بزرگسالان معمولاً منجر به ایجاد تبخال می‌شود، اما در نوزادان می‌تواند مشکلات بسیار جدی و خطرناک ایجاد کند. اگر عفونت هرپِس به چشم‌ها، دهان یا پوست محدود شود، معمولاً با درمان‌های ضدویروسی قابل کنترل است. اما اگر ویروس به اندام‌های داخلی نفوذ کند و سیستمیک شود، می‌تواند منجر به مرگ شود.

نوزادانی که در چهار هفته اول زندگی خود قرار دارند، به‌ویژه در برابر این ویروس آسیب‌پذیرتر هستند. والدین و بازدیدکنندگان باید بدانند که بوسیدن نوزاد، به‌خصوص در صورت وجود تبخال، می‌تواند این عفونت را به کودک منتقل کند.

عفونت‌های باکتریایی؛ چالشی دیگر برای نوزادان

نوزادان همچنین در معرض عفونت‌های باکتریایی جدی قرار دارند، به‌ویژه عفونت‌هایی که توسط باکتری‌های داخل‌سلولی (Intracellular Bacteria) ایجاد می‌شوند. یکی از این باکتری‌ها استرپتوکوک گروه ب (Group B Streptococcus یا GBS) است که معمولاً در دستگاه گوارش و تناسلی بزرگسالان زندگی می‌کند بدون اینکه مشکلی ایجاد کند. اما در نوزادان این باکتری می‌تواند باعث بیماری‌هایی همچون سپسیس (Sepsis)، ذات‌الریه و مننژیت شود.

همچنین، باکتری اشریشیا کُلی (Escherichia coli یا E. coli) که برای بزرگسالان معمولاً بی‌ضرر است، می‌تواند در نوزادان باعث عفونت‌های خطرناکی شود. این عفونت‌ها می‌توانند منجر به مننژیت، عفونت ریه و سپسیس شوند که همگی خطر مرگ به همراه دارند.

چرا بوسیدن نوزاد خطرناک است؟

بوسیدن نوزاد، به‌ویژه در ناحیه سر و صورت، راهی مستقیم برای انتقال عفونت‌های ویروسی و باکتریایی به کودک است. بزاق بزرگسالان می‌تواند حامل ویروس‌ها و باکتری‌هایی باشد که برای سیستم ایمنی ضعیف نوزادان بسیار خطرناک هستند. حتی اگر فردی که نوزاد را می‌بوسد، خود علائم بیماری نداشته باشد، ممکن است ناقل باشد.

چگونه نوزادان را از خطر عفونت حفظ کنیم؟

۱. درخواست از بازدیدکنندگان: والدین باید بدون احساس ناراحتی از بازدیدکنندگان بخواهند از بوسیدن نوزاد خودداری کنند. افرادی که واقعاً به سلامت نوزاد اهمیت می‌دهند، این درخواست را محترم خواهند شمرد.

۲. رعایت بهداشت: اطمینان حاصل کنید که همه افراد قبل از تماس با نوزاد دست‌های خود را به‌طور کامل بشویند.

۳. محل مناسب برای بوسه: اگر بازدیدکنندگان اصرار به نشان دادن محبت دارند، از آن‌ها بخواهید به جای صورت یا دهان، پای نوزاد یا پشت سر او را ببوسند.

۴. اجتناب در صورت بیماری: اگر بازدیدکننده‌ای دچار تبخال، سرماخوردگی یا هر نوع عفونت دیگری است، بهتر است از دیدار با نوزاد خودداری کند. در صورت ضرورت حضور، می‌توان از ماسک استفاده کرد و از نزدیک شدن زیاد به کودک اجتناب نمود.

راهکارهایی برای والدین

والدین باید آگاه باشند که جلوگیری از بوسیدن نوزاد به‌معنای سخت‌گیری بیش‌ازحد نیست، بلکه یک اقدام ضروری برای حفظ سلامت فرزندشان است. بیماری‌هایی که از طریق بوسیدن منتقل می‌شوند، می‌توانند عواقب بسیار جدی برای نوزاد داشته باشند و احساس گناه ناشی از بیمار شدن نوزاد، تجربه‌ای بسیار تلخ برای والدین خواهد بود.

اهمیت آگاهی‌بخشی

اگرچه نشان دادن محبت به نوزادان از طریق بوسیدن معمول است، باید به یاد داشت که روش‌های ایمن‌تر و مناسب‌تری برای ابراز محبت وجود دارد. آگاهی‌بخشی به اطرافیان درباره خطرات عفونت و تشویق آن‌ها به رعایت بهداشت، می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی در کاهش این خطرات داشته باشد.

  این نوشته‌ها را هم بخوانید