تپش قلب در شب احساس می‌کند که قلب شما در حال تپش، تپش شدید یا پرش است. برخی افراد هنگام دراز کشیدن در رختخواب یا قبل از به خواب رفتن تپش قلب را تجربه می کنند که از چند ثانیه تا چند دقیقه طول می کشد. آنها می توانند شما را بیدار نگه دارند یا در طول خواب شروع کنند، شما را بیدار کنند و استراحت را قطع کنند.

در حالی که می تواند مخل باشد، این احساس اغلب خوش خیم است (مضر نیست). با این حال، گاهی اوقات، تپش قلب ناشی از برخی بیماری‌های قلبی، اختلالات اضطرابی، عوارض جانبی دارو، استرس یا مصرف الکل و سایر شرایط است.

علت تپش قلب فقط در شب

طیف گسترده ای از شرایط می توانند باعث تند شدن یا ضربان قلب نامنظم در حالت استراحت شوند که شایع ترین آنها عبارتند از :

الکل، کافئین و مصرف مواد: کافئین و نیکوتین محرک هستند، بنابراین استفاده از آن – به ویژه در شب – می تواند باعث تپش قلب شود، مانند داروهای تفریحی مانند کوکائین یا مت آمفتامین ها. این مواد ضربان قلب را افزایش می دهند (معروف به تاکی کاردی)، فشار خون را افزایش می دهند و کانال های سدیم، کلسیم و پتاسیم را مختل می کنند.

کم آبی : مصرف مقادیر ناکافی آب می تواند منجر به عدم تعادل مواد معدنی (الکترولیت ها) شود که به تنظیم فعالیت قلب کمک می کند.

شرایط سلامت روان : اضطراب، افسردگی، استرس و ترس می توانند واکنش جنگ یا گریز بدن را تحریک کنند و بر ریتم قلب تأثیر بگذارند و باعث تپش قلب شوند.

آپنه انسدادی خواب (OSA) : این اختلال خواب باعث خروپف و اختلال در تنفس در هنگام خواب می شود و می تواند باعث تپش قلب شود.

علل تپش قلب در طول روز

در بسیاری از موارد، تپش قلب در طول روز و شب اتفاق می‌افتد، اما افراد تنها زمانی متوجه آن می‌شوند که برای استراحت دراز می‌کشند. کمتر رایج است، این علامت نشانه ای از یک مشکل جدی تر سلامتی یا مشکل قلبی است. علل اضافی عبارتند از :

تغییرات در سطح پتاسیم خون
کم آبی بدن
ورزش کنید
تب
آریتمی قلبی (اختلالات ریتم) مانند فیبریلاسیون دهلیزی (A-fib)، بلوک دهلیزی بطنی (AV) و برادی کاردی (آهسته شدن ضربان قلب)
بیماری قلبی
مشکلات دریچه قلب، مانند افتادگی دریچه میترال
پرکاری تیروئید (پرکاری تیروئید)
استرس، ترس و اضطراب

چه داروهایی می توانند باعث تپش قلب در شب شوند؟

داروها همچنین می توانند منجر به تپش قلب شوند که گاهی اوقات به دلیل تأثیر آنها بر ریتم قلب است. نمونه هایی از این داروها عبارتند از :

مهارکننده های استیل کولین استراز (AChl) : اکسلون (ریواستیگمین)، آریسپت (دونپزیل)، یا رازادین (گالانتامین)

داروهای ضد سرطان : مهارکننده‌های تیروزین کیناز Erbitux (cetuximab) و Sutent (sunitinib) و غیره

داروهای ضد روان پریشی : ورساکلوز (کلوزاپین)، ریسپردال (ریسپریدون) و غیره

داروهای آریتمی نارسایی قلبی : آدنوکارد (آدنوزین)، مولتاک (دروندارون)، یا کورلانور (ایوابرادین)

بتا بلوکرها : ایندرال XL (پروپرانولول)، تنورمین (اتنولول) و غیره

گشادکننده های برونش : ونتولین HFA (آلبوترول) و نورفیل (آمینوفیلین)

مسدود کننده های کانال کلسیم : Verelan (وراپامیل)، Norvasc (آملودیپین) و غیره

برخی از داروهای ضد افسردگی : پروزاک (فلوکستین) و سلکسا (سیتالوپرام) و دیگران

داروهای ضد احتقان : سوفدرین PE (فنیل افرین) و سودافد (کاذب افدرین)

وازودیلاتورها : آتیا (دی پیریدامول)

تپش قلب شبانه چه احساسی دارد

تپش قلب آگاهی ناخوشایند از ضربان قلب شما است که از چند ثانیه تا چند دقیقه یا بیشتر طول می کشد. ۲ در موارد شبانه، تپش اندکی پس از دراز کشیدن یا هنگام خواب شروع می شود. بسیاری از افراد علائم را در قفسه سینه، گردن یا گلو احساس می کنند. علائم معمولی عبارتند از :

بال زدن در قلب یا احساس تکان دادن یا حرکت قلب
ضربان قلب تپنده یا تپنده، انگار که قلب خیلی سخت کار می کند، ضربان قلب تند، شنیدن ضربان قلب
احساس رد شدن یا نامنظم شدن ضربان قلب؛ احساس می کنید که قلب برای چند ثانیه در یک زمان متوقف شده است

برای کاهش تپش قلب در رختخواب چه باید کرد؟

اگر هنگام دراز کشیدن تپش قلب را تجربه می کنید یا شما را بیدار می کند، اقدامات خاصی که انجام می دهید ممکن است به کاهش این علائم کمک کند.

تکنیک های تنفس عمیق و آرامش مانند مدیتیشن
نوشیدن یک لیوان آب
بلند شدن و قدم زدن در اطراف

موقعیت ها و تنظیمات خوابیدن

خوابیدن به پهلوی چپ قلب را به دیواره قفسه سینه نزدیک می کند و احساس ضربان قلب را افزایش می دهد. افرادی که به پشت به پشت می خوابند نیز در معرض خطر بیشتری هستند. غلت زدن به سمت راست یا خوابیدن روی شکم ممکن است این مشکل را برطرف کند.

نحوه دریافت درمان پزشکی برای تپش قلب

اگر تپش قلب دارید، با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تماس بگیرید. پزشکان مراقبت های اولیه می توانند علت اصلی تپش قلب را تشخیص دهند. آنها ممکن است شما را به یک متخصص قلب (متخصص قلب) یا یک الکتروفیزیولوژیست، متخصص اختلالات ریتم قلب، برای ارزیابی و درمان بیشتر ارجاع دهند. اگر آنها مشکوک به اختلال اضطرابی هستند، ممکن است نیاز به ارزیابی روانپزشکی داشته باشید.

تشخیص صحیح ممکن است شامل چندین مرحله باشد، مانند :

ارزیابی فیزیکی: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در مورد علائم، داروها و سابقه سلامتی شما می پرسد و به قلب شما گوش می دهد.
آزمایش خون: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است آزمایش خون را برای تشخیص کم خونی (فقدان گلبول های قرمز سالم) یا سایر علل بالقوه تجویز کند.
الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG): ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی ممکن است از نظارت الکتریکی قلب با قرار دادن الکترود روی پوست برای تشخیص آریتمی یا سایر مشکلات استفاده کند.
هولتر مانیتور: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است از شما بخواهد که برای ردیابی فعالیت قلب خود از نوار قلب قابل حمل به مدت ۲۴ ساعت استفاده کنید.

داروها و دستگاه ها

اگر تپش قلب شما ناتوان کننده است، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ممکن است مسدود کننده های بتا مانند ایندرال LA (پروپرانولول)، لوپرسور (متوپرولول)، یا مسدود کننده های کانال کلسیم مانند Verelan (وراپامیل) را برای کاهش علائم تجویز کنند.

در موارد مرتبط با آریتمی جدی قلب، ممکن است به درمان هایی برای اصلاح ریتم قلب نیاز داشته باشید. درمان ممکن است شامل درمان های الکتریکی برای تغییر فعالیت قلب باشد که به عنوان کاردیوورژن یا دفیبریلاسیون شناخته می شود. در روش دیگری، فرسایش قلبی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از الکترودهایی برای قرار دادن قسمت های مشکل دار قلب در معرض گرما استفاده می کنند.

دستگاه هایی به نام پیس میکر نیز می توانند آریتمی را درمان کرده و تپش قلب مرتبط را مدیریت کنند. جراحان این دستگاه های کوچک را درست زیر پوست، نزدیک قلب کاشت می کنند. آنها سیگنال های الکتریکی را به گره های قلب می رسانند که فعالیت آن را تنظیم می کند.

چگونه شدت علائم را قبل از خواب به حداقل برسانیم

در کنار درمان های پزشکی، مدیریت و پیشگیری از تپش قلب در شب در درجه اول به معنای ایجاد تغییراتی در سبک زندگی برای به حداقل رساندن خطر است. مراحلی که می توانید بردارید عبارتند از :

پرهیز از وعده‌های غذایی سنگین، به‌ویژه آنهایی که کربوهیدرات‌ها، قندها، چربی‌ها یا نمک بالایی دارند، در عرض دو ساعت پس از رفتن به رختخواب.
پرهیز یا محدود کردن کافئین، الکل، یا نیکوتین (سیگار کشیدن، استعمال دخانیات، و روش‌های دیگر)، به ویژه در عصر یا شب
ایجاد یک مکان خنک و تاریک برای استراحت
ورزش منظم یا افزایش فعالیت بدنی برای بهبود خواب و مدیریت استرس
خواب کافی (هفت تا هشت ساعت خواب بدون وقفه برای بزرگسالان)
هر روز در ساعات ثابتی به رختخواب بروید و بیدار شوید
محدود کردن قرار گرفتن در معرض تلفن همراه، لپ‌تاپ، تلویزیون یا سایر صفحه‌نمایش‌های دستگاه در رختخواب
حفظ وزن سالم، زیرا چاقی و اضافه وزن خطر را افزایش می دهد
مدیتیشن، انجام تمرینات تنفسی، یوگا یا سایر فعالیت‌های آرامش‌بخش برای آرام شدن
هیدراته ماندن، افزایش مصرف روزانه آب

منبع : verywellhealth