حدود ۳۵۰ هزار سال پیش، آتشفشانی در جنوب ایتالیا به نام روکامونفینا با فورانی سهمگین، حجم عظیمی از خاکستر و مواد مذاب را به آسمان پرتاب کرد. این فوران، دره‌ مجاور خود را با جریان‌های گدازه‌ای پر کرد که به تدریج سرد شدند و سطحی نرم و خیس را ایجاد کردند. زمانی که این زمین تازه شکل‌گرفته هنوز کمی نرم بود، گروهی از انسان‌های باستانی از آن عبور کردند و ردپاهایی برجای گذاشتند که امروزه به «ردپای شیطان» شهرت دارند.

این ردپاهای منحصر‌به‌فرد که روی دامنه‌ای پرشیب از جریان‌های گدازه‌ای پیدا شدند، توجه دانشمندان را به خود جلب کردند. پژوهشگران با استفاده از روش‌های علمی پیشرفته تلاش کرده‌اند اطلاعاتی در مورد انسان‌هایی که این ردپاها را به جا گذاشته‌اند، به دست آورند.

تحلیل ردپاهای شیطان: چالش‌ها و دستاوردها

پژوهشگران برای تعیین قد و وزن انسان‌های باستانی، از فرمول‌های خاصی که بر اساس اندازه‌گیری ردپا طراحی شده‌اند، استفاده کردند. اما این فرمول‌ها اغلب برای سطوح صاف مناسب‌اند و تطبیق آنها با شرایط پیچیده دامنه‌های آتشفشانی روکامونفینا که شیب‌دار، ناهموار، خیس و لغزنده بوده است، دشوار بود. این عوامل باعث شدند که گام‌برداری و نحوه قرارگیری پاها در این مسیر، متفاوت از حالت عادی باشد.

براساس پژوهش‌ها، ردپاها در زمانی ایجاد شده‌اند که گدازه‌های آتشفشانی یا همان جریان‌های آذرآواری (pyroclastic flow) هنوز سرد و سخت نشده بودند. با وجود تمام پیچیدگی‌های این شرایط، دانشمندان موفق شدند تخمین‌هایی نسبی از ویژگی‌های جسمانی این انسان‌های باستانی ارائه دهند.

ویژگی‌های جسمانی انسان‌های ردپاگذار

نتایج تحلیل ردپاها نشان داد که این افراد، قدی بین 163تا 177سانتی‌متر و وزنی بین ۵۵.۵ تا 64.5 کیلوگرم داشته‌اند. به طور متوسط، این افراد وزنی معادل ۶۰ کیلوگرم و قدی حدود ۱۶۶ سانتی‌متر داشتند. این ابعاد با مشخصات گونه‌ای از انسان‌های باستانی به نام هومو هایدلبرگنسیس (Homo heidelbergensis) که در همان دوره زمانی در اروپا زندگی می‌کردند، مطابقت دارد.

گونه هومو هایدلبرگنسیس، نیای مشترک انسان‌های نئاندرتال و انسان مدرن به شمار می‌رود. این گونه، معمولاً قدی مشابه با این مقادیر داشت، اگرچه شواهد استخوانی کشف‌شده در اسپانیا نشان می‌دهد که برخی از آنها می‌توانستند تا ارتفاع 180 سانتی‌متر نیز برسند.

احتمال ترکیب گروه و داستان‌های نهفته

براساس اندازه‌های متفاوت ردپاها، پژوهشگران حدس می‌زنند که این گروه احتمالاً شامل ترکیبی از بزرگسالان و کودکان یا زنان بوده است. داده‌ها نشان می‌دهند که حداقل یکی از افراد گروه، مردی بالغ بوده است، اما جزئیات بیشتری به دلیل محدودیت‌های داده‌های فعلی در دست نیست.

بررسی دقیق‌تر ردپاها حاکی از آن است که این افراد در شرایط دشواری از این مسیر عبور کرده‌اند. شیب تند، سطح لغزنده و تازه‌سرد‌شده گدازه‌ها و ناهمواری زمین، نیازمند مهارت و قدرت بدنی خاصی برای حرکت بوده است. شاید هدف آنها یافتن مسیری امن‌تر یا منابع غذایی در این منطقه بوده، یا شاید صرفاً نیاز به عبور از این منطقه داشته‌اند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ویژگی‌های جسمانی این گروه، با محدوده تنوع جسمانی گونه هومو هایدلبرگنسیس تطابق دارد. اما به دلیل پیچیدگی‌های موجود در تحلیل ردپاهای باقی‌مانده و نبود اطلاعات تکمیلی، نمی‌توان نتیجه‌گیری‌های دقیق‌تری ارائه داد. با این حال، این ردپاها تصویری نادر و الهام‌بخش از زندگی انسان‌های باستانی در محیطی دشوار و خطرناک ارائه می‌دهند.

  این نوشته‌ها را هم بخوانید ​