اینگونه نبوده که مشهورترین نویسندگان علمی تخیلی مستقل و بدون در نظر گرفتن ایده‌ها و نظرات و خلاقیت‌های دیگر نویسندگان شاخص کار کنند. ژانر علمی تخیلی، که ترکیبی از ایده‌های نوآورانه، پیش‌بینی‌های علمی و دیدگاه‌های فلسفی است، همیشه تحت تأثیر ذهن‌های درخشان بوده است. بسیاری از بزرگان علمی تخیلی، از یکدیگر الهام گرفته‌اند و ایده‌هایشان را در آثار بعدی توسعه داده‌اند. برخی از آن‌ها دوستان نزدیک بودند، برخی با یکدیگر مکاتبه داشتند و برخی دیگر حتی بدون ملاقات مستقیم، تحت تأثیر آثار یکدیگر قرار گرفتند. این ارتباطات نقش مهمی در شکل‌گیری داستان‌های آینده‌نگرانه و مفاهیمی که امروزه در علم و فناوری تأثیر دارند، ایفا کرده است.

در این نوشته ، 10 نمونه از این ارتباطات الهام‌بخش میان نویسندگان بزرگ علمی تخیلی را بررسی می‌کنیم.

۱- ژول ورن و هربرت جورج ولز: رقابتی که الهام‌بخش نوآوری شد

ژول ورن (Jules Verne)، نویسنده فرانسوی قرن نوزدهم، با آثاری مانند «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» و «سفر به مرکز زمین»، یکی از بنیان‌گذاران علمی تخیلی مدرن محسوب می‌شود. او با تمرکز بر دقت علمی و جزئیات مهندسی، داستان‌هایی نوشت که بسیاری از آن‌ها بعدها به واقعیت تبدیل شدند. در مقابل، هربرت جورج ولز (H.G. Wells) نویسنده‌ای بود که بیشتر بر مفاهیم اجتماعی و تأثیرات فلسفی فناوری تمرکز داشت. این دو نویسنده نه‌تنها از یکدیگر الهام گرفتند، بلکه در مکاتباتی که داشتند، اغلب درباره دیدگاه‌های متفاوت خود بحث می‌کردند. ولز با الهام از آثار ورن، ایده‌های علمی را با پیامدهای اجتماعی ترکیب کرد و آثاری مانند «ماشین زمان» و «جنگ دنیاها» را خلق کرد.
این رقابت فکری، موجب توسعه سبک‌های مختلف علمی تخیلی و گسترش این ژانر شد.

۲- آیزاک آسیموف و آرتور سی. کلارک: دو غول علمی تخیلی که یکدیگر را تحسین می‌کردند

آیزاک آسیموف (Isaac Asimov) و آرتور سی. کلارک (Arthur C. Clarke) دو تن از تأثیرگذارترین نویسندگان علمی تخیلی قرن بیستم بودند. آن‌ها نه‌تنها رقیب، بلکه دوستانی بودند که ایده‌هایشان را با یکدیگر به اشتراک می‌گذاشتند. آسیموف با خلق مجموعه «بنیاد» و قوانین رباتیک، به بررسی تأثیرات بلندمدت فناوری بر تمدن بشری پرداخت، در حالی که کلارک با «۲۰۰۱: ادیسه فضایی»، آینده‌نگری در مورد هوش مصنوعی و سفرهای فضایی را به سطحی جدید رساند. این دو نویسنده در بسیاری از کنفرانس‌ها و مصاحبه‌ها از یکدیگر به‌عنوان بهترین‌های ژانر علمی تخیلی یاد می‌کردند. گفته می‌شود آن‌ها توافقی داشتند که اگر کسی بپرسد چه کسی بهترین نویسنده علمی تخیلی است، کلارک آسیموف را معرفی کند و آسیموف کلارک را!.

۳- فیلیپ کی. دیک و ویلیام گیبسون: پیشگامان واقعیت مجازی و سایبرپانک

فیلیپ کی. دیک (Philip K. Dick) با آثار نوآورانه‌اش مانند «آیا اندرویدها خواب گوسفند برقی می‌بینند؟» تأثیر عمیقی بر نسل بعدی نویسندگان علمی تخیلی گذاشت. او با بررسی مفاهیمی مانند واقعیت‌های موازی، هوش مصنوعی و توهمات ذهنی، مسیر جدیدی برای داستان‌نویسی علمی تخیلی ایجاد کرد. یکی از نویسندگانی که تحت تأثیر دیک قرار گرفت، ویلیام گیبسون (William Gibson) بود. گیبسون با خلق ژانر سایبرپانک (Cyberpunk) در رمان «Neuromancer»، ایده‌های دیک را گسترش داد و آینده‌ای را به تصویر کشید که در آن فناوری و انسان در هم تنیده می‌شوند. اگرچه این دو نویسنده هرگز یکدیگر را ملاقات نکردند، اما گیبسون بارها اشاره کرده که ایده‌هایش از فیلیپ کی. دیک الهام گرفته است.

۴- مری شلی و ادگار آلن پو: تأثیر وحشت و علم بر آینده علمی تخیلی

مری شلی (Mary Shelley) با رمان «فرانکنشتاین»، پایه‌های علمی تخیلی مدرن را بنا نهاد. او با ترکیب علم، اخلاق و ترس از ناشناخته‌ها، ایده‌ای را مطرح کرد که هنوز هم در داستان‌های علمی تخیلی دیده می‌شود. یکی از کسانی که تحت تأثیر این ایده‌ها قرار گرفت، ادگار آلن پو (Edgar Allan Poe) بود. او با الهام از ترکیب وحشت و دانش، داستان‌هایی مانند «ماجراهای آرتور گوردون پیم» را نوشت که بعدها بر نویسندگانی مانند ژول ورن و اچ.جی. ولز تأثیر گذاشت. تأثیر شلی بر وحشت علمی تخیلی و ادغام آن با مفاهیم فلسفی، راه را برای نویسندگانی که بعد از او آمدند، هموار کرد.

۵- رابرت ای. هاینلاین و فرانک هربرت: از نظامی‌گری تا سیاست‌های کهکشانی

رابرت ای. هاینلاین (Robert A. Heinlein) و فرانک هربرت (Frank Herbert) دو نویسنده‌ای بودند که از طریق آثار خود به بررسی سیاست، دین و قدرت پرداختند. هاینلاین با «ستاره‌نوردان» و «ماه سخت و خشن است»، ایده‌هایی درباره نظامی‌گری، جامعه و ساختارهای حکومتی ارائه کرد. فرانک هربرت با رمان تلماسه «Dune»، این مفاهیم را در سطحی حماسی‌تر و با عمق فلسفی بیشتری دنبال کرد. گفته می‌شود هربرت در مطالعه آثار هاینلاین به درک عمیق‌تری از ارتباط سیاست و فناوری در دنیای آینده رسید. در نتیجه، این دو نویسنده به‌طور غیرمستقیم بر یکدیگر تأثیر گذاشتند و ایده‌هایشان در تاریخ علمی تخیلی ماندگار شد.

۶- جرج اورول و آلدوس هاکسلی: دو دیدگاه متفاوت درباره آینده‌ی تاریک بشریت

جرج اورول (George Orwell) و آلدوس هاکسلی (Aldous Huxley) دو نویسنده‌ای بودند که آینده‌ای پر از کنترل اجتماعی و سرکوب آزادی‌های فردی را پیش‌بینی کردند. اورول در رمان «۱۹۸۴» جهانی را به تصویر کشید که در آن دولت از طریق سانسور و نظارت مطلق، جامعه را کنترل می‌کند. در مقابل، هاکسلی در «دنیای قشنگ نو» نشان داد که کنترل اجتماعی از طریق لذت، مصرف‌گرایی و سرکوب ناخودآگاه رخ می‌دهد. گفته می‌شود اورول در ابتدا طرفدار دیدگاه‌های هاکسلی بود اما پس از جنگ جهانی دوم، رویکرد متفاوتی در پیش گرفت. این دو نویسنده اگرچه از روش‌های مختلفی برای بررسی آینده استفاده کردند، اما هر دو بر یکدیگر تأثیر گذاشتند و آثارشان همچنان الهام‌بخش بسیاری از داستان‌های علمی تخیلی است.

۷- ری بردبری و کرت وانگات: طنز تلخ در برابر آینده‌ی دیستوپیایی

ری بردبری (Ray Bradbury) و کرت وانگات (Kurt Vonnegut) دو نویسنده‌ای بودند که به‌شیوه‌ای متفاوت به آینده‌ی بشریت نگاه کردند. بردبری با کتاب‌هایی مانند «فارنهایت ۴۵۱»، هشدارهایی درباره سانسور و کنترل رسانه‌ها ارائه کرد. در مقابل، وانگات با سبک طنز تلخ و رمان‌هایی مانند «سلاخ‌خانه شماره پنج» به پوچی جنگ و آینده‌ی بشری پرداخت. هر دو نویسنده دیدگاه انتقادی نسبت به آینده‌ی جامعه داشتند و در داستان‌هایشان به پیامدهای تصمیمات انسانی در آینده پرداختند. وانگات بارها اعلام کرد که تحت تأثیر قلم بردبری قرار گرفته است و برخی از دیدگاه‌های او را در نوشته‌هایش بازتاب داده است.

۸- استانیسلاو لم و فیلیپ کی. دیک: آینده‌ی مبهم هوش مصنوعی و واقعیت‌های موازی

استانیسلاو لم (Stanisław Lem) و فیلیپ کی. دیک (Philip K. Dick) دو نویسنده‌ای بودند که آینده‌ی فناوری، هوش مصنوعی و ماهیت واقعیت را به چالش کشیدند. لم با کتاب‌هایی مانند «سولاریس» به کاوش در مفاهیم آگاهی و هوش فرازمینی پرداخت، در حالی که دیک در آثاری مانند «مردی در قلعه بلند» و «جریانی از الکتریسیته» مفهوم واقعیت‌های موازی را بررسی کرد. گفته می‌شود لم به‌شدت تحت تأثیر سبک خاص دیک قرار گرفت و آثار او را تحسین می‌کرد. با این حال، اختلافات فلسفی میان آن‌ها باعث شد که در مکاتبات خود چندین بار به چالش کشیده شوند.

۹- ویلیام گلدینگ و آرتور سی. کلارک: دو روایت از آینده‌ی بشریت

ویلیام گلدینگ (William Golding) و آرتور سی. کلارک (Arthur C. Clarke) دو نویسنده‌ای بودند که دیدگاه‌های متضادی درباره‌ی آینده‌ی بشریت داشتند. گلدینگ در «سالار مگس‌ها» طبیعت تاریک انسان را بررسی کرد و نشان داد که چگونه تمدن به‌سرعت به بربریت تبدیل می‌شود. در مقابل، کلارک در آثاری مانند «۲۰۰۱: ادیسه‌ی فضایی» آینده‌ای پر از پیشرفت علمی و گسترش آگاهی را به تصویر کشید. کلارک بارها در مصاحبه‌های خود اشاره کرد که گلدینگ الهام‌بخش او برای بررسی طبیعت انسانی در داستان‌های علمی تخیلی‌اش بوده است.

۱۰- رابرت ای. هاینلاین و اورسولا لو گویین: دیدگاه‌های متضاد درباره آزادی و سیاست

رابرت ای. هاینلاین (Robert A. Heinlein) و اورسولا لو گویین (Ursula K. Le Guin) دو نویسنده‌ای بودند که در آثار خود به سیاست، جامعه و آزادی پرداختند. هاینلاین با رمان‌هایی مانند «ستاره‌نوردان» دیدگاهی لیبرترین و نظامی‌گرا نسبت به آینده ارائه داد، در حالی که لو گویین در آثاری مانند «دست چپ تاریکی» و «بیگانه‌ای از اعماق» سیستم‌های حکومتی جایگزین و دیدگاه‌های فمینیستی را بررسی کرد. گفته می‌شود لو گویین پس از مطالعه‌ی آثار هاینلاین، تصمیم گرفت دیدگاه‌های جایگزین درباره‌ی قدرت و جنسیت را در آثار علمی تخیلی خود مطرح کند.

  این نوشته‌ها را هم بخوانید ​