به گزارش سلامت نیوز به نقل از neurosciencenews، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که روزه‌داری متناوب طولانی‌مدت با کاهش سطح سروتونین در مغز، میل جنسی موش‌های نر را افزایش می‌دهد. این اثر با کمبود تریپتوفان در رژیم غذایی مرتبط است که تولید سروتونین را کاهش می‌دهد. سروتونین، به‌عنوان یک انتقال‌دهنده عصبی، نقش مهاری در رفتار جنسی دارد. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهد که این تغییرات رفتاری حتی بدون بهبود کیفیت اسپرم یا افزایش سطح هورمون‌های جنسی در موش‌ها رخ داده است.

حقایق کلیدی این تحقیق

• کاهش سروتونین = افزایش میل جنسی: روزه‌داری منجر به کاهش سروتونین و آزاد شدن مهارهای رفتاری در موش‌های نر می‌شود.

• مدت زمان مهم است: افزایش میل جنسی نیازمند حداقل ۶ هفته و در حالت ایده‌آل ۶ ماه روزه‌داری متناوب است.

• پیامدهای بالقوه برای انسان: این یافته‌ها ممکن است به توسعه روش‌های درمانی غیردارویی برای کاهش میل جنسی کمک کند.

مکانیسم اثر روزه‌داری

روزه‌داری طولانی‌مدت در دوره‌های ۲۴ ساعته منجر به کاهش غلظت سروتونین در مغز می‌شود. این اثر به دلیل کمبود تریپتوفان در رژیم غذایی رخ می‌دهد؛ تریپتوفان اسید آمینه‌ای ضروری است که باید از طریق غذا تأمین شود. محققان از مؤسسه DZNE به همراه پژوهشگران دانشگاه چینگدائو و دانشگاه علوم بهداشت و توانبخشی چین این نتایج را در مجله Cell Metabolism منتشر کرده‌اند.

مشاهده‌ای غیرمنتظره

این تحقیق در ابتدا برای بررسی تأثیر روزه‌داری بر فرزندان موش‌های نر انجام شد، اما یافته‌ای غیرمنتظره مسیر مطالعه را تغییر داد. محققان متوجه شدند که موش‌های نر مسنی که برای مدت طولانی روزه‌داری کرده بودند، نسبت به موش‌هایی که رژیم غذایی عادی داشتند، تعداد فرزندان بیشتری تولید کردند. این افزایش زاد و ولد به تغییر در وضعیت غدد درون‌ریز یا بهبود کیفیت اسپرم مرتبط نبود، بلکه ناشی از افزایش فعالیت جنسی این موش‌ها بود.

تأثیر طول مدت روزه‌داری

در این تحقیق، موش‌های نر از دو ماهگی تحت رژیم روزه‌داری متناوب قرار گرفتند که شامل ۲۴ ساعت تغذیه آزاد و ۲۴ ساعت روزه بود. نتایج نشان داد که افزایش میل جنسی در موش‌هایی که حداقل ۶ ماه این رژیم را رعایت کردند، مشهود بود. اما در موش‌هایی که کمتر از ۶ هفته روزه گرفته بودند، چنین تأثیری مشاهده نشد.

نقش سروتونین در رفتار جنسی

محققان دریافتند که در موش‌های نر دارای میل جنسی بالا، سطح سروتونین به‌طور غیرمعمولی پایین بود. این کاهش، به از بین رفتن مهارهای رفتاری معمول در این حیوانات منجر شد. سروتونین معمولاً در دستگاه گوارش و مغز تولید می‌شود و نقش مهمی در تنظیم رفتار دارد. از آنجا که سنتز سروتونین به تریپتوفان بستگی دارد، روزه‌داری و کاهش دریافت این اسید آمینه از طریق غذا منجر به کاهش سطح سروتونین می‌شود.

آیا این یافته‌ها در مورد انسان نیز صدق می‌کند؟

پژوهشگران معتقدند که کاهش سروتونین می‌تواند در انسان نیز بر میل جنسی تأثیر بگذارد. این امر با مشاهدات قبلی در مورد اثر داروهای ضدافسردگی از نوع SSRI که سطح سروتونین را افزایش می‌دهند و به کاهش میل جنسی منجر می‌شوند، همخوانی دارد. از این رو، کاهش سروتونین از طریق روزه‌داری ممکن است راهکاری بالقوه برای افزایش میل جنسی در افراد باشد.

کاربردهای درمانی احتمالی

در حال حاضر، مطالعات کمی در مورد تأثیر روزه‌داری بر میل جنسی انسان انجام شده است، اما یافته‌های این تحقیق می‌تواند مسیر جدیدی برای بررسی اثرات روزه‌داری به‌عنوان یک رویکرد درمانی باز کند. کاهش میل جنسی در برخی افراد به‌عنوان «اختلال میل جنسی کم‌فعال» شناخته می‌شود که بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود. اگر تأثیرات مشابهی در انسان‌ها تأیید شود، روزه‌داری متناوب می‌تواند به‌عنوان یک روش درمانی غیر دارویی برای این اختلال در نظر گرفته شود.

این مطالعه نشان می‌دهد که روزه‌داری متناوب طولانی‌مدت می‌تواند با کاهش سطح سروتونین در مغز، میل جنسی را افزایش دهد. این اثر که در موش‌های نر مشاهده شده است، احتمالاً در انسان نیز قابل بررسی خواهد بود. محققان تأکید دارند که مطالعات بیشتری برای درک مکانیسم دقیق این پدیده و کاربردهای درمانی آن در انسان‌ها مورد نیاز است.