در این پروژه‌ی دیداری، ما به کمک هوش مصنوعی، مجموعه‌ای از تصاویر فوتورئال خلق کردیم که شهرهایی از سراسر جهان را درون یک کپسول شفاف و قرص‌مانند، در ساحلی آرام و خیال‌انگیز به تصویر می‌کشند. این کپسول‌ها حکم «نماد فشرده‌شده‌ی هویت شهری» را دارند؛ گویی حافظه‌ی فرهنگی، معماری و طبیعت این شهرها در ابعادی کوچک، اما با دقت و جزییات بالا، در فضایی محصور و آرام جمع‌آوری شده‌اند.
این رویکرد تلفیقی از مینیاتور، سوررئالیسم مدرن و زیبایی‌شناسی مینیمال است. ساحل، با شن‌های خیس و موج‌های ملایم، نمادی از گذرا بودن زمان و تماس ملایم طبیعت با ساخته‌های بشری‌ست. در عین حال، نورپردازی سینماییِ گرم و طلایی، به این صحنه‌ها عمق و عاطفه‌ای شاعرانه می‌بخشد.
چیدمان هر شهر با تمرکز بر بناهای نمادین و معماری‌های ماندگار آن انجام شده است؛ از برج آزادی و مسجد جامع در تهران تا کلیسای نوتردام و برج ایفل در پاریس، یا از مسجد نصیرالملک و آرامگاه حافظ در شیراز تا آسمان‌خراش‌های مدرن دبی. هر کپسول، داستانی فشرده از هویت و زیبایی یک شهر را روایت می‌کند؛ و تماشاگر را دعوت می‌کند تا از بیرون به درون بنگرد، و به تعریفی شاعرانه از مفهوم «خانه»، «خاطره»، یا «سفر» فکر کند.
این مجموعه، نه تنها تمرینی در هنر دیجیتال و فرم‌گرایی‌ست، بلکه دعوتی است به تماشای دوباره‌ی شهرها، به دور از شلوغی‌شان، در سکوتی مه‌آلود و ساحلی.
پرامپت:
یک صحنه فوتورئال از یک شهر مینیاتوری بساز که داخل یک کپسول شفافِ قرص مانند قرار گرفته و روی یک ساحل شنی قرار دارد. نام شهر
(نام شهر)
باید با فونتی تمیز و بولد روی کپسول چاپ شده باشد. داخل کپسول، نسخه‌های مینیاتوری و دقیق از نمادها و معماری مشهور شهر قرار داشته باشد؛ مثل ساختمان‌های معروف، بناهای تاریخی یا مناظر طبیعی شاخص آن شهر. کپسول باید با نوری نرم و سینمایی روشن شده باشد تا زیبایی فضای شهری درون آن را تقویت کند. پس‌زمینه تصویر شامل یک ساحل آرام با موج‌های ملایم باشد و بازتاب کپسول روی شنِ خیس به‌وضوح دیده شود تا فضایی رؤیایی و خیال‌انگیز ایجاد کند.
تبریز:
رشت:
دوبی:
پاریس:
لندن:
مسکو:
مادرید:
بارسلون
رم:
نیویورک:
پراگ:
وین:
ریو دو ژانیرو:
اصفهان:
شیراز:
بوینس آیرس:
تهران:
