بستری شدن در بیمارستان، به‌ویژه در بخش‌های مراقبت ویژه، تجربه‌ای استرس‌زا و نگران‌کننده برای بیماران است. در این شرایط، حضور یک همراه آموزش‌دیده و دلسوز می‌تواند نقش حیاتی در کاهش اضطراب و استرس بیماران ایفا کند. مطالعات نشان داده‌اند که حضور همراه بیمار در کنار بیماران بستری می‌تواند به‌طور معناداری از میزان اضطراب و استرس آن‌ها بکاهد. به‌ویژه در بخش‌های مراقبت ویژه، این حضور موجب افزایش احساس امنیت و آرامش در بیماران می‌شود.

همراه بیمار با ارائه حمایت‌های عاطفی و روانی، به کاهش احساس تنهایی و نگرانی بیماران کمک می‌کند. این حمایت‌ها موجب تقویت روحیه بیماران و افزایش انگیزه آن‌ها برای همکاری در روند درمان می‌شود. در نتیجه، حضور همراه بیمار نه‌تنها به بهبود وضعیت جسمی بیمار کمک می‌کند، بلکه از نظر روانی نیز فشارهای ناشی از بستری شدن را کاهش می‌دهد.

1- همراهی با بیمار و صرفه‌جویی در زمان و هزینه خانواده

حضور همراه بیمار در بیمارستان، علاوه بر تأمین حمایت عاطفی و مراقبت‌های روزمره از بیمار، نقش مهمی در کاهش استرس خانواده و صرفه‌جویی در زمان و هزینه‌های آنان ایفا می‌کند. با توجه به وظایف متنوع همراه بیمار، از جمله پیگیری دستورات پزشکی، کمک در تغذیه و بهداشت فردی، و برقراری ارتباط مؤثر با کادر درمان، خانواده‌ها می‌توانند با اطمینان بیشتری فرآیند درمان عزیزان خود را دنبال کنند. استفاده از خدمات همراه بیمار حرفه‌ای با توجه به قیمت پرستار همراه در بیمارستان، به‌ویژه در شرایطی که اعضای خانواده امکان حضور مستمر در بیمارستان را ندارند، می‌تواند به بهبود کیفیت مراقبت و کاهش فشارهای روانی و مالی بر خانواده‌ها کمک کند.

2- نقش حمایت عاطفی همراه بیمار در تقویت روحیه بیماران

بستری شدن در بیمارستان برای بسیاری از بیماران، به‌ویژه آن‌هایی که پیش‌تر در محیط خانه و در کنار عزیزانشان بوده‌اند، تجربه‌ای استرس‌زا و نگران‌کننده است. این تغییر ناگهانی محیط و دوری از خانواده، ممکن است اضطراب و نگرانی‌های روانی را در بیمار تشدید کند. در چنین شرایطی، حضور یک همراه بیمار آموزش‌دیده و دلسوز می‌تواند به‌عنوان یک منبع حمایتی، نقش مهمی در کاهش این احساسات ایفا کند.

همراه بیمار با شناخت دقیق از علایق، سرگرمی‌ها و نیازهای روانی بیمار، می‌تواند فضایی آشنا و آرامش‌بخش برای او ایجاد کند. این همراهی، با انجام فعالیت‌های مورد علاقه بیمار مانند خواندن کتاب، پخش موسیقی دلخواه یا حتی گفتگو در مورد موضوعات مورد علاقه، به کاهش احساس تنهایی و اضطراب بیمار کمک می‌کند. در نتیجه، حضور همراه بیمار نه‌تنها به بهبود وضعیت جسمی بیمار کمک می‌کند، بلکه از نظر روانی نیز فشارهای ناشی از بستری شدن را کاهش می‌دهد.

3- خدمات روانی همراه بیمار در بیمارستان

بستری شدن در بیمارستان می‌تواند برای بسیاری از بیماران تجربه‌ای استرس‌زا و نگران‌کننده باشد. در چنین شرایطی، حضور یک همراه بیمار آموزش‌دیده می‌تواند به‌عنوان یک منبع حمایتی، نقش مهمی در کاهش این احساسات ایفا کند. این همراه با ارائه اطلاعات دقیق و به‌موقع، اطمینان خاطر لازم را فراهم می‌آورد. خدمات روانی همراه بیمار در بیمارستان چنین است:

• حمایت عاطفی و روانی: ارائه حمایت‌های عاطفی و روانی به بیمار، به‌ویژه در مواقع بحرانی، می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب بیمار کمک کند.
• ایجاد ارتباط مؤثر با کادر درمانی: همراه بیمار می‌تواند به‌عنوان واسطه‌ای مؤثر میان بیمار و کادر درمانی عمل کند، اطلاعات لازم را منتقل کرده و از بروز سوءتفاهم‌ها جلوگیری کند.
• اطلاع‌رسانی به‌موقع به خانواده: با انتقال دقیق و به‌موقع اطلاعات از وضعیت بیمار به خانواده، همراه بیمار می‌تواند به کاهش نگرانی‌های آن‌ها کمک کند.
• حفظ حریم شخصی بیمار: احترام به حریم شخصی بیمار و حفظ اطلاعات شخصی او، موجب افزایش اعتماد بیمار به همراه خود می‌شود.
• تسهیل در تصمیم‌گیری‌های درمانی: با ارائه اطلاعات دقیق و شفاف، همراه بیمار می‌تواند به بیمار و خانواده در اتخاذ تصمیمات درمانی کمک کند.

در مجموع، خدمات روانی همراه بیمار در بیمارستان می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت روانی بیمار و تسریع در روند درمان داشته باشد.

4- اعتماد بیمار به پرستار همراه در مصرف داروها

حضور یک پرستار همراه بیمار آموزش‌دیده می‌تواند تأثیر عمیقی بر پذیرش دارو توسط بیماران داشته باشد. وقتی بیمار به همراه خود اعتماد دارد، احتمال بیشتری دارد که داروها را به‌طور منظم و صحیح مصرف کند. این اعتماد موجب می‌شود بیمار احساس امنیت و اطمینان بیشتری در روند درمان داشته باشد.

مطالعات نشان داده‌اند که اعتماد بیمار به پرستار می‌تواند به‌طور معناداری بر پذیرش دارو تأثیر بگذارد. این اعتماد موجب می‌شود بیمار با اطمینان بیشتری داروهای خود را مصرف کند و در نتیجه، روند بهبودی او تسریع یابد. بنابراین، ایجاد و حفظ این اعتماد در رابطه پرستار-بیمار از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

5- ارتباطی موثر‌تر از خانواده با کادر درمان

در شرایط بحرانی یا هنگام مواجهه با اخبار ناگوار پزشکی، کادر درمانی ممکن است تمایل داشته باشند که اطلاعات حساس را ابتدا به همراه بیمار منتقل کنند. این اقدام به آن‌ها این امکان را می‌دهد که با فردی آموزش‌دیده و بی‌طرف، اطلاعات را به‌طور مؤثرتر و با حساسیت بیشتری منتقل کنند.

همراه بیمار با درک عمیق از وضعیت بیمار و خانواده، می‌تواند به‌عنوان واسطه‌ای مطمئن عمل کند. او قادر است اخبار دشوار را با دقت و همدلی به خانواده منتقل کرده و در صورت لزوم، آن‌ها را در تصمیم‌گیری‌های بعدی یاری دهد. این رویکرد نه‌تنها به حفظ آرامش خانواده کمک می‌کند، بلکه موجب تسهیل در روند درمان و کاهش فشار روانی بر کادر درمانی می‌شود.

علاوه بر این، همراه بیمار با آگاهی از حساسیت‌ها و نیازهای خاص بیمار، می‌تواند در ارائه دارو به صورت مناسب و با روش‌های صحیح، مانند حل کردن دارو در مایعات یا استفاده از لوله تغذیه، اقدام کند. این اقدامات، به‌ویژه در بیمارانی که مشکلات بلع دارند یا از لوله معده برای دریافت دارو استفاده می‌کنند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و می‌تواند به کاهش عوارض جانبی و تسریع در روند بهبودی بیمار کمک کند.

6- آسودگی خیال بیمار و خانواده با حضور همراه بیمار

در شرایطی که بیمار در منزل بستری است، اعضای خانواده می‌توانند با آرامش خاطر به امور روزمره خود بپردازند. این وضعیت به آن‌ها این امکان را می‌دهد که بدون نگرانی از نیازهای فوری بیمار، به کارهای شخصی، شغلی یا اجتماعی خود رسیدگی کنند. در نتیجه، فضای خانه برای همه اعضا به محیطی آرام و بدون فشار تبدیل می‌شود.

از سوی دیگر، بیمار نیز با آگاهی از اینکه خانواده‌اش به راحتی به فعالیت‌های خود می‌پردازند، احساس آرامش می‌کند. این احساس اطمینان به او کمک می‌کند تا در روند درمان یا استراحت خود تمرکز بیشتری داشته باشد و از نگرانی‌های اضافی دور بماند. در مجموع، این تعامل متقابل باعث بهبود کیفیت زندگی برای همه اعضای خانواده می‌شود.

این وضعیت همچنین به اعضای خانواده این امکان را می‌دهد که با فراغ بال بیشتری به فعالیت‌های خود بپردازند و از احساس گناه یا نگرانی بابت عدم توجه به بیمار دور باشند. در نتیجه، هم بیمار و هم خانواده در یک فضای حمایتی و متعادل زندگی می‌کنند که به بهبود روند درمان و روابط خانوادگی کمک می‌کند.