دکتر عباس انواری (۱۵ اسفند ۱۳۲۲–۲۱ تیر ۱۴۰۴) فیزیک‌دان برجسته و استاد فیزیک پلاسما دانشگاه صنعتی شریف بود؛‌ وی دو دوره ریاست این دانشگاه را بر عهده داشت. علت فوت او به‌طور رسمی اعلام نشده، اما در سن ۸۱ سالگی دار فانی را وداع گفت.

بیوگرافی دکتر عباس انواری

دکتر عباس انواری زادهٔ ۱۵ اسفند ۱۳۲۲ در تهران، یکی از اساتید برجسته و مؤثر رشته فیزیک پلاسما در ایران بود. او دوره ابتدایی را در دبستان امیدی و متوسطه را در دبیرستان هدف گذراند و در سال ۱۳۴۱ وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد، جایی که کارشناسی ارشد مهندسی برق گرفت.

برای ادامه تحصیل به سوئد رفت و ابتدا در دانشگاه اوپسالا زیر نظر رابرت نیلسون در زمینه فیزیک لیزر و پلاسما فعالیت کرد. سپس به دانشگاه چالمرز در گوتنبرگ منتقل شد و در سال ۱۹۷۴ میلادی دکترای فیزیک پلاسما را با پایان‌نامه‌ای درباره تخلیه الکتریکی در گازها به راهنمایی هانس ویلهلمسون دریافت نمود.

پس از بازگشت به ایران، در سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ و سپس ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۸، ریاست دانشگاه صنعتی شریف را به دو دوره متوالی برعهده گرفت. همچنین ریاست دانشکده فیزیک را در دو دوره تجربه کرد و در سال ۱۳۷۶ به‌عنوان استاد ممتاز این دانشگاه شناخته شد.

سوابق کاری

علاوه بر فعالیت دانشگاهی، او سمت‌های اجرایی متعددی داشت:

• عضو هیئت امنای دانشگاه پیام نور (۱۳۶۹–۱۳۷۷)
• مسئول بخش علوم پایه در «دانشنامه ایران» (۱۳۸۴–۱۴۰۴)
• عضویت در هیئت‌ تحریریه مجلات داخلی و بین‌المللی مانند «فیزیک نظری و کاربردی» و «علمی–پژوهشی شریف» و چندین مجله مهندسی شریف.

گرایش‌های تحقیقی او شامل فیزیک پلاسما، لیزر و ذرات کیهانی بود و علاقه‌مند به شعر و ادبیات فارسی نیز بود.

یکی از پروژه‌های مشهورش، طراحی و اجرای آونگ فوکو در دانشکده فیزیک شریف بود که برای نشان دادن محور چرخش زمین استفاده می‌شود.

دکتر انواری ده‌ها مقاله معتبر و چندین کتاب منتشر کرد؛ از جمله مقالات بین‌المللی درباره شبیه‌سازی پلاسما و کنفرانس‌های فیزیکی .

 درگذشت

دکتر عباس انواری در ۱۲ ژوئیه ۲۰۲۵ (۲۱ تیر ۱۴۰۴)، در سن ۸۱ سالگی، دار فانی را وداع گفت. تشییع پیکرش در صبح ۲۲ تیر ۱۴۰۴ با حضور جمعی از استادان، دانشجویان و مسئولان دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد.

در پی او پیام‌های تسلیت متعددی منتشر شد:

وزیر علوم و تحقیقات دانشگاه را «استاد پیش‌کسوت و فرهیخته» خواند.

رئیس دانشگاه صنعتی شریف و معاون اول رئیس‌جمهور (محمدرضا عارف) خدمات او را «سهمی سترگ در اعتلای علم و آموزش عالی» توصیف کردند.

در نهایت، درگذشت او ضایعه‌ای سنگین برای جامعه علمی ایران تلقی شد. خدمات چشمگیر علمی، مدیریتی و فرهنگی او در عرصه فیزیک، آموزش و پژوهش کشور برای همیشه ماندگار خواهد ماند.