یائسگی یک مرحله طبیعی و اجتنابناپذیر از زندگی هر زن است که معمولاً در حوالی سن ۴۵ تا ۵۵ سالگی رخ میدهد. این مرحله که با پایان دورههای قاعدگی و کاهش تولید هورمونهای جنسی زنانه، به ویژه استروژن، مشخص میشود، میتواند تأثیرات گستردهای بر سلامت جسمی و روانی زنان داشته باشد. یکی از مشکلات رایج در دوران یائسگی، افزایش وزن و به ویژه تجمع چربی در ناحیه شکم است که میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، دیابت و سایر مشکلات متابولیک را افزایش دهد. در این مقاله به بررسی عوامل موثر بر اضافه وزن در دوران یائسگی، پیامدهای آن و راهکارهای پیشگیری و درمان خواهیم پرداخت.
یائسگی به زمانی گفته میشود که یک زن به طور طبیعی بیش از ۱۲ ماه متوالی پریود نشود و به طور دائم قاعدگی او قطع شود. این مرحله به دلیل کاهش شدید تولید هورمونهای استروژن و پروژسترون از تخمدانها اتفاق میافتد. یائسگی سه مرحله دارد:
-
پرییائسگی: دورهای که در آن چرخههای قاعدگی نامنظم میشوند و علائم یائسگی شروع میشود.
-
یائسگی: زمانی که قاعدگی برای ۱۲ ماه متوالی قطع شود.
-
پس یائسگی: دوره پس از یائسگی که علائم و اثرات آن ادامه دارد.
کاهش استروژن مهمترین تغییر هورمونی در دوران یائسگی است که تأثیرات گستردهای بر بدن میگذارد، از جمله:
-
کاهش متابولیسم پایه بدن
-
تغییر در توزیع چربی بدن
-
کاهش توده عضلانی
-
تغییرات در حساسیت به انسولین
این تغییرات باعث میشوند که زنان در دوران یائسگی بیشتر مستعد افزایش وزن باشند، خصوصاً در ناحیه شکم.
کاهش متابولیسم پایه
با کاهش سطح استروژن، سرعت متابولیسم پایه کاهش مییابد. این بدان معنی است که بدن در حالت استراحت کالری کمتری میسوزاند و بنابراین حتی در صورت عدم تغییر در رژیم غذایی یا فعالیت بدنی، احتمال افزایش وزن وجود دارد.
تغییر در توزیع چربی بدن
در دوران یائسگی، توزیع چربی بدن از حالت گلابیشکل (چربی بیشتر در ناحیه باسن و رانها) به شکل سیبیشکل (چربی بیشتر در ناحیه شکم) تغییر میکند. این نوع تجمع چربی شکمی به ویژه با افزایش خطر بیماریهای قلبی و متابولیک همراه است.
کاهش توده عضلانی
هورمون استروژن در حفظ توده عضلانی نقش دارد. کاهش آن موجب کاهش عضلات و در نتیجه کاهش مصرف انرژی میشود که میتواند به افزایش وزن کمک کند.
تغییرات در سبک زندگی و فعالیت بدنی
علاوه بر عوامل فیزیولوژیک، کاهش فعالیت بدنی به دلیل دردهای مفصلی، خستگی یا مشکلات روانی مانند افسردگی که ممکن است در دوران یائسگی افزایش یابد، از عوامل موثر بر افزایش وزن است.
تغییر در متابولیسم گلوکز و حساسیت به انسولین
کاهش استروژن ممکن است منجر به افزایش مقاومت به انسولین شود که خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ و افزایش وزن را بیشتر میکند.
پیامدهای اضافه وزن در دوران یائسگی
افزایش خطر بیماریهای قلبی عروقی
چربی شکمی باعث افزایش کلسترول بد (LDL) و کاهش کلسترول خوب (HDL) میشود که زمینهساز بیماریهای قلبی میگردد.
افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲
افزایش چربی در ناحیه شکم باعث مقاومت به انسولین و افزایش قند خون میشود.
مشکلات مفصلی و کاهش کیفیت زندگی
اضافه وزن فشار بیشتری بر مفاصل وارد میکند و میتواند درد و مشکلات حرکتی را افزایش دهد.
تأثیرات روانی
اضافه وزن میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس، اضطراب و افسردگی شود که خود این عوامل به نوبه خود میتوانند در ایجاد مشکلات سلامتی دخیل باشند.
راهکارهای پیشگیری و مدیریت اضافه وزن در دوران یائسگی
اصلاح رژیم غذایی
-
مصرف مواد غذایی کمچرب و کمقند
-
افزایش مصرف میوهها، سبزیجات و منابع فیبر
-
محدود کردن مصرف غذاهای فرآوری شده و پرنمک
-
رعایت اندازه مناسب وعدههای غذایی
افزایش فعالیت بدنی
-
ورزشهای هوازی مثل پیادهروی، دویدن سبک، شنا
-
تمرینات مقاومتی برای حفظ یا افزایش توده عضلانی
-
یوگا و مدیتیشن برای کاهش استرس
کنترل استرس
استرس میتواند منجر به پرخوری عصبی و اختلالات خواب شود که هر دو افزایش وزن را تسهیل میکنند.
درمانهای هورمونی
در برخی موارد، درمان جایگزینی هورمونی (HRT) میتواند به بهبود تعادل هورمونی کمک کند و برخی از علائم یائسگی را کاهش دهد، اما باید با مشورت پزشک و بررسی مزایا و معایب انجام شود.
مشاوره و حمایت روانی
برخی زنان ممکن است به دلیل تغییرات جسمی و روانی نیازمند حمایت مشاور یا روانشناس باشند.
نقش پزشک و مراقبتهای بهداشتی
مراجعه منظم به پزشک، انجام آزمایشهای لازم برای بررسی سلامت قلب، متابولیسم، قند خون و وضعیت هورمونی اهمیت ویژهای دارد. پزشک میتواند برنامهای مناسب و شخصیسازی شده برای مدیریت وزن و حفظ سلامت تدوین کند.
نتیجهگیری
یائسگی مرحلهای طبیعی از زندگی زنان است که با تغییرات هورمونی زیادی همراه است. این تغییرات میتوانند منجر به افزایش وزن و به ویژه تجمع چربی در ناحیه شکم شوند که خطر بیماریهای متعددی را افزایش میدهد. اما با رعایت رژیم غذایی مناسب، افزایش فعالیت بدنی، مدیریت استرس و در صورت لزوم استفاده از درمانهای هورمونی و حمایت روانی، میتوان این دوران را با سلامت و کیفیت زندگی بالا پشت سر گذاشت. آگاهی و آموزش زنان درباره این تغییرات نقش کلیدی در پیشگیری از عوارض یائسگی دارد.
source