ورزش بخش مهمی از سبک زندگی سالم به شمار میرود و مزایای بیشماری برای سلامت جسمی و روانی دارد. با این حال، فعالیتهای ورزشی همواره با خطر بروز آسیب همراه هستند. مردان به دلیل مشارکت بیشتر در ورزشهای رقابتی، فعالیتهای فیزیکی شدید و مشاغل فیزیکی، در معرض آسیبهای ورزشی بیشتری قرار دارند. شناخت عوامل خطر، انواع آسیبها و اصول توانبخشی میتواند به کاهش مدت زمان بازگشت به فعالیت و جلوگیری از آسیب مجدد کمک کند.
تعریف آسیب ورزشی
آسیب ورزشی به هرگونه آسیبدیدگی در ساختارهای عضلانی، اسکلتی، عصبی یا دیگر بافتهای بدن گفته میشود که در نتیجه فعالیت ورزشی، تمرینات بدنی یا رقابتهای ورزشی رخ میدهد. این آسیبها میتوانند حاد (ناگهانی) یا مزمن (به مرور زمان) باشند.
علل بروز آسیبهای ورزشی در مردان
عوامل درونی (فردی)
-
قدرت عضلانی ناکافی یا نامتوازن: ضعف در گروههای عضلانی یا عدم تعادل قدرت بین عضلات مخالف.
-
انعطافپذیری کم: کاهش دامنه حرکتی مفصلها خطر آسیب را افزایش میدهد.
-
سابقه آسیب قبلی: آسیبهای گذشته احتمال تکرار آسیب را بیشتر میکنند.
-
سن: با افزایش سن، انعطافپذیری و توان ترمیم بافتها کاهش مییابد.
عوامل بیرونی (محیطی)
-
نوع ورزش: ورزشهای پربرخورد مانند فوتبال، راگبی یا کشتی.
-
شرایط زمین یا تجهیزات نامناسب
-
تمرینات بیشازحد یا بدون گرمکردن مناسب
-
شرایط آبوهوایی: گرما یا سرمای شدید.
انواع آسیبهای ورزشی شایع در مردان
آسیبهای عضلانی
-
کشیدگی عضله (Muscle strain)
ناشی از فشار بیشازحد یا انقباض ناگهانی. -
پارگی عضله
در درجات شدید کشیدگی رخ میدهد.
آسیبهای مفصلی و لیگامانی
-
پیچخوردگی (Sprain): آسیب به لیگامانهای اطراف مفصل، شایع در مچ پا و زانو.
-
پارگی رباط صلیبی قدامی (ACL): شایع در ورزشهای پرجهش و تغییر جهت ناگهانی.
آسیبهای تاندونی
آسیبهای استخوانی
آسیبهای مغزی و عصبی
تشخیص آسیبهای ورزشی
شرح حال و معاینه بالینی
پزشک با پرسش درباره نحوه وقوع آسیب، علائم و معاینه فیزیکی به ارزیابی میپردازد.
روشهای تصویربرداری
-
اشعه X: برای شکستگیها.
-
MRI: بررسی بافت نرم، رباطها و تاندونها.
-
سونوگرافی: ارزیابی عضلات و تاندونها.
درمان آسیبهای ورزشی در مردان
درمان اولیه (مرحله حاد)
-
روش RICE: استراحت (Rest)، یخگذاری (Ice)، فشار ملایم (Compression)، بالا نگهداشتن (Elevation).
-
داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) برای کاهش درد و التهاب.
درمانهای تخصصی
-
فیزیوتراپی: بازگرداندن دامنه حرکتی و قدرت عضلانی.
-
تزریقات داخل مفصل (کورتیکواستروئید یا PRP).
-
جراحی: در پارگیهای شدید رباط، تاندون یا شکستگیهای خاص.
توانبخشی ورزشی در مردان
توانبخشی فرایندی چندمرحلهای است که هدف آن بازگرداندن فرد به سطح فعالیت پیشین و جلوگیری از آسیب مجدد است.
اصول توانبخشی
کنترل درد و التهاب
بازگرداندن دامنه حرکتی
تقویت عضلات
بهبود هماهنگی عصبی-عضلانی
بازگشت تدریجی به فعالیت ورزشی
تکنیکهای توانبخشی
-
تمرینات کششی و انعطافپذیری.
-
تمرینات مقاومتی با وزنه یا کش.
-
تمرینات تعادلی و پروپریوسپشن.
-
تمرینات هوازی با شدت تدریجی.
پیشگیری از آسیبهای ورزشی در مردان
-
گرمکردن قبل از تمرین
-
افزایش تدریجی شدت تمرین
-
استفاده از تجهیزات محافظتی
-
رعایت تکنیک صحیح حرکات
-
استراحت کافی بین جلسات تمرینی
تفاوت آسیبهای ورزشی در مردان و زنان
مردان به دلیل حجم عضلانی بیشتر و مشارکت در ورزشهای پرشدت، بیشتر دچار پارگیهای عضلانی و آسیبهای لیگامانی میشوند، در حالی که زنان به دلیل تفاوتهای آناتومیک و هورمونی، بیشتر در معرض آسیبهایی مانند پارگی ACL هستند.
جمعبندی
آسیبهای ورزشی در مردان پدیدهای شایع و گاهی اجتنابناپذیر است. با شناخت عوامل خطر، انجام اقدامات پیشگیرانه و اجرای برنامههای توانبخشی اصولی، میتوان مدت زمان بازگشت به فعالیت را کاهش داد و از بروز آسیبهای مجدد جلوگیری کرد. همکاری بین پزشک، فیزیوتراپیست و مربی ورزشی در این روند نقش کلیدی دارد.
۱۸ مرداد ۱۴۰۴ ۱۲:۱۲
اشتراک گذاری (چگونه میتوانید این مطلب را برای دیگران بفرستید)
source