علت فوت محمود فرشچیان چه بود +‎جزئیات مرگ استاد فرشچیان

استاد محمود فرشچیان از نقاشان و مینیاتوریست های برجسته کشورمان ۱۸ مرداد در سال ۱۴۰۴ بر اثر کهولت سن در آمریکا درگذشت. مرگ این نقاش بزرگ ایرانی شوک بزرگی به جامعه هنری ایران وارد کرد. طراحي‌هاي ضريح حضرت اباعبدالله(ع) و ثامن‌الائمه حضرت رضا(ع) و تابلوی ظهر عاشورا و ضامن آهو آثار ماندگار استاد فرشچيان است

علت فوت استاد محمود فرشچیان

محمود فرشچیان (زادهٔ ۴ بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان) نقاش بزرگ ایران است. بسیاری از آثار وی توسط وزیران امور خارجهٔ ایران (دکتر کمال خرازی و دکتر محمدجواد ظریف) به عنوان هدیه به سفرا و وزرای کشورهای خارجی اهدا شده است.

زندگینامه ی استاد فرشچیان

محمود فرشچیان در چهارم بهمن ماه سال ۱۳۰۸ در اصفهان متولد شد. نام خانوادگی او به پیشه‌ی پدرش برمی‌گردد که نماینده فرش اصفهان بود. پدرش پس از پی بردن به استعداد هنری محمود، او را نزد استاد میرزا آقا امامی و بهادری فرستاد و او نخستین آموزه‌های هنری‌اش را نزد این اساتید گذراند و سپس وارد مدرسه هنرهای زیبای اصفهان شد.

فرشچیان برای تکمیل تحقیقات خود در زمینه‌ی هنر به اروپا سفر کرد و روزهای زیادی را در موزه‌های مختلف به مطالعه و تحقیق سپری کرد و برای ادامه فعالیت هنری‌اش به ایران برگشت. از فعالیت‌های او می‌توان به حضور در اداره کل هنرهای زیبای تهران و تدریس در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران اشاره کرد.

استاد محمود فرشچيان در سال ۱۳۰۸ در شهر هنرپرور اصفهان ديده به جهان گشود. پدرش كه مردي هنردوست بود با توجه به اشتياق فرزند به هنر نقاشي او را به كارگاه استاد حاج «ميرزاآقا امامي» رهنمون كرد. وي سپس در هنرستان هنرهاي زيباي اصفهان از استاد «عيسي بهادري» تعليم گرفت. پس از پايان اين دوره به اروپا رفت و چند سالي در آنجا به مطالعه و بررسي آثار نقاشان برجسته غرب همت گماشت و در نتيجه همين مطالعات بود كه به رهيافتي تازه از هنر نقاشان با معيارهاي جهاني رسيد.

پس از بازگشت به ايران كار خود را در اداره كل هنرهاي زيباي تهران آغاز كرد و پس از مدتي به مديريت اداره هنرهاي ملي و استادي دانشكده هنرهاي زيباي دانشگاه تهران برگزيده شد. در اين ميان با كار و كوشش مداوم و خلق آثار شگفت‌انگيز، آوازه هنري او در ايران و در فراسوی مرزها گسترش يافت.

استاد فرشچيان در حيطه نقاشي ايراني به وجود آورنده سبك و مكتب خاصي است كه در عين توجه به اصالت مباني سنتي اين هنر، با ابداع شيوه‌هاي نو، قابليت و كارايي نقاشي ايراني را افزايش داده است. او اين هنر را غنا بخشيد و از حالت الزامي يك پديده متكي به شعر و ادبيات رها ساخت و رسالت و ارزشي در حد ساير هنرها در نقاشي ايراني پديد آورد.

نقاشي‌هاي استاد آميزه دلپذيري از اصالت و نوآوري است. وي با خطوط روان و تركيب‌بندي‌هاي ظريف و مدور، راز و رمزها و اشارات دروني نهفته را در آثار خود به وجود مي‌آورد. در همين حال با نوآوري در گزينش موضوع و پرداخت اثر به گستره‌اي فراتر از قالب‌هاي مرسوم مي‌رسد. رنگ‌هاي تابناك و مواجي كه در آثار استاد ديده مي‌شود، آيتي است از ابتكار كه افسانه‌اي به نظر مي‌رسد.

آثار استاد فرشچيان در بيش از صدها نمايشگاه فردي و جمعي در ايران و ساير كشورها برپا گشته و با استقبال بسيار زيادي روبه‌رو شده است. برگزاري نمايشگاه‌هاي پي‌درپي معرف شهرت ايشان در پهنه جهاني است؛ به گونه‌اي كه موزه‌ها و كتابخانه‌ها و مجموعه‌داران شخصي و عاشقان هنر به داشتن قطعه‌اي از آثار او مباهات مي‌كنند.