برند مجید که سال‌ها مسئول تولید لباس‌های سرخ‌پوشان بوده، امسال هم طراحی را بر عهده داشته است. لباس نسبت به فصل گذشته تغییرات آشکاری کرده: سرآستین سفید حذف شده، یقه ساده‌تر و خطوط روی شانه‌ها مینیمال شده‌اند. سبک لباس نیز از مدل آرسنالی فصل قبل فاصله گرفته و به سبک منچستریونایتد نزدیک‌تر شده است؛ تغییری که ظاهر مدرن‌تر و جمع‌وجورتری به پیراهن داده، اما همزمان حس شخصیتی متمایز را کاهش داده است.

پوسترهای تبلیغاتی و ویدئوی رونمایی نشان می‌دهند که لباس راحت و سبک طراحی شده و خطوط قرمز روی پیراهن ظرافت خوبی دارد. کیت دروازه‌بان‌ها نیز مشکی است و همان المان‌های طراحی را به همراه دارد. اما اگرچه لباس در زمین مسابقه جلوه خوبی دارد، هنوز ویژگی خاص و قابل تشخیصی که آن را «یک پرچم سرخپوش» واقعی کند، در آن دیده نمی‌شود.

رونمایی لباس هم نسبت به استاندارد لیگ‌های حرفه‌ای دنیا دیرهنگام بود؛ این تأخیر باعث شد انتظارات و هیجان هواداران بالا برود، اما نهایتاً لباس چیزی فراتر از یک طراحی مدرن و تمیز ارائه نکرد. برخلاف بسیاری از تیم‌های بزرگ که هر فصل با یک هویت قوی و جزئیات نمادین هواداران را درگیر می‌کنند، کیت پرسپولیس این بار بیشتر به یک محصول استاندارد و قابل قبول شباهت داشت تا یک اثر ماندگار با شخصیت مستقل.

نکته مثبت، حضور بازیکنان تیم زنان پرسپولیس در ویدئوی رونمایی بود؛ حرکتی که پیام وحدت و فراگیری باشگاه را منتقل می‌کند و تلاش برای نمایش همه تیم‌ها را نشان می‌دهد.

در نهایت، لباس جدید پرسپولیس، با وجود تغییرات ظاهری نسبت به فصل گذشته و خطوط طراحی مینیمال، هنوز هویت منحصر به فردی ندارد و بیشتر «مدرن و استاندارد» توصیف می‌شود تا «نماد پرسپولیس». برند مجید همچنان در ارائه لباس‌هایی با شخصیت ویژه برای هواداران نیازمند بازنگری است، تا هر فصل، لباس‌ها نه فقط زیبا، بلکه ماندگار و قابل تشخیص باشند.