در بسیاری از موارد، افراد آلوده ممکن است در مراحل اولیه علائم خاصی نداشته باشند، اما همچنان ناقل ویروس باشند و امکان انتقال بیماری به دیگران وجود دارد.

علائم شایع هپاتیت B:

علائم این بیماری معمولاً ۲ تا ۵ ماه پس از آلودگی ظاهر می‌شوند و عبارتند از:

• زردی پوست و چشم (یرقان)

• ادرار تیره رنگ

• مدفوع روشن یا خاکستری

• تب و خستگی

• دردهای عضلانی یا مفصلی

• تهوع، استفراغ و بی‌اشتهایی

• درد در ناحیه شکم

راه‌های انتقال بیماری:

ویروس هپاتیت B از طریق تماس مستقیم با خون یا مایعات بدن فرد آلوده منتقل می‌شود. مسیرهای اصلی انتقال عبارتند از:

• تولد از مادر آلوده به نوزاد

• رابطه جنسی محافظت‌نشده با فرد مبتلا

• استفاده مشترک از سرنگ یا سوزن (تزریقات، تتو، مواد مخدر)

• ابزار آلوده در خالکوبی یا پیرسینگ

• استفاده مشترک از وسایل شخصی مانند تیغ یا مسواک

• زخم‌های باز یا تماس با خون آلوده

روش‌هایی که هپاتیت B از طریق آن‌ها منتقل نمی‌شود:

مهم است بدانیم که برخلاف باور عمومی، این ویروس از راه‌های زیر قابل انتقال نیست:

• سرفه یا عطسه

• غذا خوردن یا نوشیدن

• تماس فیزیکی عادی (بغل، دست دادن)

• استفاده از ظروف غذاخوری مشترک

• نشستن در کنار فرد مبتلا

همچنین مادران مبتلا در صورت تزریق واکسن و ایمونوگلوبولین به نوزاد در بدو تولد، می‌توانند بدون نگرانی به نوزاد خود شیر دهند.

پیشگیری و درمان:

• واکسیناسیون مؤثر برای پیشگیری از این بیماری وجود دارد.

• در صورت تشخیص زودهنگام، با داروهای ضدویروس می‌توان روند بیماری را کنترل و پیشرفت آن را متوقف کرد.

• افراد در معرض خطر (نظیر ورزشکاران حرفه‌ای) باید تحت پایش منظم سلامت قرار گیرند.

ابتلای سرژ اوریه، مدافع بین‌المللی پرسپولیس، به هپاتیت B شاید برای باشگاه و هوادارانش خبری نگران‌کننده باشد، اما فرصتی نیز هست برای ارتقای سواد سلامت عمومی. این بیماری نه تنها قابل پیشگیری و کنترل است، بلکه با شناخت علمی و رفتار مسئولانه می‌توان از حاشیه‌سازی‌های بی‌مورد جلوگیری کرد.