به گزارش سلامت نیوز به نقل از sciencedaily، با افزایش سن، نوع و مقدار غذایی که میخوریم معمولاً تغییر میکند، اما تأثیر زمانبندی وعدههای غذایی بر سلامت هنوز به خوبی شناخته نشده است. پژوهشگران مرکز Mass General Brigham و همکارانشان، تغییرات زمانبندی وعدههای غذایی در سالمندان را بررسی کردند و دریافتند که با بالا رفتن سن، افراد به تدریج زمان صرف وعدههای غذایی خود را تغییر میدهند. همچنین، عوامل مؤثر بر این تغییرات شناسایی شد و مسیرهای خاصی از تغییرات زمانبندی وعدههای غذایی که با افزایش خطر مرگ زودرس مرتبط است، مشخص گردید. نتایج این مطالعه در نشریه Communications Medicine منتشر شده است.
دکتر حسن دشتی، پژوهشگر حوزه تغذیه و بیولوژی ریتم شبانهروزی در بیمارستان ماساچوست جنرال و از اعضای مؤسس سیستم بهداشت و درمان Mass General Brigham، و نویسنده اصلی مقاله گفت: «تحقیقات ما نشان میدهد که تغییر در زمان صرف وعدههای غذایی، بهویژه زمان صبحانه در سالمندان، میتواند به عنوان یک شاخص ساده و قابل پیگیری از وضعیت کلی سلامت آنها مطرح شود. بیماران و پزشکان میتوانند این تغییرات در الگوهای وعدههای غذایی را به عنوان یک هشدار اولیه برای بررسی مشکلات جسمی و روانی پایهای در نظر بگیرند.» وی افزود: «همچنین، تشویق سالمندان به داشتن برنامههای منظم برای وعدههای غذایی میتواند بخشی از استراتژیهای گستردهتری برای ارتقاء سلامت و طول عمر سالمندان باشد.»
دشتی و همکارانش، از جمله آلتوغ دیدیکوگلو از مؤسسه فناوری ازمیر در ترکیه، ویژگیهای کلیدی زمانبندی وعدههای غذایی که برای جمعیتهای سالمند اهمیت دارد را بررسی کردند تا دریابند آیا الگوهای خاصی میتواند نشانه یا حتی عامل مؤثر بر نتایج سلامتی در سالهای بعد باشد. تیم تحقیقاتی دادههایی از جمله نمونههای خون ۲۹۴۵ بزرگسال جامعهمحور در بریتانیا را که در بازه سنی ۴۲ تا ۹۴ سال بودند و بیش از ۲۰ سال پیگیری شدهاند، تحلیل کردند. آنها دریافتند که با افزایش سن، افراد صبحانه و شام را در زمانهای دیرتری صرف میکنند و در عین حال، بازه زمانی کلی صرف غذا در طول روز نیز کاهش مییابد.
زمان دیرتر صرف صبحانه به طور مداوم با وجود مشکلات جسمی و روانی مانند افسردگی، خستگی و مشکلات بهداشت دهان مرتبط بود. دشواری در تهیه غذا و کیفیت پایین خواب نیز با وعدههای غذایی دیرتر ارتباط داشت. نکته قابل توجه این است که زمان دیرتر صبحانه با افزایش خطر مرگ در طول دوره پیگیری همراه بود. همچنین، افرادی که به لحاظ ژنتیکی تمایل به «جغد شب» بودن داشتند (یعنی ترجیح میدهند دیرتر بخوابند و بیدار شوند) معمولاً وعدههای غذایی را نیز دیرتر صرف میکردند.
دکتر دشتی بیان کرد: «تا کنون شناخت ما از چگونگی تغییر زمانبندی وعدههای غذایی در سالمندی و ارتباط این تغییرات با سلامت کلی و طول عمر محدود بود. یافتههای ما این خلأ را پر میکند و نشان میدهد که زمانبندی دیرتر وعدههای غذایی، به ویژه صبحانه، با چالشهای سلامتی و افزایش خطر مرگ در سالمندان همراه است. این نتایج اهمیت ضربالمثل معروف “صبحانه مهمترین وعده غذایی روز است” را برای سالمندان دوچندان میکند.»
دشتی همچنین اشاره کرد که این موضوع اهمیت ویژهای دارد زیرا روشهای روزهداری محدود به زمان و فستینگ متناوب روز به روز محبوبتر میشوند و تأثیرات تغییر برنامههای غذایی میتواند در سالمندان بسیار متفاوت از جوانان باشد.