کد خبر: 289665

تاریخ انتشار: جمعه 20 تير 1404 – 19:05

در حالی که شاخص توده بدنی (BMI) معمولاً برای ارزیابی وزن سالم استفاده می‌شود، پژوهش‌های تازه نشان می‌دهد محل تجمع چربی بدن اهمیت بیشتری دارد. به ویژه چربی‌های اطراف شکم، که به آن «چربی احشایی» گفته می‌شود، تأثیر مستقیم بر متابولیسم و سلامت قلب دارند.مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می‌دهند افرادی که نسبت دور کمر به قد یا اندازه دور کمر بالاتری دارند، حتی اگر وزن کلی آن‌ها طبیعی باشد، در معرض خطر بالاتری برای دیابت نوع ۲، فشار خون بالا و بیماری‌های قلبی هستند.علت آن است که چربی احشایی، برخلاف چربی زیرپوستی، هورمون‌ها و مواد التهابی تولید می‌کند که متابولیسم بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند و می‌توانند مقاومت به انسولین و التهاب مزمن ایجاد کنند.کارشناسان سلامت عمومی تأکید می‌کنند اندازه‌گیری دور کمر یک ابزار ساده و عملی برای غربالگری اولیه در جمعیت است و می‌تواند هشداردهنده باشد قبل از آنکه مشکلات جدی ظاهر شوند.تغییرات سبک زندگی مانند پیاده‌روی منظم، فعالیت بدنی متوسط، رژیم غذایی متعادل و کاهش مصرف شکر و چربی‌های صنعتی، اثربخشی قابل توجهی در کاهش چربی شکمی دارند.از منظر روانی، اطلاع‌رسانی درباره خطرات چاقی شکمی، بدون ایجاد اضطراب یا شرمندگی، می‌تواند انگیزه‌ای برای اصلاح عادات روزمره باشد.این یافته‌ها بار دیگر نشان می‌دهند که سلامت عمومی فراتر از وزن کلی بدن است و شاخص‌های ساده‌ای مثل دور کمر می‌توانند ابزار قدرتمندی برای پیشگیری از بیماری‌های مزمن باشند.پیام اصلی علم روشن است: مراقبت از شکم تنها به زیبایی ظاهری محدود نمی‌شود، بلکه سرمایه‌گذاری مستقیم بر سلامت قلب، مغز و زندگی روزمره است.

تهیه و تنظیم: طوبی میرزاحسینی