ری کورزوِیل یکی از بزرگ‌ترین متخصصان هوش مصنوعی با بیش از ۶۱ سال تجربه در این حوزه است. او در طول دوران حرفه‌ای خود اختراعات بسیاری داشته، از جمله اولین نرم‌افزار شناسایی گفتار با واژگان وسیع که به‌صورت تجاری عرضه شد. کورزوِیل در سال ۱۹۹۹ از سوی رئیس‌جمهور بیل کلینتون مدال ملی فناوری و نوآوری دریافت کرد و در سال ۲۰۰۲ به تالار مشاهیر مخترعان ملی راه یافت.

اما چیزی که او را بیشتر مشهور کرده، پیش‌بینی‌های دقیقش در مورد آینده فناوری است. کورزوِیل در سال ۲۰۰۵ کتابی به نام «تکینگی نزدیک است» منتشر کرد که به بررسی آینده هوش مصنوعی می‌پرداخت و به سرعت رشد کامپیوترها و وابستگی انسان به فناوری و هوش مصنوعی اشاره می‌کرد. بسیاری از این پیش‌بینی‌ها به طرز نگران‌کننده‌ای درست از آب در آمدند.

پیش‌بینی‌ها برای ۲۰ سال آینده

در کتاب جدید خود با عنوان «تکینگی نزدیک‌تر است»، کورزوِیل به بررسی تحولات بزرگ آینده در هوش مصنوعی می‌پردازد. او معتقد است که در آینده نزدیک، هوش مصنوعی تأثیر بیشتری بر زندگی انسان‌ها خواهد داشت.

هوش مصنوعی هنر انسان بودن را خواهد آموخت

یکی از پیش‌بینی‌های کلیدی کورزوِیل درباره «هوش مصنوعی عمومی» (Artificial General Intelligence یا AGI) است. این نوع از هوش مصنوعی برخلاف مدل‌های فعلی که تنها در یک حوزه تخصص دارند، قادر خواهد بود در طیف وسیعی از وظایف شناختی انسانی عمل کند.

در حال حاضر، مدل‌های هوش مصنوعی موجود، همچون ChatGPT در حوزه متن، DALL-E و Midjourney در حوزه تصاویر و شرکت‌هایی مثل Wix در طراحی وب، تنها در یک زمینه خاص فعالیت می‌کنند. اما AGI یک نرم‌افزار فرضی است که می‌تواند همه این کارها را انجام دهد و به مهارت‌ها و موقعیت‌های جدید سازگار شود و دلیل و منطق انسانی را بفهمد.

کورزوِیل پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۲۹، این نوع از هوش مصنوعی در دسترس خواهد بود. او می‌گوید: «وقتی در سال ۱۹۹۹ این تاریخ را مطرح کردم، بسیاری آن را نگران‌کننده یافتند. دانشگاه استنفورد کنفرانسی با حضور ۱۰۰۰ نفر برگزار کرد تا درباره واقع‌بینانه بودن این پیش‌بینی بحث کنند، و نظر آن‌ها این بود که این اتفاق خواهد افتاد، اما نه در ۳۰ سال آینده بلکه در ۱۰۰ سال.»

پایان پیری

یکی از موضوعات بزرگ در حال حاضر در تکنولوژی، هدفی بسیار بلندپروازانه است: مقابله با پیری. کورزوِیل معتقد است که ما در آستانه دستیابی به توانایی نه تنها کند کردن روند پیری، بلکه مقابله کامل با آن هستیم. او پیش‌بینی می‌کند که در ۵ تا ۱۰ سال آینده ما پیری را حل خواهیم کرد.

این مفهوم که «سرعت فرار از پیری» (Longevity Escape Velocity) نامیده می‌شود، پیشنهاد می‌کند که مردم می‌توانند به‌طور نامحدود زندگی کنند، اگر بتوانیم سرعت افزایش امید به زندگی را سریع‌تر از گذر زمان کنیم. این تئوری با وجود داشتن مخالفان بسیار، به‌طور جدی در حال بررسی است.

ادغام انسان با هوش مصنوعی در آینده‌ای نزدیک

کورزوِیل در هر دو کتاب خود به موضوعی به نام «تکینگی» اشاره کرده است. این اصطلاح از فیزیک وام گرفته شده و به نقطه‌ای در آینده اشاره دارد که رشد فناوری به‌طور غیرقابل کنترل و غیرقابل بازگشت می‌شود. او تاریخ وقوع این رویداد را سال ۲۰۴۵ پیش‌بینی کرده است. کورزوِیل معتقد است که در این زمان، ما کنترل هوش مصنوعی را از دست خواهیم داد.

یکی از اجزای اصلی این مفهوم، باور کورزوِیل به این است که ما با هوش مصنوعی ادغام خواهیم شد و نوع جدیدی از هوش را خلق خواهیم کرد. این موضوع شامل یک سطح پیشرفته‌تر از هوش انسانی است که به ما امکان می‌دهد محدودیت‌های خود را پشت سر بگذاریم. او همچنین پیش‌بینی می‌کند که نانوتکنولوژی نقش مهمی در اتصال مغز انسان به کامپیوترها ایفا خواهد کرد و یک رابط یکپارچه بین این دو ایجاد خواهد شد.

ری کورزوِیل با هیجان به آینده می‌نگرد و معتقد است که تا سال ۲۰۵۰، ما نه تنها پیری را شکست خواهیم داد بلکه با هوش مصنوعی ادغام خواهیم شد تا به سطوحی از هوش برسیم که امروز برای ما غیرقابل تصور است.

منبع