کد خبر: 268370

تاریخ انتشار: جمعه 16 شهريور 1403 – 08:51

به گزارش بهداشت نیوز، «دروازه جهنم» سیبری یا همان دهانه باتاگایکا که از فضا به شکل یک خرچنگ نعل اسبی دیده می‌شود از دهه ۱۹۶۰ پدیدار شد اما در دهه‌های گذشته رشدش سرعت گرفته و از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۸ سه برابر شده است.

حفره عظیم سیبری

دهانه باتاگایکا یا «دروازه جهنم» نشان‌دهنده وضعیتی که جهان امروز درگیر آن است. مناطق منجمد شمالی با سرعت بیشتری در حال گرم شدن است که نتیجه آن ذوب شدن پایایخبندان است.

پایایخبندان یا خاک همیشه منجمد، همانطور که از نامش پیداست لایه‌ ضخیمی از خاک سطح زمین است که همیشه یخ زده‌اند. حداقل تا پیش از این همیشه یخ‌زده بودند.

نمای دروازه جهنم از فضا

دهانه باتاگایکا در حقیقت یک دهانه نیست و «نشست (اسلامپ) پسرونده ذوبی» است. در این پدیده با ذوب شدن خاک همیشه منجمد گودالی شکل می‌گیرد و باعث می‌شود فروریختن خاک و رانش زمین می‌شود.

اکنون هزاران نمونه از این پدیده در مناطق قطبی مشاهده می‌شود اما هیچ‌کدام با دهانه باتاگایکا یا دروازه جهنم با اندازه غول‌آسایش قابل مقایسه نیست.

آینده زمین

با آب شدن پایایخبندان تجزیه تمام جانوران و گیاهانی که قرن‌های متمادی در دل آن منجمد شده بودند، آغاز می‌شود. تجزیه این حجم از گیاه و حیوان حبس شده در خاک همیشه منجمد آزاد شدن حجم عظیمی از متان و دی‌اکسید کربن را در پی دارد.

متان و دی‌اکسید کربن از قدرتمندترین گازهای با اثر گلخانه‌ای هستند که باعث تشدید گرمایش جهانی و در پی آن ذوب سریع‌ترین خاک همیشه منجمد می‌شوند و این چرخه ادامه پیدا می‌کند.

خاک همیشه منجمد ۱۵ درصد از خشکی‌های نیمکره شمالی زمین را تشکیل می‌دهد و ناگفته پیداست که چه حجم عظیمی از کربن را در خود نهفته دارد که آزاد شدنش برای آینده زمین فاجعه‌بار خواهد بود.

عظمت دروازه جهنم

تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که حجم دهانه باتاگایکا سالانه یک میلیون متر مکعب افزایش پیدا می‌کند. تا اینجای کار حجم یخی به اندازه ۱۴ هرم بزرگ جیزه در دهانه باتاگایکا آب شده است.

گزارش‌های علمی نشان می‌دهد که سالانه چیزی حدود چهار تا پنج هزار تن کربن با گسترش دروازه جهنم در جو رها می‌شود.

منبع: 

خبرآنلاین

بیزنس‌اینسایدر