به گزارش سلام نو، مسعود پزشکیان در آغاز سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل، یاد و خاطره شهید رئیسی را گرامی داشت.
وی گفت: تا زمانی که بی عدالتی و ظلم و فقر در جهان و منطقه حاکم باشد جنگ و خونریزی ادامه دارد.
متن کامل اظهارات رئیس جمهور را بخوانید؛
آغاز به کار هفتاد و نهمین اجلاسِ مجمعِ عمومیِ ملل متحد و انتخاب شایسته جنابعالی را تبریک می‌گویم و امیدوارم که موضوع مهم این اجلاس، یعنی صلح، توسعه پایدار و کرامت انسانی افقی روشن در برابر نسل‌های کنونی و آینده بگشاید.
سال گذشته، رئیس‌جمهور خدمتگذار کشورم، ابراهیم رئیسی، از همین سخن‌گاه با شما سخن گفت. او در راه خدمت به مردم ایران شهید شد. روحش شاد.
من اینک برای اولین بار از جایگاه ریاست جمهوری اسلامی ایران با شما سخن می‌گویم. مردم ما در انتخاب من به شعار محوری «وفاق ملی»رأی دادند. این شعار منطبق بر دستور خدای تبارک و تعالی در قرآن کریم است. مطابق آموزه‌های قرآن:
در آفرینش، انسان‌ها همگی از یک ریشه اند. پیامبران آمده‌اند که اختلافات را بر مبنای کتاب حل و فصل کنند. انسان‌ها اختلاف نمی‌کنند مگر آنکه زیاده‌طلبی و تمامیت‌خواهی آنان را از راه حق دور کند.
امام علی علیه السلام خطاب به یکی از فرمانداران می‌فرماید:
با تمام وجود به مردم مهر بورز، محبت کن
و لطف خود را شامل حال آنان بگردان.
مبادا با مردمان تحت فرمان خویش با نامهربانی و خشونت برخورد کنی؛
زیرا مردم دو دسته اند: یا برادر دینی تو هستند و یا در خلقت با تو برابرند.
رسالت همه پیامبران استقرار و گسترش حق و عدالت در جامعه بین همه انسان‌ها به دور از رنگ، نژاد، جنسیت و زبان بوده است. صلح و امنیت در جهان مستقر نخواهد شد، مگر اینکه حقوق همه انسان‌ها، جوامع و ملت‌ها در چارچوب عدالت و انصاف رعایت شود. اکنون سوال اینجاست که آیا علت جنگ و خونریزی که در دنیای امروز در جریان است؛ غیر از این است که متجاوزی به حقوق دیگران تجاوز کرده،
حقوق ملتی را نادیده گرفته، تبعیض و نابرابری را اعمال نموده، گروهی را در ضعف و عقب‌ماندگی نگه داشته، و حق و حقوق دیگران را نادیده انگاشته است؟
تا زمانی که بی عدالتی؛ ظلم؛ زیاده خواهی؛ فقر و جهل در منطقه ای حاکم باشد؛ جنگ و خونریزی ادامه خواهد داشت. ما تا به ریشه های این نابسامانی‌ها نپردازیم، نمی‌توانیم آینده فرزندانمان را از تاریکی و نابودی نجات دهیم.
آقای رئیس،
من با برنامه‌ای مبتنی بر «اصلاحات»، «وفاق ملی»، «تعامل سازنده با جهان» و «توسعه اقتصادی»، وارد کارزار انتخابات شدم و موفق شدم اعتماد هموطنانم را در پای صندوق‌های رأی جلب نمایم.
من قصد دارم بنیان‌هایی استوار برای ورود کشورم به عصر جدید و نقش‌آفرینی سازنده و مؤثر در نظام در حال ظهور جهانی پایه‌گذاری کنم، موانع و چالش‌ها را برطرف کنم و مناسبات کشورم را بر اساس ملزومات و واقعیت‌های دنیای امروز سازمان‌دهی نمایم.
آقای رئیس،
مردم جهان در یک سال گذشته، ماهیت رژیم اسرائیل را دیده‌اند؛
دیده‌اند سردمداران این رژیم چگونه جنایت می‌کنند و در یازده ماه بیش از ۴۱ هزار مردم بی‌گناه را در غزه به خاک و خون کشیده‌اند که بیشتر زنان و کودکان بی‌گناه بوده‌اند؛
ولی به نسل‌کشی، کودک‌کشی، جنایت جنگی و تروریسمِ دولتی می‌گویند «دفاع مشروع»!
به بیمارستان و مهدکودک و مدرسه می‌گویند «هدفِ مشروعِ نظامی»!
به مردم آزادیخواه و شجاعی که در غرب و شرق جهان به نسل‌کشیآن‌ها اعتراض می‌کنند می‌گویند «یهودستیز»!
به مردم مظلومی که پس از هفت دهه اِشغال و تحقیر، علیه آن‌ها به پا خاسته‌اند می‌گویند «تروریست»!
ولی این اسرائیل است که دانشمندان، دیپلمات‌ها و مهمانان ما را در سرزمین ما ترور کرده؛ و از داعش و گروه‌های تروریستی پنهان و آشکار حمایت کرده است؛
در مقابل، ایران از جنبش‌های آزدای‌بخش و مردمی حمایت کرده‌است،که چهار نسل است قربانی جنایات و استعمارگری رژیم اسرائیل بوده‌اند.
ما در کنار مردم کشورهای شما، که در خیابان‌ها علیه اقدامات اسرائیل تظاهرات می‌کنند، ایستاده‌ایم و جنایت علیه بشریت را محکوم می‌کنیم.
جامعه جهانی باید فورا خشونت را متوقف کند وهرچه زودتر آتش بسی دائمی بر قرار گردد و وحشیگری دیوانه‌وار اسرائیل در لبنان — پیش از آنکه منطقه و جهان را به آتش بکشاند —متوقف شود. رژیم اسرائیل در غزه شکست خورده است و با جنایت و وحشیگری و تلاش برای گسترش جنگ نمی‌تواند افشانه شکست‌ناپذیری خود را بازسازی کند. طبیعی است که جنایات کور و تروریستی چند روز گذشته و تجاوز گسترده علیه لبنان، که هزاران انسان بی‌گناه را به خاک و خون کشیده است، بی‌پاسخ نمی‌ماند و مسئولیت عواقب آن با دولت‌هاییاست که در برابر تلاش‌های بین‌المللی برای پایان دادن به این فاجعه وحشتناک می‌ایستند و هنوز نام خود را مدافع حقوق بشر می‌گذارند.
تنها راه پایان دادن به کابوس هفتاد ساله ناامنی در غرب آسیا و جهان، بازگرداندن حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین است. پیشنهاد می‌کنیم که تمامی مردم فلسطین—چه کسانی که اکنون در سرزمین مادریشان حضور دارند و چه آنهایی که مجبور به ترک خانه و کاشانه شده‌اند—در یک همه پرسی سراسری، آینده خود را تعیین کنند.
ما معتقدیم با چنین سازوکاری میتوان به صلحی پایدار رسید. تنها از این طریق است که مسلمان، یهودی ومسیحی می‌توانند در سرزمینی واحد و در آرامش و بهدور از نژادپرستی و آپارتاید در کنار هم زندگی کنند.
عالی‌جنابان،
به تاریخ معاصر منطقه نگاه کنید! ایران هرگز آغازگر هیچ جنگی نبوده و تنها در برابر تجاوز دیگران قهرمانانه از خود دفاع نموده و متجاوزان را پشیمان ساخته است!
ایران، سرزمین هیچ ملتی را اِشغال نکرده است؛ چشم به منابع هیچ کشوری نداشته است؛ و بارها برای ایجاد صلح و ثبات پایدار در منطقه طرح‌های گوناگون به همسایگان و مجامع بین‌المللی پیشنهاد داده است.
ما از ضرورت اتحاد منطقه و تشکیل یک «منطقه قوی» سخن گفته‌ایم. «منطقه متحد و قوی» بر چند اصل استوار است:
اول اینکه بپذیریم همسایه هستیم و به لطف همسایگی همواره در کنار هم باقی خواهیم ماند. حضور قدرت‌های خارجی در منطقه موقتی و منشا بی‌ثباتی است. توسعه و پیشرفت ما و شما به یکدیگر گره خورده است. برون‌سپاری امنیت به کشورهای فرامنطقه‌ای به سود هیچ‌یک از ما نیست.
دوم اینکه نظم جدید منطقه باید فراگیر و به سود همه همسایگان باشد. نظمی که منافع تک‌تک کشورهای همسایه را تامین نکند، نمی‌تواند پایدار باشد.
سوم اینکه کشورهای همسایه و برادر نباید منابع ارزشمند خود را در جهت رقابت‌های فرسایشی و مسابقه تسلیحاتی هدر دهند. منطقه ما از جنگ، تنش‌های فرقه‌ای، تروریسم و افراط‌گرایی، قاچاق مواد مخدر، کمبود آب، بحران پناهندگان، تخریب محیط‌زیست و مداخلات خارجی رنج می‌برد. ما می‌توانیم با هم به این چالش‌های مشترک، برای تأمین آینده بهتر نسل‌های بعدی رسیدگی نماییم.
من رئیس‌جمهور کشوری هستم که در تاریخ معاصر خود بارها درمعرض تهدید، جنگ، اشغال و تحریم قرار گرفته است. هیچگاه دیگران به کمک ما نیامده، به اعلام بی‌طرفی ما اعتنایی نکرده و حتی به کمک متجاوز آمده‌اند. ما به تجربه آموخته‌ایم که تنها می‌توانیم به مردم و توان‌مندی‌هایبومی خود متکی باشیم.
جمهوری اسلامی ایران مصمم به تامین و تضمین امنیت خود است، نه ایجاد ناامنی برای دیگران.
ما خواهان صلح برای همه هستیم و با هیچکس سر جنگ و دعوا نداریم.
ما خواستار صلح و امنیت پایدار برای مردم اوکراین و روسیه هستیم. جمهوری اسلامی ایران ضمن مخالفت با جنگ و تاکید بر لزومِ توقفِ سریع درگیری‌های نظامی در اوکراین، از هرگونه راه حل صلح آمیز حمایت می‌کندو معتقد است تنها از طریق گفت و گو این بحران خاتمه می‌یابد.
آقای رئیس،
در جهان به هم پیوسته کنونی امنیت و منافع یک کشور با نابودی امنیت و منافع دیگران هرگز تامین نخواهد شد. ما نیازمند نگاهی جدید برای حل مسائل جهانی هستیم. چنین نگاهی می‌بایست به جای تهدیدها بر فرصت‌هاتمرکز کند. بر مبنای همین منطق تعاملی میتوان فرصت‌های جدیدی برای همکاری پدید آورد.
ایران و قدرت‌های جهانی با نگرشی فرصت‌محور به برجام دست یافتند و ما در برابر شناسایی حقوق ایران و رفع تحریم‌ها، بالاترین سطح از نظارت‌ها در حوزه هسته‌ای را پذیرفتیم. خروج یکجانبه ترامپ از برجام نشانگر دیدگاه تهدید محور در عرصه سیاسی و نگاه قدرت محور در عرصه اقتصادی بود.
تحریم‌های یکجانبه مردم را هدف قرار داده و در پیِ نابودیِ بنیان‌هایاقتصادی ایران است. هدف، امنیتی‌سازی ایران است و نتیجه آن، ناامنی همگان.
سیاست فشار حداکثری زمانی علیه ملت ایران به کار گرفته شد که ایران به گواهی آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای، به تمامی تعهداتش در برجام پایبند بود.
ما آماده تعامل با اعضای برجام هستیم. اگر تعهدات برجامی به طور کامل و با حسن نیت اجرا شود، میتوان در مورد دیگر مسائل هم وارد گفتگو شد.
در اینجا خطاب به مردم آمریکا می‌گویم:
این ایران نیست که در کنار مرزهای شما پایگاه نظامی ساخته است. ایران نیست که کشور شما را تحریم کرده و مانع از روابط تجاری شما با جهان شده است. ایران نیست که مانع از دسترسی شما به دارو می‌شود. این ایران نیست که مانع دسترسی شما به نظام بانکی و پولی جهان شده است.
ما نیستیم که سران ارتش شما را ترور کرده‌ایم، بلکه آمریکاست که عزیزترین سردار نظامی ایران را در فرودگاه بغداد ترور کرده است.
پیام من به همه دولت‌هایی که راهبردی غیرسازنده در قبال ایران درپیش گرفته‌اند این است که از تاریخ درس بگیریم. ما می‌توانیم از اینمحدودیت‌ها فراتر رویم و دوران جدیدی را آغاز کنیم. این دوران جدید با به رسمیت شناختن دغدغه‌های امنیتی ایران و هم‌چنین کار مشترک بر سرمسأله‌های مشترک شروع می‌شود.
تحریم‌ها، سلاحی مخرب و غیرانسانی هستند که با هدف فلج کردن اقتصاد کشور اعمال می‌شوند. محرومیت از دسترسی به داروهای حیاتی، یکی از دردناک‌ترین پیامدهای تحریم‌ها است که جان هزاران انسان بی‌گناهرا به خطر می‌اندازد. این اقدام، نه تنها نقض آشکار حقوق بشر، بلکه جنایتی علیه بشریت است.
ملت ما، در طول سال‌های گذشته، با تحمل سختی‌های فراوان ناشی از تحریم‌ها، نشان داده است که در برابر ظلم و ستم ایستادگی می‌کند. اگرچه زخم‌های ناشی از تحریم‌ها بر پیکره جامعه ما عمیق است، اما مواجهه با این تجربه تلخ، ما را به ملتی قوی‌تر، با اراده‌ای پولادین و خودباور تبدیل کرده است.
ایران آمادگی دارد برای ساختن دنیایی بهتر با قدرت‌های جهان و همسایگانش، مراودات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و امنیتی مؤثر و از جایگاه برابر داشته باشد.
پاسخ مناسب به چنین پیامی که از ایران صادر می‌شود، اعمال تحریم‌های بیشتر نیست، بلکه اجرای تعهدات قبلی در رفع تحریم‌ها برایبهبود واقعی شرایط اقتصادی مردم ایران است و زمینه‌سازی برای توافق‌هایبیشتر.
من امیدوارم این صدا از ایران امروز به خوبی شنیده شود.