شرکت چک «یودی‌ایکس» (UDX) به تازگی یک نمونه اولیه از موتور پرنده الکتریکی عمودپرواز (evTOL) به نام «ایرولف» (Airwolf) معرفی کرده است. این موتور پرنده به دلیل استفاده از فناوری پیشرفته پروانه‌های داکت‌دار (Ducted Fan Propulsion Technology) که قابلیت چرخش مستقل دارند، توانایی پرواز با سرعت بالا و کارایی چشم‌گیر را داراست. ایرولف می‌تواند با سرعتی تا ۱۴۲ مایل بر ساعت (معادل ۲۲۸ کیلومتر بر ساعت) پرواز کند و به دلیل چابکی شگفت‌انگیز خود، همانند پرنده‌ی «مگس‌مرغ» در آسمان مانور دهد.

این وسیله کاملاً الکتریکی بوده و به چهار واحد پروانه مستقل مجهز شده است که با کاهش فشار بر روی باتری‌ها، مدت زمان بیشتری پرواز می‌کند و راندمان بهتری دارد. ایرولف قادر به تولید ۴۳۰ اسب بخار قدرت است که برای یک موتور پرنده، نیرویی بسیار قابل توجه به حساب می‌آید. اما یکی از نقاط ضعف فعلی ایرولف این است که زمان پرواز آن تنها به ۲۵ دقیقه محدود شده است، که به عنوان یک چالش مهم در نسخه‌های آینده مورد توجه قرار گرفته است.

شرایط استفاده و قیمت ایرولف

استفاده از ایرولف در ایالات متحده مستلزم داشتن مجوز خلبانی ورزشی است که نیاز به ۲۰ ساعت آموزش پروازی دارد. علاوه بر این، قیمت ایرولف نسبتاً بالاست و با برچسب قیمت ۳۲۰ هزار دلار عرضه می‌شود. این هزینه بالا باعث شده تا ایرولف به عنوان یکی از لوکس‌ترین و پیشرفته‌ترین محصولات در حوزه پروازهای شخصی مطرح شود.

مزایای فناوری‌های evTOL

یکی از دلایل اصلی استقبال از تکنولوژی‌های عمودپرواز الکتریکی (evTOL) مانند ایرولف، کاهش چشم‌گیر ترافیک و آلودگی هوا در شهرهاست. سیستم‌های پروازی الکتریکی مزایایی همچون عدم تولید آلودگی مستقیم به دلیل استفاده از موتورهای الکتریکی و کاهش سطح سر و صدای محیطی به همراه دارند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که حمل‌ونقل در مناطق شهری ایمن‌تر، کم‌آلاینده‌تر و دوستدار محیط‌زیست باشد. به‌ویژه در مناطقی مانند مرز ایالات متحده و مکزیک که آلودگی هوا ناشی از وسایل نقلیه دیزلی موجب افزایش بیماری‌هایی مانند آسم، بیماری‌های قلبی و دیابت نوع ۲ شده است، استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی می‌تواند به کاهش این مشکلات کمک کند.

مطالعات نشان می‌دهد که وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) به طور چشم‌گیری میزان آلودگی هوا و موارد اضطراری مرتبط با آسم را کاهش می‌دهند. به عنوان نمونه، تحقیقاتی از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (University of Southern California) نشان داده‌اند که به ازای هر ۲۰ وسیله نقلیه الکتریکی جدید به ازای هر ۱۰۰۰ نفر، میزان مراجعات اورژانسی مربوط به آسم کاهش می‌یابد.

رقابت و نوآوری در حوزه evTOL

ایرولف، به عنوان یکی از پیشگامان موتورهای پرنده الکتریکی، الهام‌بخش نوآوری در سایر شرکت‌ها نیز بوده است. به عنوان مثال، «موتو ولانت» (Moto Volante) از شرکت «لازارث» (Lazareth) یک چرخه پروازی نیمه‌عملکردی با قابلیت حرکت در جاده و هوا است. همچنین، «ایر وان» (Air One) که توسط شرکت اسرائیلی «ایر» (Air) ساخته شده است، یکی دیگر از نمونه‌های موفق در این حوزه به شمار می‌رود.

تکنولوژی عمودپروازهای الکتریکی (evTOL) مانند ایرولف، علاوه بر ارائه سفری ایمن‌تر و پاک‌تر، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و کاهش اثرات مضر ناشی از آلودگی هوا کمک کند. دولت فدرال ایالات متحده نیز با تصویب قوانینی نظیر «قانون کاهش تورم» (Inflation Reduction Act)، تلاش دارد تا از بروز بیش از ۱۰۰ هزار حمله آسمی در سال ۲۰۳۰ جلوگیری کرده و از مرگ زودرس تقریباً ۳۹۰۰ نفر پیشگیری کند.

سایر دستگاه‌های پرواز شخصی

علاوه بر ایرولف، سایر دستگاه‌های پروازی شخصی نیز توسط شرکت‌های مختلف توسعه داده شده‌اند که هر یک ویژگی‌ها و کاربردهای متفاوتی دارند. برخی از این وسایل پروازی عبارتند از:

• جتسون وان (Jetson ONE): یک هواپیمای شخصی الکتریکی سبک وزن است که با سرعت ۶۳ مایل بر ساعت (معادل ۱۰۱ کیلومتر بر ساعت) پرواز می‌کند و ارتفاع پرواز آن به ۱۵۰۰ فوت (معادل ۴۵۷ متر) می‌رسد. این وسیله نیازی به مجوز خلبانی ندارد و با استفاده از یک کنترلر جوی‌استیک (joystick) به راحتی هدایت می‌شود.
• کروزآپ (CruiseUp): این وسیله پروازی با استفاده از پروانه‌های سیکلو (CycloRotors) که به جای پروانه‌های معمولی و روتورها طراحی شده‌اند، ایمنی و حفاظت بیشتری را برای سرنشین فراهم می‌کند.
• ایر وان (AIR ONE): یک وسیله پروازی دو نفره تمام الکتریکی است که با برد ۱۱۰ مایل (معادل ۱۷۷ کیلومتر) و سرعت ۱۵۵ مایل بر ساعت (معادل ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت)، قابلیت پرواز تا یک ساعت را دارد.
• زِوا زیرو (ZEVA Zero): این هواپیمای عمودپرواز تک‌نفره با همکاری دانشگاه ایالتی واشنگتن (Washington State University) ساخته شده و برای خدمات اورژانسی طراحی شده است.
• ولوکوپتر ولو سیتی (Volocopter VoloCity): یک تاکسی هوایی الکتریکی است که برای حمل‌ونقل درون‌شهری طراحی شده و انتظار می‌رود تا پایان سال ۲۰۲۴ در پاریس راه‌اندازی شود.