به گزارش سلامت نیوز به نقل از تسنیم،چالشهای جدی در سیستم سلامت کشور همچنان ادامه دارد و یکی از بزرگترین مشکلات آن، کمبود شدید پرستار است. طبق گزارشها، استاندارد ملی برای تعداد پرستار به تخت بیمارستانی حداقل ۲.۵ پرستار به ازای هر تخت است، در حالی که در واقعیت، این رقم در ایران به کمتر از یک پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی کاهش یافته است. این کمبود نیروی انسانی باعث شده است که پرستاران با بار کاری سنگین و ساعات اضافهکاری بالا روبهرو شوند که تأثیرات زیادی بر سلامت جسمی و روانی آنها گذاشته است.
در پی این کمبودها، پرستاران مجبورند به ساعات اضافهکاری اجباری تن دهند، اما این ساعات اضافهکاری نه تنها با مبلغ ناچیزی پرداخت میشود (معمولاً ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان به ازای هر ساعت) بلکه پرداختهای آن نیز با تأخیر زیادی مواجه است. این معوقات به یک معضل جدی تبدیل شده است و بسیاری از پرستاران به دلیل عدم دریافت به موقع حقوق و مزایای خود دچار مشکلات مالی شدهاند.
وزیر بهداشت در روز پرستار وعده داده بود که مبلغ اضافهکاری پرستاران از ۳۰ هزار تومان به ۸۵ هزار تومان افزایش یابد تا بخشی از فشارهای کاری پرستاران جبران شود. اما این وعده هنوز عملی نشده است.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت، در پاسخ به این سؤال که آیا افزایش اضافهکاری پرستاران اجرا شده است یا خیر، اعلام کرد که این افزایش هنوز اعمال نشده است، زیرا محل تأمین اعتبار آن هنوز مشخص نشده است. او افزود که سازمان امور اداری و استخدامی پیشنهاد داده که منابع درآمد اختصاصی دانشگاهها برای پرداخت این اضافهکاریها در نظر گرفته شود، اما وزارت بهداشت با این پیشنهاد موافق نیست، زیرا منابع دانشگاهها به اندازهای نیست که چنین افزایشهایی را پوشش دهد.
معاون پرستاری وزارت بهداشت همچنین اعلام کرد که پرداختهای اضافهکاری بهطور میانگین تا خرداد ۱۴۰۳ در کشور تسویه شده است. در مورد تعرفههای خدمات پرستاری نیز، بیش از ۳۰ دانشگاه علوم پزشکی تا پایان سال ۱۴۰۲ مطالبات خود را پرداخت کردهاند و بهطور کلی، اکثر دانشگاهها تا فروردین ۱۴۰۳ این مطالبات را تسویه کردهاند.
عبادی درباره علت تأخیر در پرداخت معوقات گفت که در حال حاضر بسیاری از دانشگاههای علوم پزشکی با تراز منفی مواجه هستند. دلیل اصلی این مشکل، عدم تطابق اعتبارات سالانه و رشد تعرفهها با هزینههای واقعی خدمات درمانی است. به گفته او، این شکاف مالی باعث شده است که بسیاری از پرداختها به پرستاران و سایر کارکنان بخش سلامت با تأخیر مواجه شود.
مشکلات مالی و کمبود نیروی پرستاری در کشور همچنان یکی از دغدغههای اصلی وزارت بهداشت است. با وجود وعدههای دادهشده برای بهبود شرایط مالی پرستاران، اجرایی نشدن این وعدهها و تأخیر در پرداختهای معوقات، موجب نارضایتی گستردهای میان پرستاران شده است. برای حل این مشکل، نیاز به تدابیر و تصمیمات سریعتر و مؤثرتر از سوی مسئولان است تا بتوانند از فشارهای بیش از حد بر پرستاران بکاهند و شرایط کاری آنها را بهبود بخشند.