کد خبر: 277317

تاریخ انتشار: چهارشنبه 03 بهمن 1403 – 19:38

در حقیقت، استفاده خودسرانه از داروهای ترک اعتیاد ممکن است نه تنها نتیجه‌ای نداشته باشد، بلکه به مشکلات جدیدی از جمله اعتیاد جدید و آسیب‌های جسمی و روحی جدید هم دامن بزند. در این مقاله، به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت و سپس برخی از بهترین قرص‌های ترک اعتیاد که تحت نظارت پزشکی می‌توانند در مسیر ترک اعتیاد کمک‌کننده باشند را معرفی خواهیم کرد.

انواع قرص‌های ترک اعتیاد

در درمان اعتیاد به مواد مخدر، استفاده از داروهای مختلف برای کاهش علائم ترک و تسهیل فرایند ریکاوری اهمیت دارد. این داروها می‌توانند به فرد کمک کنند تا وابستگی فیزیکی را کاهش دهد و علائم ناخوشایند ترک را مدیریت کند. با این حال، هیچ‌کدام از این داروها به تنهایی کافی نیستند و باید تحت نظارت پزشکی در مرکز ترک اعتیاد تهران و به‌طور همراه با درمان‌های روانشناختی و مشاوره استفاده شوند. در ادامه به بررسی برخی از معروف‌ترین قرص‌های ترک اعتیاد پرداخته‌ایم.

متادون (Methadone)

متادون یکی از داروهای شناخته‌شده برای درمان اعتیاد به مواد افیونی مانند هروئین است. این دارو به صورت خوراکی مصرف می‌شود و اثرات مشابه مواد افیونی را در بدن ایجاد می‌کند. متادون به کاهش علائم ترک کمک می‌کند و به فرد این امکان را می‌دهد که وابستگی فیزیکی خود به مواد مخدر را به‌طور تدریجی کاهش دهد.

همچنین، متادون می‌تواند احساس نیاز به مصرف مواد مخدر را کاهش دهد و به فرد کمک کند تا از مصرف مواد مخدر غیرقانونی خودداری کند. مزیت اصلی متادون این است که می‌تواند به‌طور مؤثر علائم ترک را کاهش دهد و فرد را در مسیر ترک اعتیاد هدایت کند. به‌علاوه، این دارو می‌تواند برای مدت طولانی استفاده شود تا وابستگی به مواد مخدر را به تدریج کاهش دهد.

با این حال، باید توجه داشت که متادون به خودی خود ممکن است موجب وابستگی جدید به این دارو شود. از این‌رو، استفاده از آن نیازمند نظارت پزشکی مستمر است.

بوپرنورفین (Buprenorphine)

بوپرنورفین یک داروی ترکیبی است که برای درمان وابستگی به مواد افیونی مشابه متادون استفاده می‌شود، اما با اثرات کمتری در مقایسه با متادون. این دارو می‌تواند به‌طور مؤثر علائم ترک را کاهش دهد و در عین حال خطرات کمتری نسبت به متادون دارد.

بوپرنورفین می‌تواند به صورت قرص یا زیر زبانی مصرف شود و از آن‌جا که دارویی با اثرات ملایم‌تر است، خطر وابستگی به آن نسبت به متادون پایین‌تر است. این دارو با کمک به کاهش علائم ترک، فرد را از مصرف مواد مخدر غیرقانونی دور نگه می‌دارد.

همچنین، مصرف آن به‌صورت روزانه یا به‌طور متناوب می‌تواند به کاهش مشکلات فیزیکی و روانی ترک کمک کند. با این حال، استفاده طولانی‌مدت از بوپرنورفین نیازمند نظارت دقیق پزشک است.

نالتروکسان (Naltrexone)

نالتروکسان دارویی است که معمولاً برای درمان افرادی که از مواد افیونی یا الکل استفاده کرده‌اند، تجویز می‌شود. این دارو با مسدود کردن اثرات مواد مخدر در مغز، مانع از لذت بردن فرد از مصرف مواد می‌شود. نالتروکسان مناسب افرادی است که تصمیم به ترک کامل مصرف مواد مخدر گرفته‌اند و دیگر مصرف نمی‌کنند.

این دارو به صورت قرص یا ایمپلنت زیرپوستی قابل استفاده است و می‌تواند به طور مؤثری تمایل به مصرف مواد مخدر را کاهش دهد. نالتروکسان می‌تواند به عنوان یک گزینه مؤثر برای افرادی که پس از قطع مصرف مواد مخدر به دنبال جلوگیری از بازگشت به مصرف هستند، عمل کند.

از آن‌جا که این دارو اثرات مواد مخدر را در بدن مسدود می‌کند، به‌طور قابل توجهی تمایل به مصرف دوباره مواد مخدر را کاهش می‌دهد. با این حال، نالتروکسان باید تحت نظارت پزشکی مصرف شود و برای افرادی که هنوز مصرف مواد مخدر را ادامه می‌دهند، مناسب نیست. همچنین، این دارو ممکن است با برخی داروهای دیگر تداخل داشته باشد.

آکامپروسات (Acamprosate)

آکامپروسات یکی از داروهایی است که برای درمان اعتیاد به الکل استفاده می‌شود. این دارو به کاهش علائم ترک الکل و جلوگیری از بازگشت به مصرف الکل کمک می‌کند. آکامپروسات معمولاً پس از یک دوره قطع مصرف الکل شروع به کار می‌کند و می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند.

این دارو با تأثیر بر سیستم عصبی، به فرد کمک می‌کند تا از اضطراب و اضطراب‌های ناشی از ترک الکل کاسته و وضعیت روانی وی را بهبود بخشد. مزیت اصلی آکامپروسات این است که می‌تواند از بازگشت به مصرف الکل جلوگیری کند و به فرد کمک کند تا در طول دوره ریکاوری احساس بهتری داشته باشد.

لوپرامید (Loperamide)

لوپرامید دارویی است که به‌طور معمول برای کاهش علائم اسهال ناشی از ترک مواد مخدر استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند به افراد کمک کند تا برخی از علائم فیزیکی ترک مواد مخدر مانند اسهال و درد شکمی را کاهش دهند. لوپرامید به خودی خود یک داروی ترک اعتیاد نیست، اما می‌تواند در کنار سایر داروهای درمانی به کاهش علائم ترک کمک کند.

این دارو به‌ویژه برای افرادی که در طی فرایند ترک با مشکلات گوارشی مواجه هستند، بسیار مفید است. لوپرامید به راحتی در دسترس است و مصرف آن آسان است، اما باید تحت نظر پزشک انجام شود تا از بروز مشکلات جانبی جلوگیری شود. استفاده طولانی‌مدت از این دارو می‌تواند به وابستگی به لوپرامید منجر شود، بنابراین باید فقط در دوره‌های کوتاه‌مدت و تحت نظارت پزشکی مصرف شود.

چطور قرص‌های ترک اعتیاد به شما در مسیر ترک مواد مخدر کمک می‌کنند؟

قرص‌های ترک اعتیاد با تأثیر بر مغز و سیستم عصبی، علائم جسمی و روانی ناخوشایند نظیر اضطراب، افسردگی، بی‌خوابی و دردهای بدنی را کاهش می‌دهند و به این ترتیب، فرایند ترک را تحمل‌پذیرتر می‌کنند.

داروهایی مانند متادون و بوپرنورفین به کنترل وابستگی به مواد و تسکین علائم ترک کمک می‌کنند؛ در حالی که نالتروکسان با مسدود کردن اثرات مخدر در مغز، لذت ناشی از مصرف را از بین می‌برد و تمایل به مصرف مجدد را کاهش می‌دهد.

استفاده از این داروها در کنار حمایت روانی و مشاوره، نه‌تنها فشارهای جسمی و ذهنی دوران ترک را کم می‌کند، بلکه احتمال بازگشت به مصرف را نیز کاهش می‌دهد. در نتیجه، فرد با خیالی آسوده‌تر می‌تواند روند ریکاوری را طی کرده و به زندگی عادی بازگردد.

چرا قرص‌های ترک اعتیاد به تنهایی برای ترک مواد مخدر کافی نیستند؟

قرص‌های ترک اعتیاد باید همیشه زیر نظر پزشک و همراه با درمان‌های روانشناختی و مشاوره استفاده شوند. این داروها تنها به کنترل وابستگی فیزیکی و کاهش علائم ترک کمک می‌کنند و نمی‌توانند مشکلات عاطفی و روانی را برطرف کنند. در نتیجه، افراد همچنان به رویکردی جامع و تغییرات رفتاری نیاز دارند تا به طور کامل از چرخه اعتیاد خارج شوند.

همچنین، مصرف خودسرانه این داروها ممکن است منجر به وابستگی تازه، عوارض جانبی یا سوءمصرف شود. بنابراین، درمان اعتیاد تنها با دارو ممکن نیست و حمایت روانی، اجتماعی و مشاوره تخصصی نیز ضروری است.

جمع بندی

در این مقاله گفتیم که درمان اعتیاد به مواد مخدر به یک رویکرد جامع نیاز دارد که دارو تنها یکی از اجزای آن است. دانستیم که استفاده از قرص‌های ترک اعتیاد می‌تواند به کاهش علائم ترک و بهبود وضعیت فیزیکی فرد کمک کند، اما باید همزمان با درمان‌های روانشناختی و مشاوره‌های تخصصی صورت گیرد.