یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که داشتن زندگی اجتماعی فعال می‌تواند شروع زوال عقل (Dementia) را تا پنج سال به تأخیر بیندازد. این تحقیق که روی نزدیک به دو هزار سالمند در طول هفت سال انجام شده، نشان داده است که افراد دارای تعاملات اجتماعی بیشتر، به‌طور متوسط پنج سال دیرتر دچار زوال عقل می‌شوند. این یافته‌ها راهی ساده، کم‌هزینه و در دسترس برای کاهش خطر زوال شناختی معرفی می‌کنند که می‌تواند کیفیت زندگی سالمندان را بهبود بخشد.

پژوهشی گسترده روی تأثیر زندگی اجتماعی بر زوال شناختی

دانشمندان در این تحقیق، میزان تعاملات اجتماعی شرکت‌کنندگان را با زمان بروز علائم زوال عقل مقایسه کردند. فهرست فعالیت‌های اجتماعی مورد بررسی شامل رفتن به رستوران، شرکت در رویدادهای ورزشی، بازی‌هایی مانند بینگو، سفرهای یک‌روزه یا شبانه، دیدار با اقوام و دوستان، حضور در مراسم مذهبی و فعالیت‌های داوطلبانه بود. علاوه بر ثبت موارد زوال عقل، شرکت‌کنندگان ۲۱ آزمون شناختی مختلف را در طول مطالعه پشت سر گذاشتند تا روند تغییر مهارت‌های ذهنی آن‌ها بررسی شود.

زندگی اجتماعی فعال خطر زوال عقل را ۳۸ درصد کاهش می‌دهد

نتایج این پژوهش نشان داد که افراد با زندگی اجتماعی فعال، ۳۸ درصد کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل و ۲۱ درصد کمتر در معرض اختلال شناختی خفیف (Mild Cognitive Impairment – MCI) قرار دارند. محققان معتقدند که تعاملات اجتماعی، افراد را به درگیر شدن در گفت‌وگوهای پیچیده وادار می‌کند که این امر به تقویت شبکه‌های عصبی مغز کمک می‌کند. به‌عبارتی، این پژوهش از نظریه «از آن استفاده کن، یا آن را از دست بده» (Use it or lose it) حمایت می‌کند، که نشان می‌دهد فعالیت شناختی مداوم می‌تواند از زوال عملکردهای مغزی جلوگیری کند.

ارتباط قوی، اما نه لزوماً رابطه‌ی علت و معلولی

هرچند نتایج این تحقیق نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی معنادار میان تعاملات اجتماعی و تأخیر در بروز زوال عقل است، اما محققان تأکید می‌کنند که این داده‌ها نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی علت و معلولی قطعی نیستند. احتمال دارد که عوامل دیگری مانند میزان فعالیت بدنی، وضعیت سلامت عمومی و سبک زندگی نیز در این تأخیر نقش داشته باشند. با این حال، این یافته‌ها با تحقیقات قبلی که نشان داده‌اند انزوا و کاهش روابط اجتماعی، خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد، هم‌خوانی دارند.

اهمیت این یافته‌ها در دوران پساکرونا

محققان در پایان این پژوهش تأکید کردند که درک تأثیرات مثبت تعاملات اجتماعی بر سلامت شناختی سالمندان می‌تواند به ایجاد برنامه‌هایی برای افزایش مشارکت اجتماعی در سنین بالا کمک کند. این یافته‌ها به‌ویژه پس از همه‌گیری کرونا اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند، زیرا بسیاری از افراد مسن در این دوران با کاهش شدید تعاملات اجتماعی مواجه شدند. محققان توصیه می‌کنند که برنامه‌هایی برای تشویق سالمندان به شرکت در فعالیت‌های اجتماعی طراحی شود تا بتوان از پیامدهای منفی انزوا بر سلامت مغز جلوگیری کرد.

منبع

  این نوشته‌ها را هم بخوانید ​