اولین باری که فیلمی از الیزابت تیلور (Elizabeth Taylor) را دیدم، حتی اسمش را نمی دانستم و راستش قبلا اسمش را این سو و آن سو فقط شنیده بودم! چشمان بنفش جادوییاش او ویژه بود. آن نگاه خیرهکننده او در قاب سینما جاودانه شد، او داستانی پر از عشق، شهرت و حتی حاشیه داشت. از نظر بسیاری از ما، الیزابت تیلور فقط یک بازیگر بزرگ نبود؛ او زنی مستقل، جسور و پیشرو بود که در دورهای که هالیوود پر از محدودیتهای سنتی بود، توانست قواعد را به نفع خودش تغییر دهد. از نخستین روزهای ورودش به سینما، او ستارهای پرنور بود. چه در زمان اوج دوران طلایی هالیوود، چه در سالهای پایانی زندگیاش، حضور الیزابت تیلور همیشه با ماجراهای خاص و فراموشنشدنی همراه بود.
الیزابت تیلور فقط به دلیل استعداد بازیگریاش مشهور نبود؛ بلکه سبک زندگی پر زرق و برق، ازدواجهای پرتعداد و حمایتهای بشردوستانهاش او را به یکی از ماندگارترین چهرههای تاریخ تبدیل کرد. در دهههای مختلف، او مسیر سینما را تغییر داد، از نقشهای کلاسیک در فیلمهای تاریخی گرفته تا بازی در درامهای عاطفی و اجتماعی. بسیاری او را آخرین ملکه واقعی هالیوود میدانند، زنی که نهتنها در سینما بلکه در زندگی شخصیاش هم قوانین خودش را مینوشت. هنوز هم نام الیزابت تیلور یادآور شکوه دوران طلایی سینما و زندگیای پر از داستانهای جذاب است که ارزش گفتن دارند.
۱- چشمان بنفش افسانهای؛ یک ویژگی نادر و شگفتانگیز
بسیاری از مردم فکر میکنند که چشمان بنفش الیزابت تیلور به مانند یک افسانه است،او واقعاً چشمانی با تهرنگ بنفش داشت. این رنگ نادر ناشی از یک ویژگی ژنتیکی بود که باعث میشد چشمانش در نور خاص، آبی-بنفش دیده شوند. علاوه بر این، او مژههای دولایه داشت که به طور طبیعی باعث میشد چشمانش گیراتر به نظر برسند. این ویژگی نادر که در دنیای سینما کمنظیر بود، او را به یکی از متمایزترین بازیگران تاریخ تبدیل کرد. جالب است که در بسیاری از فیلمهایش، فیلمبرداران با تنظیم نورپردازی خاص، تلاش میکردند این رنگ بنفش را بیشتر نمایان کنند و این موضوع به یکی از جذابیتهای بصری فیلمهای او تبدیل شده بود.
۲- ورود غیرمنتظره به دنیای سینما
اگرچه الیزابت تیلور از کودکی درخشش خاصی داشت، اما ورود او به سینما کاملاً تصادفی بود. والدینش که اصالتاً انگلیسی بودند، پس از مهاجرت به آمریکا با فضای هالیوود آشنا شدند و از طریق آشنایانشان، دختر کوچکشان را به چند تست بازیگری فرستادند. جالب اینجاست که در ابتدا استودیوهای بزرگ او را به دلیل چشمانش بیش از حد زیبا و نافذ میدانستند و نمیتوانستند تصور کنند که این چهره برای نقشهای کودکانه مناسب باشد. اما بالاخره کمپانی MGM به او فرصت داد و در سال ۱۹۴۳ با فیلم Lassie Come Home رسماً وارد سینما شد. از همان فیلم اول، استعداد طبیعی او همه را شگفتزده کرد و راه برای حضورش در آثار بزرگتر باز شد.
۳- اولین بازیگری که دستمزد یک میلیون دلاری گرفت
در زمانی که ستارههای هالیوود معمولاً دستمزدهایی در حد چند صد هزار دلار دریافت میکردند، الیزابت تیلور با فیلم Cleopatra (۱۹۶۳) رکورد جدیدی ثبت کرد و تبدیل به اولین بازیگری شد که برای یک فیلم، دستمزدی معادل یک میلیون دلار گرفت. این رقم آن زمان چنان حیرتانگیز بود که حتی برخی از رسانهها آن را یک تصمیم غیرعاقلانه از سوی استودیو میدانستند. اما در نهایت، بازی او در نقش کلئوپاترا چنان تاثیرگذار شد که ارزش این رقم را داشت. البته هزینههای سرسامآور فیلم باعث شد که کمپانی فاکس تقریباً به ورشکستگی برسد، اما تیلور با این قرارداد تاریخی، راه را برای افزایش دستمزد ستارههای بعدی هموار کرد.
۴- ۸ ازدواج با ۷ مرد؛ زندگی شخصی پر از فراز و نشیب
زندگی عاشقانه الیزابت تیلور همیشه یکی از جنجالیترین موضوعات دنیای هالیوود بود. او در طول زندگیاش هشت بار ازدواج کرد که دو بار آن با ریچارد برتون (Richard Burton)، یکی از عشقهای بزرگ زندگیاش، بود. هر دو رابطه او با برتون سرشار از عشق و البته درگیریهای شدید بود. از دیگر همسران او میتوان به ادی فیشر (Eddie Fisher) اشاره کرد که رابطهشان یکی از جنجالیترین رسواییهای دهه ۵۰ هالیوود بود، زیرا فیشر برای وصال تیلور، همسرش دبی رینولدز (Debbie Reynolds) را ترک کرد. ازدواجهای متعدد و روابط پرحاشیه او باعث شد که همیشه در تیتر اول مجلات زرد باشد، اما خودش همیشه با اعتمادبهنفس میگفت: “من عاشق عاشق شدن هستم!”
۵- پیشگام در مبارزه با ایدز؛ تلاشهایی که تاریخ را تغییر داد
در دهه ۱۹۸۰، زمانی که بیماری ایدز (AIDS) هنوز با انگ و ترس فراوان همراه بود، الیزابت تیلور یکی از اولین چهرههای مشهور بود که با جسارت درباره این بیماری صحبت کرد. او پس از مرگ دوست نزدیکش راک هادسن (Rock Hudson)، بازیگر معروف، تصمیم گرفت که بهجای سکوت، برای آگاهیبخشی و حمایت از بیماران تلاش کند. او بنیاد Elizabeth Taylor AIDS Foundation را تأسیس کرد و میلیونها دلار برای تحقیقات و کمک به بیماران جمعآوری کرد. برخلاف بسیاری از ستارگان دیگر که از ترس واکنش عمومی سکوت میکردند، او بارها در سخنرانیهایش از لزوم مبارزه با ننگ اجتماعی مرتبط با ایدز صحبت کرد و تا پایان عمرش یکی از فعالترین حامیان این موضوع باقی ماند.
۶- فرار از نقشهای کلیشهای و ورود به سینمای جدی
در ابتدای دوران حرفهایاش، استودیوها تمایل داشتند الیزابت تیلور را در نقشهای دختران معصوم و عاشقانه نگه دارند، اما او بهمرور از این قالب فاصله گرفت. پس از موفقیت در فیلمهای نوجوانانه، تصمیم گرفت که در سینمای جدیتر نیز جایگاه خود را تثبیت کند. نقطه عطف این تغییر، بازی او در فیلم مکانی در آفتاب A Place in the Sun (۱۹۵۱) بود که تواناییهای دراماتیکش را به رخ کشید. بازی در این فیلم نشان داد که او فقط یک چهره زیبا نیست، بلکه استعداد فوقالعادهای در اجرای نقشهای پیچیده دارد. همکاری او با مونتگمری کلیفت (Montgomery Clift) در این فیلم، یکی از بهیادماندنیترین زوجهای سینمایی را خلق کرد. این تغییر مسیر باعث شد که در دهه ۵۰ و ۶۰، او در پروژههای سنگینتری مانند Giant و گربه بر روی شیروانی داغ Cat on a Hot Tin Roof بازی کند. این فیلمها نهتنها جایگاه او را در سینمای جدی تثبیت کردند، بلکه تحسین منتقدان را نیز برانگیختند. او دیگر صرفاً یک ستاره زیبای هالیوود نبود، بلکه بازیگری توانمند بود که میتوانست نقشهای چالشبرانگیز را با مهارت اجرا کند. الیزابت تیلور با این تصمیمات هوشمندانه، نشان داد که زیباییاش تنها بخش کوچکی از هویت هنری اوست.
۷- دو جایزه اسکار برای بازیهایی که خودش هم انتظارش را نداشت
الیزابت تیلور در طول دوران حرفهای خود، پنج بار نامزد جایزه اسکار (Academy Award) شد و دو بار این جایزه را دریافت کرد. اولین اسکارش را برای فیلم BUtterfield 8 (۱۹۶۰) گرفت، فیلمی که خودش علاقهای به بازی در آن نداشت اما بهدلیل قراردادش مجبور به حضور در آن شد. جالب اینجاست که او بعداً این فیلم را یکی از ضعیفترین کارهایش دانست، اما بازی احساسی و پیچیدهاش در نقش زنی آسیبپذیر، نظر اعضای آکادمی را جلب کرد. دومین اسکارش را برای بازی در فیلم Who’s Afraid of Virginia Woolf? (۱۹۶۶) دریافت کرد، که بسیاری آن را بهترین اجرای زندگیاش میدانند. در این فیلم، او بهکلی از تصویر همیشگی زن زیبا و فریبنده فاصله گرفت و نقش زنی فرسوده و پر از تلخی را بازی کرد. تغییر فیزیکی چشمگیر او برای این نقش و اجرای بینظیرش، باعث شد که حتی سختگیرترین منتقدان نیز استعدادش را تحسین کنند. جالب اینجاست که او پیش از این فیلم، بیشتر بهعنوان یک ستاره محبوب شناخته میشد تا یک بازیگر جدی، اما این نقش همه چیز را تغییر داد. این دو جایزه اسکار، اثباتی بود بر این که او تنها بهخاطر چهره زیبایش به شهرت نرسیده بود، بلکه استعداد واقعی داشت.
۸- دوستی عمیق با مونتگمری کلیفت و لحظهای که جانش را نجات داد
یکی از مهمترین و عمیقترین روابط الیزابت تیلور در هالیوود، دوستی او با مونتگمری کلیفت (Montgomery Clift) بود. این دو نفر در فیلم A Place in the Sun (۱۹۵۱) با هم آشنا شدند و رابطهای نزدیک و صمیمانه برقرار کردند. کلیفت که یکی از مستعدترین بازیگران نسل خودش بود، با مشکلات روحی و اعتیاد به الکل و مواد مخدر دستوپنجه نرم میکرد. در سال ۱۹۵۶، او در حالی که از خانه الیزابت تیلور خارج میشد، دچار تصادف شدیدی شد که او را تا آستانه مرگ برد. تیلور که شاهد این حادثه بود، بلافاصله به سمت او دوید و مانع شد که کلیفت، که در حال خفگی بود، زبان خود را ببلعد. او با دستانش دهان او را باز کرد و از مرگ نجاتش داد. این حادثه باعث شد رابطه آنها عمیقتر شود و تیلور تا آخر عمر کلیفت، یکی از نزدیکترین دوستانش باقی ماند. بعد از تصادف، چهره کلیفت بهشدت آسیب دید و او دیگر هیچوقت نتوانست به دوران اوج خود بازگردد. اما الیزابت تیلور همیشه از او حمایت کرد و هرگز دوستیشان را رها نکرد.
۹- عشق پرماجرا و پرهزینه با ریچارد برتون
رابطه الیزابت تیلور و ریچارد برتون (Richard Burton) یکی از جنجالیترین داستانهای عاشقانه هالیوود بود. این دو در جریان فیلمبرداری Cleopatra (۱۹۶۳) با هم آشنا شدند و رابطهشان چنان آتشین بود که حتی واتیکان نیز علیه آن موضع گرفت! برتون و تیلور هر دو متأهل بودند و رابطهشان باعث ایجاد جنجالهای زیادی شد. بااینحال، آنها در سال ۱۹۶۴ ازدواج کردند و یکی از پرشورترین و پرهزینهترین زندگیهای مشترک را تجربه کردند. برتون به تیلور هدایای گرانقیمتی میداد، از جمله یک الماس ۳۳ قیراطی که بعدها به “الماس تیلور-برتون” معروف شد. این زوج عاشقانهای پر از لحظات احساسی و درگیریهای شدید داشتند و در نهایت در سال ۱۹۷۴ از هم جدا شدند. اما این پایان داستان نبود، زیرا آنها یک سال بعد دوباره ازدواج کردند! ازدواج دومشان هم دوام نیاورد و در سال ۱۹۷۶ دوباره از هم جدا شدند. با این حال، حتی پس از طلاق، تیلور و برتون تا زمان مرگ برتون در سال ۱۹۸۴، رابطه حوبی با یکدیگر داشتند.
۱۰- حضور در تلویزیون و تئاتر در دوران پایانی زندگی
با بالا رفتن سن و کاهش پیشنهادهای سینمایی، الیزابت تیلور تصمیم گرفت که در دنیای تلویزیون و تئاتر نیز فعالیت کند. برخلاف بسیاری از ستارگان همدورهاش که ترجیح میدادند از انظار عمومی کنار بکشند، او همچنان فعال بود و در پروژههای مختلفی شرکت میکرد. در سال ۱۹۸۱، او در نمایش The Little Foxes روی صحنه برادوی ظاهر شد و با اجرای درخشانش تحسین تماشاگران را برانگیخت. او همچنین در چندین فیلم تلویزیونی بازی کرد، از جمله Malice in Wonderland (۱۹۸۵) که توجه زیادی به خود جلب کرد. در دهه ۹۰، او حتی در چندین برنامه تلویزیونی و سریالهای محبوب، از جمله The Simpsons و Murphy Brown، حضور افتخاری داشت. برخلاف برخی ستارههای هالیوود که پس از دوران اوجشان از انظار دور میشوند، الیزابت تیلور تا آخرین سالهای زندگیاش همچنان در صنعت سرگرمی فعال ماند. او همچنین در برنامههای خیریه و اجتماعی حضور پررنگی داشت و از شهرت خود برای جذب کمکهای مالی برای امور خیریه استفاده میکرد. این روحیه فعال و پرانرژیاش، یکی از دلایلی بود که تا پایان عمرش همچنان مورد توجه رسانهها و مردم قرار داشت.
۱۱- ثروتی افسانهای و مجموعهای بینظیر از جواهرات
الیزابت تیلور نهتنها یکی از پردرآمدترین ستارههای زمان خود بود، بلکه یکی از بزرگترین کلکسیونهای جواهرات در دنیا را نیز داشت. او عاشق جواهرات بود و مجموعهای شامل برخی از نادرترین و گرانترین سنگهای قیمتی را جمعآوری کرد. برخی از مشهورترین قطعات این مجموعه، شامل “الماس تیلور-برتون” (Taylor-Burton Diamond) ۳۳ قیراطی و “مروارید لا پرگرینا” (La Peregrina Pearl) بود که قدمتی چندصدساله داشت. او این مروارید را از ریچارد برتون بهعنوان هدیه دریافت کرد و بعدها آن را بهصورت یک گردنبند منحصربهفرد طراحی کرد. در سال ۲۰۱۱، پس از مرگ او، مجموعه جواهراتش به حراج گذاشته شد و در مجموع بیش از ۱۱۵ میلیون دلار فروخته شد. این حراجی یکی از بزرگترین حراجهای جواهرات شخصی در تاریخ بود و رکوردهای متعددی را شکست. بسیاری از این جواهرات نهتنها ارزش مادی، بلکه ارزش تاریخی داشتند و متعلق به پادشاهان و شخصیتهای برجسته گذشته بودند. علاقه او به جواهرات به حدی بود که حتی یک کتاب به نام “My Love Affair with Jewelry” نوشت و داستانهای پشت هر قطعه از مجموعه خود را توضیح داد. این علاقه نهتنها بخشی از سبک زندگی مجلل او بود، بلکه به یکی از نمادهای شخصیاش تبدیل شد.
۱۲- بازی در فیلمی که بهخاطر او نوشته شد
یکی از فیلمهای برجستهای که بهطور خاص برای الیزابت تیلور نوشته شد، Reflections in a Golden Eye (۱۹۶۷) بود. این فیلم بر اساس رمانی از کارسون مککالرز (Carson McCullers) ساخته شد و در ابتدا قرار بود مونتگمری کلیفت نقش اصلی مرد را بازی کند. اما به دلیل مشکلات جسمی و روحی کلیفت، او نتوانست در فیلم حضور یابد و در نهایت مارلون براندو (Marlon Brando) جایگزین او شد. تیلور که رابطه بسیار نزدیکی با کلیفت داشت، حتی پیشنهاد کرد که دستمزد خودش را برای تولید فیلم کاهش دهد تا کلیفت بتواند در آن بازی کند. این فیلم داستانی پیچیده و روانشناسانه درباره روابط انسانی و امیال سرکوبشده دارد و یکی از نقشهای خاص تیلور محسوب میشود. اگرچه فیلم در گیشه چندان موفق نبود، اما بازی او مورد تحسین قرار گرفت و نشان داد که از نقشهای معمولش فاصله گرفته است. تیلور در این فیلم، شخصیتی چندلایه و غیرکلیشهای را به تصویر کشید که نشاندهنده رشد بازیگری او بود. بسیاری از منتقدان معتقد بودند که اگر کلیفت در فیلم حضور داشت، این پروژه میتوانست یکی از ماندگارترین فیلمهای تاریخ سینما باشد. اما حتی بدون او، تیلور با اجرای خود توانست فیلم را به سطح بالایی برساند و یکی از دراماتیکترین نقشهایش را ایفا کند.
۱۳- حضور در یک سریال کمدی پرطرفدار
اگرچه بیشتر شهرت الیزابت تیلور به فیلمهای سینماییاش برمیگردد، اما او در دنیای تلویزیون نیز حضورهای خاطرهانگیزی داشت. یکی از جالبترین آنها، بازی در سریال The Simpsons بود که در آن صداپیشگی نقش مگی سیمپسون (Maggie Simpson) را بر عهده داشت. در یک قسمت خاص، برای اولین بار مگی سیمپسون، که همیشه ساکت بود، یک کلمه گفت: “دَدی” (Daddy). جالب اینجاست که این نقشآفرینی کوتاه، چنان مهم بود که تا مدتها بهعنوان یکی از شوخیهای پنهان در سریال باقی ماند. همچنین تیلور در چندین سریال و برنامه دیگر نیز حضور داشت، از جمله در Murphy Brown که در آن نسخهای طنزآمیز از خودش را بازی کرد. برخلاف بسیاری از ستارگان هالیوود که تلویزیون را سطح پایینتر از سینما میدانستند، او همیشه از تجربیات جدید استقبال میکرد. همین موضوع باعث شد که تا دهههای پایانی زندگیاش همچنان در مرکز توجه باقی بماند. حضور او در The Simpsons، یکی از خاطرهانگیزترین و متفاوتترین کارهای او محسوب میشود.
۱۴- دوستی نزدیک با مایکل جکسون و حمایتش در دوران سختیها
یکی از روابط دوستانهای که کمتر کسی انتظارش را داشت، دوستی عمیق بین الیزابت تیلور و مایکل جکسون (Michael Jackson) بود. این دو نفر سالها رابطهای بسیار صمیمانه داشتند و تیلور یکی از معدود افرادی بود که در زمانهای بحرانی از جکسون حمایت کرد. او همیشه از جکسون بهعنوان یک “روح لطیف و درک نشده” یاد میکرد و او را مانند یکی از اعضای خانوادهاش دوست داشت. تیلور در مراسم خصوصی جکسون حضور داشت و یکی از معدود افرادی بود که اجازه داشت به عمارت Neverland Ranch رفتوآمد کند. زمانی که جکسون به اتهامات مختلف روبهرو شد، تیلور یکی از مدافعان سرسخت او بود و معتقد بود که رسانهها بهطور ناعادلانهای او را هدف قرار دادهاند. در یکی از مصاحبههایش گفت که مایکل جکسون شبیه هیچکس دیگری نیست و قلبی مهربانتر از او ندیده است. در سال ۱۹۹۱، مایکل جکسون یک کنسرت ویژه برای تجلیل از الیزابت تیلور برگزار کرد که در آن، ستارههای بزرگی نیز حضور داشتند. این دو نفر حتی در برخی از رویدادهای عمومی با لباسهای ستشده ظاهر میشدند، که علاقه و صمیمیت میانشان را نشان میداد. دوستی آنها یکی از جالبترین و عمیقترین روابط بین یک ستاره قدیمی و یک خواننده مدرن بود که تا زمان مرگ تیلور ادامه داشت.
۱۵- بیماریهای سخت و مبارزه با مشکلات جسمی
در تمام دوران زندگیاش، الیزابت تیلور با مشکلات جدی جسمی مواجه بود، اما هرگز اجازه نداد که این بیماریها او را متوقف کنند. او از کودکی به مشکلات سلامتی متعددی دچار بود، از جمله اسکولیوز (Scoliosis) که باعث ناهنجاری در ستون فقراتش شد. در طول زندگی، چندین بار دچار ذاتالریه شدید (پنومونی) شد، که یکی از آنها در سال ۱۹۶۱ چنان وخیم بود که پزشکان گمان کردند زنده نمیماند. در دهه ۸۰ و ۹۰، مشکلات قلبی و ستون فقرات او تشدید شد و چندین عمل جراحی سنگین را پشت سر گذاشت. در سال ۱۹۹۷، پزشکان یک تومور مغزی خوشخیم را در سر او کشف کردند که خوشبختانه با جراحی موفقیتآمیز برداشته شد. علاوه بر این، او سالها از پوکی استخوان (استئوپورز) رنج میبرد و در سالهای پایانی زندگی بیشتر وقتش را روی ویلچر سپری کرد. تیلور همچنین از بیماریهای کلیوی و نارسایی قلبی رنج میبرد که در نهایت منجر به درگذشت او شد. اما با وجود تمام این مشکلات، او همیشه لبخند بر لب داشت و در مصاحبههایش با شوخطبعی درباره بیماریهایش صحبت میکرد. او میگفت: “زندگی مرا شکنجه کرد، اما من هنوز عاشقش هستم!” قدرت و مقاومت او در برابر مشکلات جسمی، بخش دیگری از شخصیت افسانهای او را شکل داد.
۱۶- اولین بازیگری که برند عطر شخصی خود را راهاندازی کرد
در سال ۱۹۸۷، الیزابت تیلور اولین ستاره هالیوود شد که وارد دنیای عطرسازی (Perfumery) شد و برند شخصی خود را راهاندازی کرد. اولین عطر او، “Passion”، به یک موفقیت بزرگ تبدیل شد و در همان سالهای ابتدایی میلیونها دلار فروش کرد. اما عطر معروفتر او “White Diamonds” بود که در سال ۱۹۹۱ عرضه شد و هنوز هم یکی از پرفروشترین عطرهای تاریخ محسوب میشود. این عطر لوکس و کلاسیک که بهعنوان نمادی از شکوه و زرقوبرق تیلور معرفی شد، به فروش بیش از ۱ میلیارد دلار رسید. برخلاف بسیاری از سلبریتیهای امروزی که صرفاً نامشان را روی عطرها میگذارند، تیلور شخصاً در انتخاب رایحه و طراحی بستهبندی محصولاتش مشارکت داشت. موفقیت این خط تولید باعث شد که او به یکی از اولین سلبریتیهایی تبدیل شود که برند عطر خود را بهعنوان یک تجارت جدی توسعه داده است. بعدها بسیاری از ستارگان، از جمله جنیفر لوپز (Jennifer Lopez) و بریتنی اسپیرز (Britney Spears)، از این مدل کسبوکار الهام گرفتند و وارد دنیای عطرسازی شدند. اما همچنان White Diamonds یکی از محبوبترین عطرهای کلاسیک بازار باقی مانده است. با این کار، تیلور نشان داد که یک زن باهوش و پیشرو در زمینه تجارت نیز بود.
۱۷- علاقه شدید به حیوانات و داشتن یک یوزپلنگ خانگی
الیزابت تیلور یکی از عاشقان پرشور حیوانات (Animals) بود و در طول زندگیاش انواع مختلفی از حیوانات خانگی را نگهداری میکرد. اما جالبترین حیوان خانگی او، یک یوزپلنگ (Cheetah) بود که نامش “چوما” (Chumma) بود. این یوزپلنگ را در یکی از سفرهایش به آفریقا دریافت کرده بود و تا مدتی در خانهاش در بورلی هیلز نگهداری میکرد. علاوه بر یوزپلنگ، او چندین سگ، اسب و حتی یک میمون (Monkey) داشت که بهشدت به آنها وابسته بود. عشق او به حیوانات به حدی بود که در فیلم Cleopatra، خودش پیشنهاد داد که از شیرهای واقعی در صحنههای کاخ کلئوپاترا استفاده کنند. او همچنین یکی از حامیان اصلی سازمانهای خیریه مربوط به حقوق حیوانات بود و در بسیاری از کارزارهای ضد خشونت علیه حیوانات شرکت کرد. در وصیتنامهاش، بخشی از ثروتش را به پناهگاههای حیوانات اختصاص داد تا از آنها مراقبت شود. تیلور بارها گفته بود که حیوانات را به انسانها ترجیح میدهد، زیرا “آنها صادق، مهربان و بدون قضاوت هستند.” علاقه او به حیوانات، بخش کمتر شناختهشدهای از شخصیتش بود که نشان میداد در پشت زرقوبرق هالیوودی، قلبی پر از عشق و محبت دارد.
۱۸- تبدیل شدن به نمادی از زیبایی و الهامبخش بسیاری از ستارگان
الیزابت تیلور در طول زندگیاش نهتنها یکی از زیباترین زنان جهان (Most Beautiful Women in the World) محسوب میشد، بلکه الهامبخش بسیاری از ستارگان بعد از خود نیز بود. چشمان بنفش افسانهای، مژههای دولایه و سبک کلاسیک او، استانداردهای جدیدی در دنیای زیبایی و مد ایجاد کرد. او یکی از اولین بازیگرانی بود که از آرایش چشم اسموکی (Smokey Eyes Makeup) استفاده کرد و این سبک را به یکی از محبوبترین ترندهای آرایشی تبدیل کرد. بسیاری از مدلها و بازیگران، از جمله آنجلینا جولی (Angelina Jolie)، گفتهاند که از استایل و چهره تیلور الهام گرفتهاند. او همچنین بهخاطر ابروهای پهن و طبیعیاش مشهور بود، در دورانی که بسیاری از زنان ابروهای نازک داشتند. لباسهایی که او در مراسمهای مختلف میپوشید، تأثیر زیادی بر صنعت مد داشت و هنوز هم بسیاری از آنها بهعنوان شاهکارهای طراحی شناخته میشوند. در سال ۲۰۱۱، مجله Vogue او را یکی از تأثیرگذارترین چهرههای تاریخ مد معرفی کرد. حتی پس از مرگش، برندهای مطرحی مانند Dior و Gucci همچنان از ظاهر و سبک او در طراحیهای خود استفاده میکنند. حضور او در دنیای مد و زیبایی فراتر از زمان خودش بود و همچنان الهامبخش است.
۱۹- رد کردن پیشنهاد بازی در فیلمهای مشهوری که بعدها موفق شدند
با وجود اینکه الیزابت تیلور در بسیاری از فیلمهای بزرگ تاریخ سینما بازی کرد، اما چندین پیشنهاد مهم را نیز رد کرد که بعدها به فیلمهای بسیار موفقی تبدیل شدند. یکی از این فیلمها، Bonnie and Clyde (۱۹۶۷) بود که در ابتدا نقش بانی پارکر (Bonnie Parker) به او پیشنهاد شد، اما نپذیرفت و در نهایت فی داناوی (Faye Dunaway) این نقش را ایفا کرد. همچنین او پیشنهاد بازی در فیلم “Sound of Music” را بهعنوان ماریا فون تراپ دریافت کرد، اما به دلیل مشکلات شخصی آن را رد کرد و این نقش به جولی اندروز (Julie Andrews) رسید. یکی دیگر از فیلمهایی که میتوانست در آن حضور داشته باشد، The Graduate (۱۹۶۷) بود که در آن قرار بود نقش خانم رابینسون را بازی کند. اما تیلور این نقش را برای سن خود نامناسب دید و آن بنکرافت (Anne Bancroft) به جای او بازی کرد. اگرچه او بسیاری از این فرصتها را از دست داد، اما انتخابهای درخشان دیگری داشت که باعث شد همچنان یکی از نمادهای ماندگار سینما باقی بماند. هرچند گاهی گفته میشد که او به برخی فیلمهای خوب “نه” گفته، اما واقعیت این است که او همیشه فیلمهایی را انتخاب میکرد که به روحیهاش نزدیکتر بودند.
۲۰- نقشش در دیپلماسی بینالمللی و ارتباطش با خاندان سلطنتی
اگرچه الیزابت تیلور بیشتر به عنوان یک ستاره سینما شناخته میشود، اما ارتباطاتش فراتر از دنیای هنر بود و حتی در مسائل دیپلماتیک نیز نقش داشت. او رابطه نزدیکی با خاندان سلطنتی بریتانیا داشت و بارها در مراسمهای رسمی در کنار شاهزاده چارلز (Prince Charles) و دیگر اعضای خاندان سلطنتی دیده شد. جالب است که او در سال ۱۹۸۷، توسط ملکه الیزابت دوم به دلیل فعالیتهای خیریهاش، به لقب “Dame” نائل شد. این افتخار معمولاً به افرادی اعطا میشود که تأثیرات بزرگی در حوزههای مختلف، از جمله هنر و بشردوستی، داشتهاند. علاوه بر این، او در دهه ۷۰، زمانی که روابط بین مصر و آمریکا پیچیده بود، از محبوبیت خود برای ایجاد ارتباط بهتر میان مقامات دو کشور استفاده کرد. در سفری به مصر، او با رهبران سیاسی دیدار کرد و بهعنوان یک چهره بینالمللی، به بهبود روابط فرهنگی کمک کرد. حتی در برخی موارد، گفته میشود که او از طریق دوستانش، پیامهایی غیررسمی بین سیاستمداران منتقل میکرد. این وجه از شخصیت تیلور کمتر شناخته شده است، اما نشاندهنده نفوذ گسترده او در سطوح مختلف جامعه بود.
source