دهه ۷۰ میلادی به عنوان یکی از دوران‌های طلایی در صنعت خودروسازی آمریکا شناخته می‌شود. در این دهه، خودروهای عظیم‌الجثه‌ای مانند کادیلاک‌های کشیده (Cadillac Land Yachts)، شورولت‌های عضلانی (Chevrolet Muscle Cars) و فوردهای غول‌آسا (Ford Full-Size Sedans) به اوج محبوبیت رسیدند. این خودروها نه‌تنها نشان‌دهنده قدرت، ثروت و لوکس‌گرایی بودند، بلکه به نوعی نماد فرهنگ آمریکایی در آن دوران شدند. ویژگی‌هایی مانند موتورهای بزرگ V8، سپرهای کرومی براق (Chrome Bumpers) و طراحی‌های جعبه‌ای و کشیده، این خودروها را به یادماندنی کرده‌اند. در آن سال‌ها، اتومبیل‌های آمریکایی بیش از هر زمان دیگری لوکس و مجهز بودند و سیستم‌های جدیدی مانند کولر، رادیو AM/FM و شیشه‌های برقی در آن‌ها رایج شد. این خودروهای بزرگ در خیابان‌های آمریکا جولان می‌دادند و در فیلم‌های سینمایی و تبلیغات نیز حضوری پررنگ داشتند. اما بحران نفتی ۱۹۷۳ و افزایش قیمت سوخت، سرآغازی برای تغییرات اساسی در طراحی و تولید این خودروها شد. با این وجود، کادیلاک، شورولت و فوردهای دهه ۷۰ همچنان در ذهن علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک باقی مانده‌اند و به عنوان نماد شکوه آن دوران شناخته می‌شوند.

۱- بزرگ‌ترین خودروهای تاریخ آمریکا در این دهه تولید شدند

دهه ۷۰ میلادی شاهد تولید طولانی‌ترین و بزرگ‌ترین خودروهای تاریخ آمریکا بود که در خیابان‌ها مانند کشتی‌های زمینی حرکت می‌کردند. کادیلاک الدورادو (Cadillac Eldorado)، لینکلن کانتیننتال (Lincoln Continental) و بیوک الکترا ۲۲۵ (Buick Electra 225) از جمله خودروهایی بودند که طول آن‌ها به بیش از ۶ متر می‌رسید. این خودروها دارای بدنه‌های عظیم، سپرهای کرومی براق و چراغ‌های بزرگ بودند که حس قدرت و عظمت را به نمایش می‌گذاشتند. در کنار اندازه بزرگ، این خودروها از موتورهای V8 حجیم با حجم ۷.۰ تا ۸.۲ لیتر بهره می‌بردند که قدرت زیادی تولید می‌کردند. البته وزن بالای این خودروها و مصرف سوخت بسیار زیادشان، بعدها مشکلاتی برای صاحبان آن‌ها ایجاد کرد. جالب است بدانید که برخی از این مدل‌ها حتی امروزه در میان مجموعه‌داران ارزش زیادی دارند. این خودروهای عظیم‌الجثه به نماد لوکس‌گرایی و رفاه در دهه ۷۰ تبدیل شدند و هنوز هم در نمایشگاه‌های خودروهای کلاسیک مورد توجه هستند.

۲- بحران نفتی ۱۹۷۳ پایان عصر خودروهای عظیم بود

در سال ۱۹۷۳، بحران شدید نفتی به وقوع پیوست که تأثیر عمیقی بر صنعت خودروسازی آمریکا گذاشت. کشورهای صادرکننده نفت (OPEC – سازمان کشورهای صادرکننده نفت) تولید خود را کاهش دادند که منجر به افزایش سرسام‌آور قیمت بنزین شد. در نتیجه، خودروهای بزرگ و پرمصرف آمریکایی که تا آن زمان بدون محدودیت در بازار جولان می‌دادند، ناگهان با کاهش فروش مواجه شدند. مردم دیگر توانایی پرداخت هزینه‌های بالای سوخت برای موتورهای V8 حجیم را نداشتند و به سمت خودروهای کوچک‌تر و کم‌مصرف‌تر رفتند. تویوتا (Toyota) و هوندا (Honda) از این فرصت استفاده کردند و با معرفی خودروهای اقتصادی، بازار آمریکا را تصاحب کردند. این بحران، شرکت‌های بزرگ آمریکایی را مجبور کرد که به بازطراحی خودروهای خود بپردازند و ابعاد آن‌ها را کوچک‌تر کنند. از اواخر دهه ۷۰، خودروهایی مانند کادیلاک سری دِویل (Cadillac DeVille) و بیوک ریویرا (Buick Riviera) شروع به کاهش ابعاد خود کردند. اما برای علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک، مدل‌های قبل از ۱۹۷۳ همچنان نماد شکوه صنعت خودروسازی آمریکا محسوب می‌شوند.

۳- خودروهای دهه ۷۰ میلادی حضوری پررنگ در سینما داشتند

فیلم‌های دهه ۷۰ میلادی پر از تعقیب و گریزهای مهیج با شورولت‌های عضلانی، دوج‌های قدرتمند و فوردهای عظیم‌الجثه بود. یکی از معروف‌ترین فیلم‌هایی که در آن خودروهای این دوره نقش پررنگی داشتند، بولیت (Bullitt) با بازی استیو مک‌کوئین (Steve McQueen) بود که در آن فورد موستانگ GT 390 تعقیب و گریزی به‌یادماندنی در خیابان‌های سانفرانسیسکو داشت. در فیلم وانیشینگ پوینت (Vanishing Point) – نقطه ناپدید شدن نیز، دوج چلنجر (Dodge Challenger) سفیدرنگ تبدیل به یکی از نمادهای سینمای جاده‌ای شد. فیلم‌های جنایی و اکشن مانند دِ فرانسکنکشن (The French Connection) و تاکسی درایور (Taxi Driver) نیز از خودروهای دهه ۷۰ به عنوان بخشی از هویت خود استفاده کردند. بسیاری از این خودروها با طراحی خاص و موتوری پرقدرت، به جزئی از فرهنگ پاپ و سینمای هالیوود تبدیل شدند.

۴- کادیلاک الدورادو ۱۹۷۶ آخرین مدل دیفرانسیل جلو با موتور ۸.۲ لیتری بود

کادیلاک الدورادو (Cadillac Eldorado) مدل ۱۹۷۶ یکی از آخرین خودروهای لوکس آمریکایی با موتور عظیم‌الجثه بود که قبل از تغییرات اساسی در صنعت خودروسازی تولید شد. این خودرو دارای یک موتور ۸.۲ لیتری V8 (500 cubic inch) بود که در آن زمان بزرگ‌ترین موتور تولیدی برای خودروهای سواری محسوب می‌شد. الدورادو به دلیل طراحی کلاسیک و چراغ‌های پنهان (Hidden Headlights)، به یکی از زیباترین خودروهای آن دوره تبدیل شد. جالب است بدانید که این مدل، آخرین نسخه از الدورادو بود که با طراحی بزرگ و پرابهت عرضه شد. پس از این سال، خودروهای کادیلاک به سمت کاهش ابعاد و مصرف سوخت کمتر حرکت کردند. این مدل امروزه یکی از محبوب‌ترین خودروهای کلاسیک میان کلکسیونرها محسوب می‌شود و قیمت نسخه‌های سالم آن بسیار بالاست.

۵- تبلیغات خودروهای دهه ۷۰ بر لوکس بودن و آزادی تأکید داشتند

در دهه ۷۰، تبلیغات تلویزیونی و چاپی برای کادیلاک، بیوک، لینکلن، فورد و شورولت بر مفاهیمی مانند رفاه، قدرت و آزادی تمرکز داشتند. بسیاری از تبلیغات آن دوره، خودروهای غول‌پیکر را در جاده‌های بی‌پایان آمریکا به نمایش می‌گذاشتند تا حس استقلال و شکوه آمریکایی را القا کنند. شعارهایی مانند “مالک جاده باشید” یا “تجربه‌ای فراتر از رانندگی” در تبلیغات کادیلاک و لینکلن دیده می‌شدند. در این تبلیغات، توجه ویژه‌ای به جزئیات لوکس خودروها مانند چرم داخلی، داشبورد چوبی و سیستم تهویه مطبوع می‌شد. حتی برخی از ستاره‌های سینما و ورزشکاران مشهور در تبلیغات این خودروها حضور داشتند تا آن‌ها را جذاب‌تر جلوه دهند. این تبلیغات هنوز هم به عنوان بخشی از نوستالژی آمریکای دهه ۷۰ شناخته می‌شوند و نشان‌دهنده دورانی هستند که خودروهای بزرگ، نماد قدرت و شکوه بودند.

۶- فورد LTD یکی از محبوب‌ترین خودروهای خانوادگی دهه ۷۰ بود

فورد LTD یکی از پرفروش‌ترین سدان‌های فول‌سایز (Full-Size Sedan) در دهه ۷۰ میلادی بود که به‌عنوان خودرویی خانوادگی و لوکس در آمریکا شناخته می‌شد. این خودرو دارای طراحی کشیده، جلوپنجره بزرگ کرومی و چراغ‌های مخفی بود که به آن ظاهری خاص و متمایز می‌بخشید. فورد LTD معمولاً با موتورهای V8 حجیم ۵.۷ لیتری تا ۷.۵ لیتری عرضه می‌شد که قدرت بالایی تولید می‌کردند. این خودرو به دلیل راحتی فوق‌العاده، فضای داخلی جادار و سواری نرم، یکی از محبوب‌ترین گزینه‌ها برای خانواده‌های آمریکایی بود. در سال‌های پایانی دهه ۷۰، بحران سوخت باعث شد که فورد مدل‌های کم‌مصرف‌تری از LTD را با حجم موتور کمتر تولید کند. این مدل همچنین یکی از خودروهایی بود که در فیلم‌های پلیسی و سریال‌های تلویزیونی مانند Starsky & Hutch دیده می‌شد. فورد LTD هنوز هم در بین علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک محبوب است و نسخه‌های سالم آن در بازار کلکسیونرها ارزش بالایی دارند.

۷- شورولت کاپریس کلاسیک یکی از نمادهای خودروهای دهه ۷۰ بود

شورولت کاپریس کلاسیک (Chevrolet Caprice Classic) یکی از محبوب‌ترین خودروهای دهه ۷۰ بود که ترکیبی از راحتی، قدرت و طراحی کلاسیک آمریکایی را ارائه می‌داد. این خودرو در مدل‌های کوپه، سدان و استیشن واگن تولید شد و به‌دلیل فضای داخلی وسیع و امکانات لوکس، به یکی از گزینه‌های محبوب رانندگان تبدیل شد. موتورهای V8 این مدل، قدرتی در حدود ۲۷۵ تا ۳۰۰ اسب بخار تولید می‌کردند که برای جاده‌های وسیع آمریکا ایده‌آل بود. یکی از ویژگی‌های جذاب این خودرو، صندلی‌های مخملی نرم، داشبورد چوبی و سیستم تعلیق نرم آن بود که رانندگی را بسیار راحت می‌کرد. شورولت کاپریس به دلیل طراحی متمایز خود، در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی مانند The Blues Brothers و Goodfellas دیده شد. این خودرو همچنین یکی از مدل‌هایی بود که در نیروی پلیس آمریکا در دهه ۷۰ مورد استفاده قرار گرفت. با آغاز دهه ۸۰، طراحی این خودرو تغییر کرد و اندازه آن کاهش یافت تا با شرایط جدید بازار مطابقت داشته باشد. اما نسخه‌های قدیمی‌تر آن هنوز هم در بین علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک بسیار پرطرفدار هستند.

۸- کرایسلر نیوپورٹ یکی از آخرین بازماندگان طراحی‌های غول‌پیکر بود

کرایسلر نیوپورت (Chrysler Newport) یکی از بزرگ‌ترین و حجیم‌ترین خودروهای تولید شده در دهه ۷۰ بود که به عنوان یک سدان لوکس و جادار معرفی شد. این خودرو دارای طولی بیش از ۵.۷ متر بود و فضای داخلی آن از بسیاری از رقبا جادارتر محسوب می‌شد. موتورهای ۶.۶ و ۷.۲ لیتری V8 نیوپورت، قدرت زیادی تولید می‌کردند اما مصرف سوخت بسیار بالایی داشتند که در دوران بحران سوخت یک نقطه ضعف محسوب می‌شد. این مدل همچنین یکی از آخرین خودروهای آمریکایی بود که از طراحی‌های کلاسیک با گلگیرهای برجسته، سپرهای کرومی بزرگ و صندوق عقب کشیده استفاده می‌کرد. نیوپورت در دهه ۷۰ به دلیل سواری نرم، راحتی بالا و طراحی لوکس مورد استقبال قرار گرفت. نسخه استیشن آن نیز برای خانواده‌های پرجمعیت گزینه‌ای ایده‌آل بود. با شروع دهه ۸۰، کرایسلر تصمیم گرفت که اندازه خودروهای خود را کوچک‌تر کند تا با تغییرات بازار هماهنگ شود. امروزه، کرایسلر نیوپورت یکی از مدل‌های کلاسیک کمیاب محسوب می‌شود که مورد توجه مجموعه‌داران خودرو قرار دارد.

۹- دوج موناکو خودروی پلیس و تعقیب و گریز معروف دهه ۷۰ بود

دوج موناکو (Dodge Monaco) به عنوان یکی از خودروهای پلیس نمادین دهه ۷۰ شناخته می‌شود که در بسیاری از تعقیب و گریزهای فیلم‌های هالیوودی دیده شد. این خودرو دارای یک موتور V8 قدرتمند با حجم ۵.۹ تا ۷.۲ لیتر بود که سرعت و شتاب بالایی به آن می‌بخشید. موناکو به دلیل قدرت بالای موتور و بدنه محکم، یکی از گزینه‌های اصلی نیروی پلیس ایالات متحده در دهه ۷۰ بود. در فیلم The Blues Brothers (برادران بلوز)، یک نسخه قدیمی و فرسوده از این خودرو به‌عنوان خودروی اصلی شخصیت‌ها استفاده شد که باعث محبوبیت بیشتر آن شد. نسخه‌های غیرنظامی این مدل نیز برای رانندگانی که به یک سدان بزرگ و قدرتمند نیاز داشتند، بسیار جذاب بود. موناکو دارای طراحی کلاسیک با جلوپنجره بزرگ، چراغ‌های مربعی و بدنه‌ای کشیده بود که ظاهر خاصی به آن می‌بخشید. اما با ورود دهه ۸۰ و تغییر استانداردهای مصرف سوخت، تولید این مدل متوقف شد. امروزه نسخه‌های سالم موناکو در بازار کلکسیونرها ارزش بالایی دارند، به‌خصوص مدل‌هایی که در فیلم‌های مشهور استفاده شده‌اند.

۱۰- خودروهای استیشن واگن در دهه ۷۰ به اوج محبوبیت رسیدند

در دهه ۷۰، استیشن واگن‌ها (Station Wagons) یکی از محبوب‌ترین خودروها برای خانواده‌های آمریکایی محسوب می‌شدند. مدل‌هایی مانند فورد کانتری اسکوایر (Ford Country Squire)، شورولت کاپریس استیشن (Chevrolet Caprice Wagon) و کرایسلر تاون اند کانتری (Chrysler Town & Country) فضای زیادی برای سرنشینان و وسایل داشتند. این خودروها معمولاً دارای صندلی‌های ردیف سوم بودند که امکان حمل تعداد بیشتری از مسافران را فراهم می‌کرد. ویژگی جالب این مدل‌ها، درب عقب خاص آن‌ها بود که در برخی مدل‌ها به سمت پایین باز می‌شد و در برخی دیگر به صورت دو تکه طراحی شده بود. در آن زمان، بسیاری از خانواده‌های آمریکایی این خودروها را برای سفرهای جاده‌ای طولانی انتخاب می‌کردند. بسیاری از این مدل‌ها دارای طراحی چوبی ظاهری (Woodgrain Panels) در کناره‌های بدنه بودند که به آن‌ها جلوه‌ای خاص می‌داد. بحران سوخت و افزایش قیمت بنزین در اواخر دهه ۷۰، باعث کاهش فروش استیشن واگن‌های غول‌پیکر شد. امروزه، استیشن واگن‌های دهه ۷۰ به‌عنوان خودروهای کلاسیک نوستالژیک شناخته می‌شوند و همچنان طرفداران خاص خود را دارند.

۱۱- پونتیاک فایربرد ترنس ام ۱۹۷۷ یکی از نمادهای سینمایی شد

پونتیاک فایربرد ترنس ام (Pontiac Firebird Trans Am) مدل ۱۹۷۷ یکی از معروف‌ترین خودروهای دهه ۷۰ بود که در فیلم Smokey and the Bandit به شهرت جهانی رسید. این مدل با رنگ مشکی براق و گرافیک ققنوس طلایی روی کاپوت، یکی از نمادهای سینمای اکشن و جاده‌ای آن زمان شد. این خودرو به یک موتور V8 با حجم ۶.۶ لیتر مجهز بود که قدرت بالایی برای تعقیب و گریزهای جاده‌ای فراهم می‌کرد. طراحی اسپرت، سپرهای یکپارچه، گلگیرهای پهن و چراغ‌های مخفی، ظاهر آن را نسبت به سایر مدل‌های دهه ۷۰ متمایز می‌کرد. فایربرد ترنس ام در کنار رقیب خود، شورولت کامارو (Chevrolet Camaro)، یکی از پرطرفدارترین خودروهای عضلانی یا ماسل‌کارهای (Muscle Cars) این دوره بود. فیلم‌هایی مانند Hooper و Cannonball Run نیز به محبوبیت این مدل کمک کردند. این خودرو تا امروز همچنان یکی از نمادهای خودروهای عضلانی آمریکایی محسوب می‌شود و ارزش کلکسیونی بالایی دارد. بسیاری از نسخه‌های فایربرد ترنس ام دهه ۷۰ در نمایشگاه‌های خودروهای کلاسیک، مورد توجه علاقه‌مندان قرار می‌گیرند.

۱۲- امپالا ۱۹۷۰ آخرین مدل از سری خودروهای عضلانی فول‌سایز شورولت بود

شورولت امپالا (Chevrolet Impala) مدل ۱۹۷۰ یکی از آخرین خودروهای عضلانی فول‌سایز آمریکایی بود که قبل از شروع محدودیت‌های مصرف سوخت و قوانین جدید تولید شد. این خودرو دارای یک طراحی کشیده، خطوط بدنه عضلانی و جلوپنجره‌ای عریض بود که آن را به یکی از زیباترین مدل‌های دهه ۷۰ تبدیل کرد. موتورهای قابل انتخاب برای این مدل، از یک V8 با حجم ۵.۷ لیتری تا نسخه قدرتمند ۷.۴ لیتری ۴۵۴ بیگ بلاک (Big Block 454) متغیر بودند. امپالا در این سال با گزینه‌های سقف سخت (Hardtop) و کوپه اسپرت عرضه شد که هر دو در بازار مورد استقبال قرار گرفتند. این مدل علاوه بر قدرت بالا، دارای امکانات لوکسی مانند سیستم تهویه مطبوع، شیشه‌های برقی و صندلی‌های چرمی نرم بود. پس از سال ۱۹۷۰، تغییرات اساسی در قوانین آلایندگی و مصرف سوخت باعث کاهش قدرت موتورهای امپالا شد. با این حال، مدل ۱۹۷۰ همچنان یکی از محبوب‌ترین خودروهای کلاسیک آمریکایی محسوب می‌شود. بسیاری از کلکسیونرها و علاقه‌مندان به خودروهای عضلانی، این مدل را یکی از آخرین بازماندگان عصر طلایی خودروهای آمریکایی می‌دانند.

۱۳- لینکلن کانتیننتال مارک IV، ترکیب شکوه و عظمت آمریکایی

لینکلن کانتیننتال مارک IV (Lincoln Continental Mark IV) مدل ۱۹۷۲-۱۹۷۶ یکی از لوکس‌ترین خودروهای دهه ۷۰ بود که با طراحی فوق‌العاده خود، حس شکوه و عظمت را به نمایش می‌گذاشت. این خودرو به‌عنوان رقیب اصلی کادیلاک الدورادو معرفی شد و از ویژگی‌هایی مانند طراحی سقف وینیل (Vinyl Roof)، شیشه عقب بیضی‌شکل و کاپوت کشیده بهره می‌برد. موتور استاندارد آن یک V8 با حجم ۷.۵ لیتر بود که علی‌رغم وزن سنگین خودرو، سواری نرم و روانی را فراهم می‌کرد. مارک IV بیشتر به عنوان خودرویی لوکس برای تجار، سیاستمداران و افراد ثروتمند شناخته می‌شد. داخل کابین آن، ترکیبی از چرم دست‌دوز، چوب واقعی و داشبورد دیجیتال اولیه دیده می‌شد که برای آن زمان بسیار پیشرفته بود. یکی از ویژگی‌های جالب این مدل، سپرهای کرومی عظیم و جلوپنجره‌ی خاص آن بود که در نگاه اول جلب توجه می‌کرد. این خودرو هنوز هم در بین علاقه‌مندان به خودروهای کلاسیک لوکس، طرفداران زیادی دارد. مارک IV نشان‌دهنده دورانی بود که لوکس‌گرایی در صنعت خودروسازی آمریکا به اوج خود رسیده بود.

۱۴- دوج چارجر ۱۹۷۱، یکی از پرطرفدارترین خودروهای عضلانی تاریخ

دوج چارجر (Dodge Charger) مدل ۱۹۷۱ یکی از نمادهای خودروهای عضلانی یا به اصطلاح ماسل‌کارهای دهه ۷۰ بود که با طراحی خاص خود، همچنان یکی از محبوب‌ترین خودروهای کلاسیک جهان محسوب می‌شود. این مدل دارای یک بدنه عضلانی، چراغ‌های مخفی جلو و خطوط بدنه‌ی آیرودینامیک بود که آن را از سایر ماسل‌کارهای آن دوره متمایز می‌کرد. موتورهای قابل سفارش این مدل شامل نسخه‌های ۳.۷ لیتری ۶ سیلندر، ۵.۲ لیتری V8 و نسخه قدرتمند ۷.۲ لیتری ۴۴۰ مگنوم (440 Magnum) بودند. نسخه‌ی ویژه‌ی چارجر R/T با موتور همی ۴۲۶ (426 HEMI)، یکی از سریع‌ترین خودروهای خیابانی زمان خود بود. این مدل در سریال تلویزیونی معروف Dukes of Hazzard با نام جنرال لی (General Lee) به شهرت رسید. دوج چارجر ۱۹۷۱ به دلیل قدرت بالا، طراحی خاص و شهرت سینمایی خود، امروزه یکی از گران‌ترین و پرطرفدارترین ماسل‌کارهای کلاسیک محسوب می‌شود. بسیاری از کلکسیونرها به دنبال نسخه‌های سالم این مدل هستند، زیرا ارزش آن‌ها هر ساله افزایش می‌یابد.