به تازگی درباره گنج یابی قطعه ۲۵۲ بهشت زهرا (س) شایعاتی درباره کشف اشیای باستانی و گنجینه های تاریخی منتشر شده است. اما مقامات مربوطه، از جمله سازمان بهشت زهرا و شورای اسلامی شهر تهران، اعلام کردند که این ادعاها بی اساس بوده و هیچ چیزی در حین حفاری کشف نشده است.

ماجرای گنج یابی در قطعه ۲۵۲ بهشت زهرا (س) اخیراً توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این موضوع پس از آغاز عملیات حفاری در این منطقه به منظور احداث زیرساخت هایی مانند منبع ذخیره آب و ایستگاه خدمات عمومی مطرح شد. در حین این عملیات، برخی افراد محلی ادعا کردند که اشیای باستانی و قیمتی از دل خاک پیدا شده است. این ادعاها نه تنها در شبکه های اجتماعی، بلکه در رسانه های رسمی نیز بازتاب وسیعی داشت و به بحث های داغی در حوزه میراث فرهنگی و تاریخ منطقه منجر شد.

به دنبال این شایعات، روابط عمومی سازمان بهشت زهرا (س) با انتشار اطلاعیه ای به این موضوع واکنش نشان داد و اعلام کرد که ادعاهای مربوط به کشف طلا و اشیای قیمتی هیچ گونه اساس و اعتبار علمی ندارند. این سازمان تأکید کرد که حفاری ها تحت نظارت نهادهای امنیتی و قضایی انجام می شود و هیچ گونه شئ تاریخی یا قیمتی در حین عملیات کشف نشده است. این اطلاعیه همچنین نشان دهنده ی نگرانی از انتشار اخبار نادرست و شایعات بی پایه درباره حفاری ها و آثار تاریخی ایران بود.

مهدی چمران، رئیس شورای اسلامی شهر تهران، در واکنش به این شایعات توضیح داد که برای بررسی دقیق تر موضوع، حفاری ها با حضور نمایندگان میراث فرهنگی و بنیاد مستضعفان انجام شده است. او تصریح کرد که علی رغم برگزاری این حفاری ها، هیچ چیز قابل توجهی یافت نشده است و موضوع در حال حاضر مختومه محسوب می شود. چمران همچنین به همکاری با نهادهای مربوطه و تأکید بر اهمیت حفاظت از میراث فرهنگی اشاره کرد.

احمد علوی، یکی از اعضای شورای اسلامی شهر تهران، نیز به ضرورت بررسی دقیق این ادعاها تأکید کرد و گفت که ادعاهایی درباره وجود اشیای تاریخی با استناد به شواهد قدیمی مطرح شده است. او خاطرنشان کرد که کاوش در این محدوده تحت نظارت کامل و هماهنگی با نهادهای ذی ربط انجام شده و چیزی کشف نشده است. علوی همچنین به لزوم برنامه ریزی دقیق برای بهره برداری مؤثر از خانه موزه ها در شهر اشاره کرد و گفت که صرف هزینه بدون طراحی مناسب نمی تواند منجر به نتایج فرهنگی مثبت شود.

موضوع حفاری در قطعه ۲۵۲ بهشت زهرا (س) نه تنها به مسأله ای درباره تاریخ و میراث فرهنگی تبدیل شد، بلکه به نگرانی های اجتماعی و امنیتی نیز دامن زد. این ماجرا بار دیگر نشان داد که چقدر جامعه به مسأله تاریخ و فرهنگ خود حساس است و چگونه شایعات می توانند به سرعت در فضای مجازی گسترش یابند. به همین خاطر، ضروری است که نهادهای مسئول با شفافیت بیشتری به اطلاع رسانی و پاسخگویی در این موارد بپردازند و به تخصصی بودن روندهای کارشناسی احترام بگذارند.