حضور یک همراه آموزش‌دیده در کنار بیمار می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش استرس و اضطراب خانواده‌ها داشته باشد. مطالعات نشان داده‌اند که همراهی یک فرد آشنا و متخصص، به‌ویژه در بخش‌های مراقبت ویژه، موجب کاهش نگرانی‌های خانواده‌ها و افزایش رضایت آن‌ها می‌شود. به‌عنوان مثال، در یک مطالعه در بخش سوختگی بیمارستان امام خمینی اردبیل، حضور همراهان آموزش‌دیده باعث کاهش اضطراب بیماران و افزایش رضایت خانواده‌ها گردید.
همچنین، همراه بیمار در بیمارستان با ارائه اطلاعات دقیق و به‌موقع به خانواده، آن‌ها را در جریان وضعیت بیمار قرار می‌دهد و از بروز سوءتفاهم‌ها جلوگیری می‌کند. این ارتباط مؤثر، اطمینان خاطر خانواده‌ها را افزایش داده و به آن‌ها کمک می‌کند تا در تصمیم‌گیری‌های درمانی مشارکت کنند. در نتیجه، حضور همراه بیمار نه‌تنها به بهبود وضعیت جسمی بیمار کمک می‌کند، بلکه از نظر روانی نیز فشارهای ناشی از بستری شدن را بر خانواده‌ها کاهش می‌دهد.
همراه بیمار؛ تسهیل‌کننده ارتباط میان بیمار و کادر درمانی
حضور یک همراه آموزش‌دیده در کنار بیمار در بیمارستان، نقش حیاتی در تسهیل ارتباط میان بیمار و کادر درمانی ایفا می‌کند. در مواقعی که بیمار قادر به بیان نگرانی‌ها یا وضعیت خود نیست، همراه بیمار می‌تواند به‌عنوان واسطه‌ای مؤثر عمل کرده و اطلاعات حیاتی را به تیم درمان منتقل کند. این ارتباط دوطرفه موجب می‌شود که کادر درمانی از وضعیت دقیق بیمار مطلع شده و در نتیجه، تصمیم‌گیری‌های درمانی به‌موقع و مناسبی اتخاذ کنند.
علاوه بر این، همراه بیمار با انتقال دستورات پزشک و توضیحات تیم درمان به زبان ساده و قابل فهم، به بیمار و خانواده‌اش کمک می‌کند تا درک بهتری از روند درمان داشته باشند. این امر نه‌تنها موجب کاهش سوءتفاهم‌ها می‌شود، بلکه اعتماد بیمار به تیم درمانی را نیز افزایش می‌دهد. در مجموع، همراه بیمار با ایفای نقش واسطه‌ای مؤثر، به بهبود کیفیت مراقبت‌ها و تسریع در روند درمان کمک می‌کند.
مدیریت زمان و برنامه‌ریزی برای خانواده‌ها با حضور همراه بیمار
حضور یک همراه بیمار آموزش‌دیده در بیمارستان تأثیر بسزایی در بهبود مدیریت زمان و برنامه‌ریزی خانواده‌ها خواهد داشت . با سپردن مسئولیت‌های مراقبتی به همراه بیمار، اعضای خانواده می‌توانند با اطمینان خاطر به امور شخصی و کاری خود رسیدگی کنند، بدون آنکه نگران وضعیت بیمار باشند. این امر به آن‌ها امکان می‌دهد تا تعادل بهتری بین زندگی شخصی، شغلی و مسئولیت‌های مراقبتی برقرار کنند.
همراه بیمار با ارائه خدماتی مانند کمک در انجام امور شخصی، نظارت بر وضعیت بیمار و انتقال اطلاعات به کادر درمان، بار روانی و جسمی خانواده‌ها را کاهش می‌دهد. این حمایت‌ها نه‌تنها به بهبود کیفیت مراقبت از بیمار کمک می‌کند، بلکه موجب افزایش رضایت خانواده‌ها و کاهش استرس‌های ناشی از بستری شدن عزیزانشان می‌شود.
در نهایت، حضور همراه بیمار به‌عنوان یک عضو مؤثر در تیم درمان، به خانواده‌ها این امکان را می‌دهد که با آرامش بیشتری به فعالیت‌های روزمره خود بپردازند و در عین حال از وضعیت بیمار خود مطلع باشند. این امر موجب بهبود کیفیت زندگی خانواده‌ها و تسهیل در فرآیند درمان بیمار می‌شود.
حمایت روانی و اجتماعی همراه بیمار برای خانواده‌ها
حضور یک همراه بیمار آموزش‌دیده در بیمارستان می‌تواند تأثیر بسزایی در کاهش استرس و اضطراب خانواده‌ها داشته باشد. بستری شدن یکی از اعضای خانواده در بیمارستان، به‌ویژه در بخش‌های مراقبت ویژه، می‌تواند فشار روانی زیادی بر خانواده وارد کند. در چنین شرایطی، همراه بیمار با ارائه حمایت‌های عاطفی و روانی، به کاهش احساس تنهایی و نگرانی خانواده‌ها کمک می‌کند.
همراه بیمار با برقراری ارتباط مؤثر با خانواده، آن‌ها را در جریان وضعیت بیمار قرار می‌دهد و از بروز سوءتفاهم‌ها جلوگیری می‌کند. این ارتباط مستمر موجب می‌شود که خانواده‌ها احساس کنند در فرآیند درمان مشارکت دارند و از تصمیم‌گیری‌های پزشکی مطلع هستند. در نتیجه، حضور همراه بیمار نه‌تنها به بهبود وضعیت جسمی بیمار کمک می‌کند، بلکه از نظر روانی نیز فشارهای ناشی از بستری شدن را بر خانواده‌ها کاهش می‌دهد.
اطلاع‌رسانی دقیق و به‌موقع به خانواده‌ها توسط همراه بیمار
حضور یک همراه بیمار آموزش‌دیده در بیمارستان، نقش حیاتی در اطلاع‌رسانی دقیق و به‌موقع به خانواده‌ها ایفا می‌کند. در شرایطی که اعضای خانواده به دلایل مختلف نمی‌توانند به‌صورت مستمر در کنار بیمار باشند، همراه بیمار با برقراری ارتباط مؤثر با تیم درمانی، اطلاعات لازم را به خانواده منتقل می‌کند و آن‌ها را در جریان وضعیت بیمار قرار می‌دهد. این امر موجب می‌شود که خانواده‌ها با اطمینان خاطر بیشتری به امور شخصی و شغلی خود بپردازند و در عین حال از وضعیت بیمار خود مطلع باشند.
همراه بیمار و مشارکت موثر و مطمئن در جریان درمان
این امکان را می‌دهد که در تصمیم‌گیری‌های درمانی مشارکت کنند و از روند درمان آگاه شوند. این ارتباط مستمر، موجب کاهش نگرانی‌ها و استرس‌های ناشی از بستری شدن عزیزانشان می‌شود و حس آرامش و اطمینان را برای آن‌ها به ارمغان می‌آورد. در نتیجه، همراه بیمار با ایفای نقش واسطه‌ای مؤثر، به بهبود کیفیت مراقبت‌ها و تسهیل در روند درمان کمک می‌کند.
در مجموع، همراه بیمار با ارائه گزارش‌های منظم و دقیق از وضعیت بیمار، خانواده‌ها را در جریان روند درمان قرار می‌دهد و از بروز سوءتفاهم‌ها جلوگیری می‌کند. این اطلاع‌رسانی موجب تصمیم‌گیری‌های آگاهانه‌تر و مؤثرتر می‌شود و به بهبود وضعیت جسمی و روانی بیمار و خانواده‌اش کمک می‌کند.
پیشگیری از ایجاد شیفت های متعدد مراقبتی
در بسیاری از خانواده‌ها، مراقبت از بیمار بستری در بیمارستان به‌صورت نوبتی بین اعضای خانواده تقسیم می‌شود. این تغییرات مکرر در شیفت‌های مراقبتی می‌تواند منجر به ناهماهنگی‌هایی شود؛ به‌عنوان مثال، اطلاعات مهمی مانند زمان مصرف دارو، واکنش‌های بیمار به درمان یا توصیه‌های پزشک ممکن است به‌درستی بین همراهان منتقل نشود. این عدم هماهنگی می‌تواند روند درمان را مختل کرده و حتی به بروز خطاهای پزشکی منجر شود.
در چنین شرایطی، حضور یک پرستار همراه حرفه‌ای و آموزش‌دیده می‌تواند به‌عنوان راهکاری مؤثر عمل کند. این افراد با تجربه و دانش کافی، مسئولیت مراقبت مداوم از بیمار را بر عهده می‌گیرند و با ثبت دقیق اطلاعات و برقراری ارتباط مؤثر با کادر درمان، از بروز ناهماهنگی‌ها جلوگیری می‌کنند. به‌این‌ترتیب، خانواده‌ها می‌توانند با اطمینان بیشتری به روند درمان عزیزان خود نظارت داشته باشند و از فشارهای روانی و نگرانی‌های ناشی از ناهماهنگی‌های مراقبتی کاسته شود.