روتاتور کاف (Rotator Cuff) گروهی از چهار عضله و تاندون‌های آن‌ها در شانه هستند که به حفظ استحکام و پایداری مفصل شانه کمک می‌کنند. این عضلات و تاندون‌ها دور مفصل شانه را احاطه کرده و به حرکت دادن و تثبیت استخوان بازو در داخل مفصل شانه کمک می‌کنند.

اما به تازگی تکنیک جدیدی ابداع شده که بهبود ترمیم روتاتور کاف‌های آسیب‌دیده و شانه در میلیون‌ها بیمار در سراسر جهان وعده می‌دهد.

پارگی‌های روتاتور کاف از آسیب‌های شایع در بین بزرگسالان است که اغلب منجر به درد و محدودیت حرکت می‌شود. با وجود پیشرفت‌های جراحی، نرخ شکست جراحی همچنان بالاست. اکنون، تیم دکتر کاتو لارنسین از دانشکده پزشکی یوسی‌سی، تکنیک جدیدی را کشف کرده‌اند که می‌تواند به بهبود ترمیم شانه برای میلیون‌ها نفر در سراسر جهان کمک کند.

تکنیک نوین

دکتر لارنسین، به همراه دانشجوی دکتری، نیکو شمشاکی، و پژوهشگران از موسسه همگرایی کنتیکت، یافته‌های خود را در مجله «آکادمی ملی علوم» منتشر کرده‌اند. روش نوآورانه آن‌ها از ماتریکس گرافین/پلیمر برای جلوگیری از پارگی‌های مجدد با کاشت آن در عضله شانه استفاده می‌کند که باعث تحریک رشد عضله و جلوگیری از تحلیل رفتن و انباشته شدن چربی می‌شود.

مشکل اصلی

دکتر لارنسین توضیح می‌دهد که «بیشتر ترمیم‌ها بر روی تاندون تمرکز دارند و چگونگی اتصال مجدد آن به استخوان. اما مشکل واقعی این است که عضله تحلیل می‌رود و چربی انباشته می‌شود. با وقوع پارگی، عضله منقبض می‌شود و بدن چربی را در آن ناحیه رشد می‌دهد. هنگامی که تاندون و عضله نهایتاً به صورت جراحی به استخوان شانه متصل می‌شوند، عضله ضعیف نمی‌تواند تنش‌های معمول را تحمل کند و ممکن است ناحیه مجدداً آسیب ببیند.»

عملکرد ماتریکس گرافین/پلیمر

پارگی روتاتور کاف زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌ها، که عضلات را به استخوان‌ها متصل می‌کنند، از استخوان بالای بازو دور شوند. تیم یوسی‌سی یک شبکه پلیمر حاوی نانوپلیت‌های گرافین توسعه داده‌اند. این ماده زمانی که برای ترمیم شانه‌های موش‌های مبتلا به پارگی مزمن روتاتور کاف و آتروفی عضله استفاده شد، باعث رشد عضله شد. آزمایش‌های آزمایشگاهی نشان دادند که این ماده رشد مایوتیوب‌ها (پیش‌سازهای عضله) را تحریک کرده و تشکیل چربی را کاهش می‌دهد.

نتایج امیدبخش

این روش به عنوان یک درمان پیشرفت‌کننده برای پارگی‌های روتاتور کاف شناخته می‌شود، زیرا مشکل واقعی، یعنی تحلیل عضله و انباشته شدن چربی را هدف قرار می‌دهد. پژوهشگران اکنون در حال مطالعه این ماتریکس در حیوانات بزرگتر هستند و امیدوارند که این تکنولوژی را برای استفاده انسانی توسعه دهند، که می‌تواند برای میلیون‌ها نفر با آسیب‌های روتاتور کاف تحول‌آفرین باشد.

چالش‌ها و برنامه‌های آینده

اگرچه نتایج امیدوارکننده است، پژوهشگران اذعان دارند که کارهای بیشتری باید انجام شود. آن‌ها قصد دارند ماتریکس را در مدل‌های حیوانی بزرگتر آزمایش کنند و سپس به آزمایش‌های انسانی بپردازند. هدف آن‌ها بهبود نرخ موفقیت ترمیم‌ها و کاهش خطرات آسیب‌دیدگی مجدد است.

آسیب‌های روتاتور کاف: علائم و علل

پارگی روتاتور کاف زمانی رخ می‌دهد که تاندون‌های پیونددهنده عضلات به استخوان‌ها در ناحیه شانه از استخوان بالای بازو دور شوند. این آسیب‌ها می‌توانند درد، ضعف و محدودیت حرکتی ایجاد کنند. عوامل خطر شامل سن بالا، برخی مشاغل با حرکات مکرر بالای سر، برخی ورزش‌ها و سابقه خانوادگی است.