تنگی آئورت وضعیتی است که باعث باریک شدن دریچه آئورت قلب می شود. دریچه آئورت محفظه پمپاژ اصلی قلب (بطن چپ) را به آئورت متصل می کند. تنگی آئورت می تواند به دلیل وجود دریچه آئورت غیرطبیعی مادرزادی یا به دلیل دژنراسیون دریچه ایجاد شود.

این یک بیماری نسبتاً شایع است، به ویژه در بزرگسالان بالای ۶۵ سال. ممکن است در اوایل هیچ علامتی نداشته باشید، اما ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است قادر به شنیدن سوفل قلبی باشد. در مراحل بعدی که علائم وجود دارد، تعویض دریچه ضروری است.

چرا تنگی آئورت اتفاق می افتد؟

باریک شدن دریچه آئورت ممکن است به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد. برخی از علل شایع تر عبارتند از بیماری دژنراتیو دریچه، بیماری مادرزادی دریچه و بیماری روماتیسمی قلبی. شایع ترین نوع تنگی آئورت، تنگی آئورت دژنراتیو است که به دلیل ساییدگی و پارگی دریچه طی سالیان متمادی است. معمولاً تا حدود ۶۰ سالگی این اتفاق نمی افتد و علائم آن بین ۷۰ تا ۸۰ سالگی ظاهر می شود.

ناهنجاری های مادرزادی (که در بدو تولد وجود دارد) در دریچه آئورت در واقع بسیار شایع هستند، به طوری که تقریباً ۲٪ از افراد با دریچه دو لختی متولد می شوند که به جای سه کاسپ طبیعی، فقط دو کاسپ (فلپ) دارد.

با گذشت زمان، افزایش فشار روی دریچه منجر به کلسیفیکاسیون و باریک شدن می شود. افراد مبتلا به تنگی مادرزادی دریچه آئورت ممکن است از سن ۳۰ سالگی علائم را تجربه کنند.

در نهایت، بیماری روماتیسمی قلب می تواند باعث تنگی آئورت شود. بیماری روماتیسمی قلب سال ها پس از تب روماتیسمی رخ می دهد، بیماری مربوط به عفونت های استرپتوکوکی درمان نشده است. در حالی که در ایالات متحده نادر است، در سایر نقاط جهان علت شایع بیماری دریچه قلب است. بیماری روماتیسمی قلب معمولاً دریچه میترال را تحت تأثیر قرار می دهد، اما دریچه آئورت نیز می تواند تحت تأثیر قرار گیرد.

طبقه بندی تنگی آئورت

بیماری دریچه ای قلب بر اساس یافته های اکوکاردیوگرافی (سونوگرافی قلب) و وجود یا عدم وجود علائم طبقه بندی می شود. تنگی آئورت خفیف شروع می شود اما شدیدتر می شود و با گذشت زمان علائم ایجاد می کند.

تنگی پیشرونده آئورت

تنگی پیشرونده آئورت اصطلاحی است که شامل خفیف و متوسط ​​است. مقداری باریک شدن دریچه وجود دارد، اما دریچه همچنان قادر است بدون ایجاد علائم، خون کافی از قلب به بدن منتقل شود. سوفل در معاینه فیزیکی شنیده می شود، اما تنگی پیشرونده آئورت را می توان به مرور زمان کنترل کرد و نیازی به درمان فوری ندارد.

تنگی شدید آئورت

از سوی دیگر، تنگی شدید آئورت زمانی است که دریچه آنقدر باریک می شود که جریان خون از قلب به طور قابل توجهی مختل می شود. این معمولاً منجر به علائمی مانند عدم تحمل ورزش (ناتوانی بدن در ورزش)، تنگی نفس، درد قفسه سینه، سبکی سر یا حتی غش می شود.

اغلب افراد مبتلا به تنگی شدید آئورت علائمی دارند. گاهی اوقات، زمانی که فردی با تنگی شدید آئورت متوجه علائم نمی شود، به این دلیل است که بدون اینکه متوجه شود سطح فعالیت خود را کاهش داده است. اگر تنگی شدید دارید اما هیچ علامتی ندارید، متخصص قلب می‌تواند تست استرس روی تردمیل را انجام دهد، که در طی آن تلاش می‌تواند علائم غیرقابل توجه را نشان دهد.

توجه به علائم مهم است، زیرا هنگامی که علائم وجود دارد، زمان آن است که دریچه را تعمیر کنید. در برخی موارد دریچه باید زودتر ثابت شود و این بستگی به شدت بر اساس اندازه گیری های اکوکاردیوگرام و همچنین سایر جراحی های قلب که ممکن است مورد نیاز باشد، دارد.

دریافت تشخیص تنگی آئورت

سوفل تنگی آئورت بسیار خاص است، بنابراین معمولاً ابتدا با معاینه فیزیکی به این وضعیت مشکوک می شود. با این حال، جزئیات دریچه و شدت تنگی آئورت نیاز به اکوکاردیوگرام یا سونوگرافی قلب برای تعیین مشخصات بیشتر دارد.

اگر تنگی آئورت برای شما تشخیص داده شده است، مهم است که با یک متخصص قلب برای غربالگری و یا درمان منظم پیگیری کنید. برای تنگی پیشرونده آئورت، متخصص قلب شما هر چند وقت یکبار (هر سال یا سه تا پنج سال، بسته به میزان باریک بودن دریچه) اکوکاردیوگرام انجام می دهد تا پیشرفت و عملکرد قلب را بررسی کند.

به هر یک از علائم زیر توجه کنید و آنها را به تیم قلب خود گزارش دهید. توجه داشته باشید که شدت علائم مهم نیست، بلکه وجود هر علامتی، حتی اگر خفیف باشد، مهم است. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ناراحتی قفسه سینه
تنگی نفس
خستگی یا ضعف
عدم تحمل ورزش
تپش قلب
سبکی سر یا غش
اگر تنگی آئورت بسیار شدید شود یا علائم ایجاد شود، نیاز به تعویض دریچه قلب است.

پیشرفت تنگی آئورت و تأثیر آن بر امید به زندگی

پیشرفت تنگی آئورت بر اساس نوع و شدت تشخیص متفاوت است. کسانی که دریچه هایشان به شدت باریک شده است، سریع ترین پیشرفت را تجربه می کنند. هنگامی که تنگی آئورت شدید است، میزان بقای دو ساله بدون تعویض دریچه بین ۳۰ تا ۵۰ درصد است.

افراد مبتلا به تنگی خفیف آئورت ممکن است سالها طول بکشد تا به بیماری شدید پیشرفت کنند یا نیاز به تعویض دریچه داشته باشند. به همین دلیل است که اکوکاردیوگرام برای نظارت بر پیشرفت می تواند هر سه تا پنج سال یکبار برای افرادی که تنگی آئورت خفیف دارند فاصله بیندازد.

درمان تنگی آئورت

تنگی آئورت از نظر تاریخی برای اصلاح نیاز به جراحی قلب باز داشت. با این حال، طی چند دهه گذشته، یک روش کمتر تهاجمی به نام تعویض دریچه آئورت ترانس کاتتر (TAVR) به یک گزینه درمانی ترجیحی برای بسیاری از افراد تبدیل شده است. نوع تعویض دریچه ای که دریافت می کنید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله سن شما و وجود یا عدم وجود بیماری های دیگر دریچه.

دو نوع دریچه قلب مصنوعی وجود دارد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد : مکانیکی (مصنوعی) یا بیوپروتز. دریچه های مکانیکی عمر طولانی تری دارند، اما نیاز به جراحی قلب باز دارند. افراد مبتلا به این دریچه ها نیاز به مصرف داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون) مادام العمر دارند.

دریچه‌های بیوپروتز از بافت خوک یا گاو ساخته می‌شوند و می‌توان آن‌ها را با جراحی TAVR کاشت. این دریچه ها نیازی به داروی طولانی مدت ندارند، اما ممکن است پس از کاشت کوتاه مدت توصیه شوند.

تعویض دریچه آئورت جراحی نیاز به جراحی قلب باز برای کاشت دریچه جدید دارد. جراح قلب می تواند یک دریچه مکانیکی یا بیوپروتزی قرار دهد که انتخاب آن به عوامل فردی بیمار بستگی دارد.

جایگزینی دریچه جراحی ممکن است نسبت به TAVR برای بیماران جوان تر ترجیح داده شود زیرا دریچه های مکانیکی طولانی تر هستند و نمی توان دریچه های مکانیکی را با TAVR قرار داد. با این حال، جراحی قلب باز تهاجمی تر از TAVR است و دوره نقاهت طولانی تر است.

تاور(TAVR)

در TAVR، یک دریچه آئورت بیوپروستتیک با استفاده از روش مبتنی بر کاتتر کاشته می شود. کاتتر معمولاً از طریق یک شریان در کشاله ران قرار می گیرد، اما در برخی موارد ممکن است از طریق شریان های گردن یا بالای قفسه سینه قرار گیرد.

هنگامی که در موقعیت مناسب در دریچه آئورت قرار گرفت، یک بالون باد می شود و دریچه قدیمی را کنار می زند و دریچه جدید را در جای خود می گذارد. TAVR یک گزینه عالی برای افراد مبتلا به تنگی آئورت است که دچار ضعف یا سایر شرایط پزشکی هستند. TAVR اغلب در افراد مسن تر که ۶۵ سال یا بالاتر هستند ترجیح داده می شود.

مراقبت های بعد از عمل

مراقبت های بعد از عمل بر اساس نوع عمل متفاوت است. اگر دریچه آئورت جراحی از طریق جراحی قلب باز کاشته شود، بهبودی طولانی‌تر است و می‌تواند حدود چهار تا هشت هفته طول بکشد.
در هر صورت، ممکن است از توانبخشی قلبی، یک برنامه ورزشی تحت نظارت برای افراد مبتلا به بیماری قلبی یا بهبودی پس از جراحی قلب بهره مند شوید.

با تیم قلب خود در مورد هرگونه محدودیت ورزش، رانندگی یا سایر فعالیت ها صحبت کنید. همچنین دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از هر گونه زخم جراحی دریافت خواهید کرد.

سبک زندگی و مدیریت پزشکی

هیچ دارو یا درمانی برای کند کردن پیشرفت تنگی آئورت نشان داده نشده است. با این حال، توصیه می شود افراد مبتلا به بیماری قلبی از یک سبک زندگی سالم برای قلب پیروی کنند که شامل موارد زیر است:

خوردن رژیم غذایی سالم برای قلب سرشار از میوه ها، سبزیجات، حبوبات، غلات کامل و کم نمک و غذاهای فرآوری شده
انجام تمرینات بدنی منظم
ترک سیگار و پرهیز از دود دست دوم
اجتناب از الکل
کنترل کلسترول، فشار خون و قند خون

چگونه یک متخصص قلب مورد اعتماد خود را پیدا کنید

تشخیص تنگی آئورت می تواند ترسناک باشد و یافتن یک متخصص قلب و تیم قلبی که برای مراقبت از خود به آنها اعتماد دارید مهم است. متخصصان قلب، پزشکانی هستند که دوره های دستیاری داخلی و سه سال دوره آموزشی اضافی در زمینه بیماری های قلبی عروقی را گذرانده اند. متخصصین قلب مداخله ای که TAVR را انجام می دهند یک تا دو سال آموزش رویه ای اضافی دارند.

بسیاری از مراکز بهداشتی دارای تیم های تخصصی دریچه ای با تخصص و تجربه در مدیریت بیماری های پیچیده دریچه ای قلب هستند. متخصصان قلب و جراحان قلب با یکدیگر همکاری می کنند تا بهترین اقدام در مورد تعویض دریچه را تعیین کنند. به دنبال تیم مراقبتی باشید که در مدیریت تنگی آئورت مجرب باشد و برای توضیح وضعیت شما و پاسخ به سوالات شما وقت بگذارد.

منبع : verywellhealth